Turkije is thans op veel fronten actief om territoriale uitbreiding te bewerkstelligen. Uitbreidingen waarvan president Erdogan vindt dat hiermee historisch onrecht wordt hersteld. 7e en laatste deel van dit overzicht.

– Overzichtsserie om U up to date te houden –

[1]

De aantallen Turken in de hartlanden van de EU zijn aanzienlijk. Zie bijvoorbeeld hier.

Hoe zien Turken zelf de diverse Europese landen? Niet wat je verwachten zou, maar desalniettemin onrustbarend:

Het aantal Turken in Europa wordt thans geschat tussen de 6 en 9 miljoen. In Nederland werd hun aantal in 2016 geschat op circa 400.000.

De gevolgen die dat hebben kan zagen we begin 2017 in ons eigen land, waar de regering-Rutte plotseling flink ging doen tegen een hier (voorde Turkse verkiezingen)  campagne voerende Turkse minister. Rutte won er de Nederlandse verkiezingen ruimschoots mee, maar van alle stoere taal destijds resteerde weinig toen het moest worden ‘goedgemaakt’. Bij een soortgelijke botsing tussen Duitsland en Turkije een jaar daarvoor capituleerde Duitsland later in stilte, alhoewel Erdogan sindsdien niet meer in Duitse stadions te zien was.

Eisen stellen over het toekomstige Turkse EU-lidmaatschap zijn regelmatig te horen, maar dat er weinig mee gebeurt (hoewel de voorbereidingsmiljarden blijven stromen!!). Niettegenstaande dat verdeelde Turkije in mei reeds intern de  toegezegde miljarden waarover de EU de afgelopen week (en aanstaande weken) bakkeleide.

De Turkse militaire avonturen gaan tevens vergezeld van steeds militanter dreigementen aan het adres van de EU, maar reageren doet men er nauwelijks op. Wat president Erdogan verleidt tot steeds bombastischer dreigementen, en welke neerslag dat heeft op de houding van hier wonende en levende Turken zagen we vorig jaar een aantal malen in de reacties op deze site.

Uit onze prullenbak (januari 2020):

De hernieuwde ingebruikname van de Hagia Sophia als moskee riep heftige reacties op:

On Friday Turkish President Recep Tayyip Erdogan announced that for the first time in nearly a century the historic Hagia Sophia church would be reopened as a mosque, sparking fury and outrage from Greece, Russia, and other East European predominantly Orthodox Christian countries.
Earlier this week as multiple countries and Christian religious leaders lodged formal protest over the plans, the head of the Russian Orthodox Church, Patriarch Kirill warned that “A threat to Hagia Sophia is a threat to the entire Christian civilization.”

#HagiaSophia was a Greek Orthodox church before becoming an Ottoman mosque. It was converted into a museum in 1934 by Turkey's first president Mustafa Kemal Ataturk.

A video we published before the ruling: pic.twitter.com/pslc7Abi9x

— DW News (@dwnews) July 10, 2020

Maar de Brusselse EU zweeg. Als het aankomt op de verdediging van het christendom laten de mandarijnen in het Berlaymont het stokje met plezier over aan Moskou. Dat lijkt sluw, maar is het niet. De angsthazen van de EU zijn vooral bang voor een Turkse opening van een stortvloed van asielmigranten.

Waarom de EU daar zelf geen maatregelen tegen neemt? Hypocriete smoesjes en de lafheid zichzelf niet in de spiegel aan te zien. Turkije als slechtland dat de vluchtelingen niet goed behandelt, en de EU als de vrijhaven voor wie haar bereiken kan. Maar liefst niet teveel tegelijk, want dan wordt de eigen bevolking opstandig. Beter argumenten heeft men niet. Velen kijken nu naar Trump, in de wetenschap dat men het van Brussel hoe dan ook niet hebben moet.

Dat in Griekenland de woede eveneens groot is wordt door de EU genegeerd,. Dat kan, want de Griekse regering heeft verder weinig keus, mitsdien ze enige hoop wil houden op hulp bij het verzet tegen de Turkse pogingen zich de bodemschatten rond Cyprus en in de Egeïsche Zee toe te eigenen.

Dat Turkije de facto een erger dictatuur is dan Rusland zullen ze in Brussel echt wel beseffen – weten willen ze het niet. Ook Amerika wil dat liever niet weten, want NATO.

De toekomst van President Erdogan
Waar gaat het met Turkije naar toe? President Erdogan maakt geen geheim van zijn megalomane aspiraties. Deze week werd daarover meer duidelijk, en het valt het meest eenvoudig te karakteriseren met ‘recht zo die gaat‘. Is dat een wake-up call voor wiei het nog niet zag of zien wilde? Dat had het moeten zijn:

The direction of Turkish foreign policy in the last two years gives some clues as to how Turkey will approach the current issues in the next three years, until 2023. President Recep Tayyip Erdoğan, who signaled that Turkey in the upcoming period would continue to voice its motto that “the world is bigger than five,” said Ankara would continue to be everywhere in terms of its influence and presence as well as its soft power until the oppressed achieve justice and sustainable peace and security are realized.

Nog wat duidelijker: Turkije meet zichzelf een scheidsrechtersrol aan, zowel wat betreft de eigen regio als op het gebied van de behandeling van moslims wereldwijd.

One of his most striking statements in terms of foreign policy was that Turkey would never permit the oppression of those in countries such as Syria, Libya and Myanmar.

In lijn hiermee is ook een uitspraak als hieronder:

“Up to this point, we expressed that we do not have eyes on the land, sovereignty and especially natural resources of anyone. Whatever immorality others will engage in, we will not stray from the path our faith and history shows us,” Erdoğan said.

De pretenties en het noemen van de geschiedenis als leidraad doet maar al te sterk denken aan het islamitische concept, dat al het gebied dat ooit door de islam werd gedomineerd dient te worden heroverd\. Ook Turkije redeneert herkenbaar langs deze lijn, maar met een specifiek Turkse inslag. Daarin speelt mede een rol dat Erdogan zichzelf \als een nieuwe kalief ziet. De wensen van Erdogan en Turkije worden vervolgens geprojecteerd als de wil van aanstaande onderdanen die de Turkse president alvast naar de ogen kijken.

In light of the president’s aforementioned statements, it is clear Turkey will continue its operations in Syria and Libya until the legitimate will of the Libyan and Syrian people is met and peace is established.

Dit laat ook zien dat een stevige botsing met Rusland in de zeer nabije toekomst op het programma staat, want waarheen die teruggekeerde Syriërs zijn gegaan? Daarmee wordt specifiek het gebied rond Idlib bedoeld

Meanwhile, as a mark of the success of Ankara’s Syria policy, the number of Syrians returning to their homes exceeded 402,000 as a result of Turkey siding with the Syrian people and its operations to clear terrorists from residential areas.

Deze eerder deze week al besproken attitude tegenover de bodemschatten in de Middellandse Zee in de analyse hierover die we in deze serie gaven wordt bevestigd:

Concerning policies in the Eastern Mediterranean, Erdoğan said Turkey continues its activities in the region under the framework of sovereignty and international law and underlined that Ankara does not need permission to carry out work there.

Een tweede bevestiging van onze analyses:

Aside from the regional countries specifically mentioned in the speech, Erdoğan also discussed the acceleration in relations with African nations, the Balkans and those within its cultural influence sphere. He only briefly mentioned Russia, the European Union and the U.S., noting the busy diplomatic relations with these entities.

De droom van Erdogan lijkt dat iedereen het opgeeft . Zodat Turkije haar gang kan gaan?

Overall, it seems that Turkey’s main agenda in its foreign policy until the 2023 elections will be these ones. Turkey will continue on its path until these governments grow weary of arm wrestling with Ankara both at the negotiating table and on the field. Furthermore, Turkey will continue to seek cooperation and win-win bargaining to establish sustainable peace and stability in the region and the world, without compromising its national sovereignty rights, national security and the interests of the oppressed.

De nemesis van Turkije
Hoe dat gebeuren moet? Het leitmotiv lijkt de indolente houding van de EU tegenover de Turkse ambities, en de relatieve zwakte van de Turkije omringende landen. Hoezeer dat ook een feit is, het is tevens een feit dat Rusland in toenemende mate de rol van nemesis van Turkije lijkt te zullen spelen, en daar heeft het de mogelijkheden toe. In veel gevallen zijn de daartoe benodigde allianties al op hun plek. Als de EU Griekenland en Cyprus eventueel in de steek laat, zullen de Russen naar mijn oordeel niet aarzelen in te stappen als daartoe de kans zich aanbiedt.

Constantinopel
Het is bij de westerse mogendheden niet voorstelbaar iemand zich druk maakt om de Hagia Sophia en het lot van Constantinopel, maar dan vergeet men de eeuwenlange Russische ambitie die stad voor de Griekse Orthodoxie te herwinnen. De Muur viel in 1989, maar de schellen vielen het westen toen niet van de ogen wat betreft de betekenis hiervan voor de toekomst. Het moment dat we ons zullen moeten realiseren dat dat in andere landen wel is gebeurd staat op het punt zich te manifesteren.

Wat dit voor de EU betekent laat zich raden. Haar reactie er op eveneens. Nu de band tussen Europa en de USA verzwakt en de toegevoegde waarde van Turkije negatief voor alle betrokkenen wordt, hoeft niemand van een organisatie van de EU iets te verwachten als tegenspeler van Turkije. Durft de EU rechtstreeks in te gaan tegen een toekomstige confrontatiepolitiek van Rusland – al dan niet onder Putin? De vraag stellen is hem beantwoorden. En dat antwoord belooft weinig goeds.

---

1. Dit kaartje geeft een indicatie van de Turkse verspreiding in Europa in absolute aantallen. De gemiddelde aanwezigheid in Nederland is echter vrijwel identiek aan die in Duitsland.

---

Nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier. De eerdere delen van deze serie ‘Turkije en haar expansionisme’ vindt u hier.