Dat de klimaathoax een stok is om klassieke linkse boksballen als Shell lastig te vallen, als uiting van het linkse urgentiegevoel, zien we aan een rechtszaak waarin vandaag uitspraak volgt. Een soort Urgenda2.

Dat de klimaathoax vooral door politiek wordt bepaald weten we sinds de eerste Urgenda-zaak zeker. Speciaal omdat de Nederlandse rechterlijke macht er brood in zag er in mee te gaan – hetgeen ook heel veel zegt over de politieke overtuigingen binnen die rechterlijke macht.

Het gevolg is vaak totaal geschift beleid, maar genoeg is het linkse activisten nooit. Zodat – na het succes met Urgenda – deze rechtszaak onvermijdelijk was. En als deze slaagt zullen er nog vele volgen, daar kunt u vergif op innemen. De hysterie rond de administratieve ‘stikstofcrisis’ bewijst dat wel. Maar, roept men van de linkerzijde: the science is settled – hetgeen in vertaling betekent dat er geen twijfel mogelijk is – een leugen die linkse media maar al te graag herhalen om het hun politieke vrienden naar de zin te maken.

Waar gaat het vandaag om? De staatsomroep schreef, dat vandaag de rechter bepaalt of het bedrijf Shell haar koers dient te wijzigen:

De rechtbank in Den Haag doet vanmiddag uitspraak in de zaak die Milieudefensie heeft aangespannen tegen Shell. Milieudefensie vindt dat Shell te weinig doet tegen wat het “gevaarlijke klimaatverandering” noemt. Het bedrijf heeft een hoge CO₂-uitstoot en doet te weinig om die te laten dalen, vindt de milieuorganisatie.
Bij de rechtszaak hebben zich ook zes andere organisaties aangesloten, zoals Greenpeace, Fossielvrij NL en de Waddenvereniging. Ook 17.000 burgers ondersteunen de zaak. Bij de behandeling in december hebben Shell en Milieudefensie gedurende vier dagen hun standpunt kunnen onderbouwen.

U ziet hier een paar dingen die niet deugen. Dat Milieudefensie mede wil bepalen wat de industrièle politiek van een bedrijf als Shell is, is er maar eentje van. Dat de staatsomroep suggereert dat de hoeveelheid ondersteuners van enig belang is (herinner u de 6000 aangiftes tegen Geert Wilders) deugt al evenmin, aangezien je er zeker van uit kunt gaan dat die 17.000 al lid zijn van een van de eisende partijen.

Een derde punt lijkt me dat deze eisende partijen poseren als strijders voor het nut van het algemeen – een heel discutabele kwestie, aangezien dit een politiek punt is dat men parlementair niet heeft kunnen doordrukken, en het dus via andere wegen probeert. Via (min of meer) met de standpunten bevriende rechters, zo zagen we tijdens de Urgenda-zaak.

Ergo: dit is een politiek proces dat niemand als zodanig wenst te benoemen. Want dat politieke processen niet deugen weten we sinds de communisten er een afdoende excuus in zagen om diverse tegenstanders tegen de muur te kunnen zetten. Zelfs de rechters in Den Haag zullen dat beseffen, zodat u weet hoe zij zullen reageren als U hen dit verwijt. Dat maakt een proces als dit niet minder politiek, dat spreekt.

De mate van belang die de NOS er aan lijkt te hechten geeft u een idee van wat men er van verwacht::

De uitspraak van de rechter is vanmiddag om 15.00 uur en is live te volgen via NPO Nieuws. Hieronder beantwoorden we vijf vragen over de klimaatzaak tegen Shell.

Met als crux:

Een eventuele veroordeling kan ertoe leiden dat ook andere fossiele bedrijven, of andere bedrijven met een hoge CO₂-uitstoot, het risico lopen om voor de rechter te worden gedaagd. Daartoe zullen milieuorganisaties, bedrijven en juristen in andere landen de uitspraak bestuderen en wellicht voortborduren op de argumentatie zoals die door de Nederlandse rechter is verwoord.

Het taalgebruik verraadt waar de hoop en sympathie ligt. Hoe dringend deze zaak echt is? Lees daarvoor bijvoorbeeld dit verhaal, dat opbouw en achtergronden van de klimaathoax schetst.

---

Meer over de klimaathoax en het politieke functioneren ervan leest u hier op Veren of Lood.