Een kleine vijver van gelijkheid
Gelijkheid is het politieke toverwoord van dit moment. De mate waarin veel politici er naar zeggen te streven is herkenbaar obsessief, en een futiliteit.
Gelijkheid is het politieke toverwoord van dit moment. De mate waarin veel politici er naar zeggen te streven is herkenbaar obsessief, en een futiliteit.
Het is al ruim drie weken geleden dat Brussel aankondigde meer legale immigratie uit Noord-Afrika en zo meer te willen. Het Nederlandse kabinet blijkt daar nu tegen.
Moet de Tweede Kamer premier Rutte uit principe vertrouwen, of heeft ze gelijk als ze reserves heeft bij een premier die altijd opnieuw regels naar zichzelf bij buigt?
De taalkundige eenheid van de EU is sinds Brexit een pijnlijk punt. Volgens Frankrijk zou een overgang op het Frans de logische stap zijn. Maar die gedachte is geschiedenis.
Afgaand op de hysterische berichtgeving is Ongehoord Nederland de omroep waar men in de Tweede kamer het meest naar kijkt.
Als je over premier Rutte nadenkt, is betrouwbaarheid niet het eerste dat bij je opkomt. Zo denkt ook de oppositie er over, blijkt vandaag. Terecht.
De apenpokken zijn in opmars. En zoals u begrijpt maak ik me zorgen. Daar is ook wel reden toe.