Frans Groenendijk schreef tot nu toe 218 stukken op VoL. Hij las COVID-19: The Great Reset aandachtig en produceerde zijn meest kritische stuk tot nu toe, terwijl hierin ‘dwaas’ het lelijkste woord is dat hij gebruikt. Of is ‘tribunaal’ lelijker?

In mijn vorige artikel hier op Veren Of Lood, schreef ik over Schwabs boekje The Fourth Industrial Revolution. De eerste gedachte die zich aan me opdrong toen ik begonnen was met het lezen van dát boekje, was: hoe bestaat het dat zoveel regeringsleiders en andere machtige personen onder de indruk lijken te zijn van wat deze rare man zoal te berde brengt? Met zijn The Great Reset-boekje had ik niet helemáál dezelfde ervaring.

Helaas, terwijl ik dat nóg merkwaardiger geschrift nog aan het lezen was, struikelde ik over een voor mij nieuwe term uit vaccinatieland: aspireren en voelde ik me als het ware gedwongen om te beginnen met een omweggetje daarover.

Dat begrip aspireren heeft niks te maken met het woord aspiratie. Ik zocht een beslist niet SARS-CoV-2-gerelateerde tekst erover en vond die bij Mens en Gezondheid. Ik schermknipte er deze stukjes voor u uit:

Aspireren wordt uitgevoerd als check om zeker te weten dat je niet in een bloedvat zit te prikken.

En het is dus al langer bekend dat dit een gevaar is bij vaccineren door slecht opgeleide mensen, maar in het geval van de experimentele Corona-vaccins is dit nog aanzienlijk groter. Je krijgt immers geen viezigheid ingespoten, maar een geïnjecteerd deel van je eigen lichaam wordt aangemoedigd viezigheid aan te maken [1].

De bedoeling is dat je eigen immuunsysteem in reactie dáárop maatregelen neemt, en het is natuurlijk niet de bedoeling dat je hele lichaam aan de slag gaat met produceren van die viezigheid. Er is uiteraard wel nagedacht over hoe dat aanmaken van viezigheid lokaal zou blijven, maar cruciaal is daarbij dat de vaccin stof in geen geval rechtstreeks in je bloed terecht komt.

Wanneer de mRNA-vaccins in bloedvaten werden gespoten, zou vermoedelijk het aantal doden door vaccinatie het aantal miljoenen doden door het virus reeds verre overschrijden. Maar nu komt het: dat aspireren komt op dit moment (in Nederland) in het gedrang vanwege de wens om meer, meer, meer te vaccineren!

Met miljarden-winsten van farmaciebedrijven of plannen om de omvang van de bevolking te reduceren, heeft dit dus niets te maken, met volslagen hysterische incompetentie (of moet je eigenlijk spreken van incompetente of zelfs competente hysterie?) des te meer. Elke wat slimmere, en in volksgezondheid geïnteresseerde hoofdonderwijzer, zou dit kunnen begrijpen.

Schokkend eerlijk
Ik sloeg het zijweggetje ook in vanwege dat “in volksgezondheid geïnteresseerde“. Dat was inderdaad een sneer naar demissionair minister Hugo De Jonge, maar het slaat ook op de kern van dit WEF-boekje en van wat er zo ongelooflijk mis is met deze man en zijn netwerk-organisatie: nergens wordt verhuld dat de schrijvers (Schwab schreef het pamflet-achtige boekje samen met ene Thierry Malleret) eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd zijn in volksgezondheid.

Toen ik de eerste paar bladzijden van het boek gelezen had, bedacht ik dat ik maar simpelweg moest turven hoeveel van de circa 180 bladzijden van de hoofdtekst werkelijk totaal niet ging over volksgezondheid. Pas toen ik al vele tientallen keren onderaan de bladzijde NOVgz (Niet Over Volksgezondheid) had genoteerd stopte ik ermee. Ik was toen zo ongeveer in het midden van de tekst beland. Dat had wel iets: de meest opmerkelijk passages uit de tekst waren dáár opgenomen. U kunt desgewenst dat laatste lezen als een soort lof voor het geschrift… Op de allereerste bladzijde van de inleiding begon het overigens al zo:

Het staat er niet heel expliciet, maar wanneer u al wat meer weet over het WEF, haar fans en haar activiteiten, leest u hier al een best groot deel van wat u over die club zou moeten weten. Op ongeveer elk woord in dit citaat valt heel wat aan te merken maar hier adviseer ik alleen om ‘potential for transformation’ te lezen als ‘potential for any transformation’.

Maar in het midden van de tekst komt dus écht van alles samen: die ‘existentiële crisis’ – een paar bladzijde verder, op pagina van 14, lezen we trouwens weer: “Unlike certain past epidemics, COVID-19 doesn’t pose a new existential threat” (kiest u aub zelf hoeveel uitroeptekens hier achter horen) – wordt in direct verband gebracht met de exploitatie van het overlijden van die smerige, doorgesnoven misdadiger George Floyd, plunderingen in Miami na de orkaan Katrina in 2005, ja zelfs met transgenderij. Eén cruciaal onderdeel van het betoog komt iets later pas aan de orde: Wuhan en Communistisch China als erfgenaam van het vernederde Chinese keizerdom.

Tijdens het lezen van The Great Reset werd ik niet misselijk. Nog net niet. Het kostte wel de nodige inspanning om de weerzin die ik voel voor fenomenen als halfgoddelijke monarchie en voor lieden die zichzelf zonder spoor van zelfspot presenteren als ‘Wij, wereldleiders’, van me af te zetten.

Just-in-time en infinitesimaal
In mijn vorige stuk over Schwab schreef ik over een tenenkrommende demonstratie van ’s mans onkunde aan de hand van zijn borreltafelpraat over 3D-printing. In dit geschrift trof ik nog pijnlijker illustraties. De bij mij meest pijnlijk overkomende vond ik op pagina 23, in een hoofdstuk met de titel ‘Three defining characteristics of today’s world‘, subhoofdstuk ‘snelheid‘. Het hoofdstuk had ook kunnen heten “Het is me toch wat met de wereld van tegenwoordig“. Tegelijkertijd een zoveelste voorbeeld waaruit blijkt dat van interesse in volksgezondheid beslist geen sprake is.

De heren schrijven over het concept ‘just-in-time‘ in de logistiek als typisch voorbeeld dat tegenwoordig alles zo vreselijk snel moet allemaal. Bij dit concept gaat het echter helemaal niet om snelheid, maar om het minimaliseren van de voorraad en via die weg vergroten van het aantal verschillende producten dat in winkels kan worden aangeboden. Echt een klok en klepel verhaal. Dat viel mij het meeste op omdat ik – toen dat concept volop in opkomst was, vanwege mijn werk in de ICT van de levensmiddelenhandel in de avonduren logistiek studeerde.

Voor anderen zijn andere illustraties ongetwijfeld pijnlijker. Bijvoorbeeld waar de mannen schrijven over Bretton Woods, over het absurder dan absurde oprekken van absurde metaforen als ‘quantum politics‘ en waar ze op bladzijde 64 zelfs het woord infinitesemal gebruiken. Wie geen academische studie gevolgd heeft of eentje uit de alfahel, is wellicht onder de indruk van dit lastige woord. En dat is natuurlijk ook de bedoeling.

Voor niet-fans van Schwab en zijn forum, toont het echter aan dat Schwab geen ‘actieve herinnering’ meer heeft aan wat hij tijdens zijn ingenieurs opleiding geleerd móet hebben over infinitesemaal rekenen en belangrijker nog: dat geen jonger iemand met een beta-achtergrond hem erop gewezen heeft hoe ongepast het gebruik van die term is, in een passage over inkomensverschillen. (Een introductie van dat concept is hier te vinden. Ja, Wikipedia is duizend keer betrouwbaar over dit soort onderwerpen dan over politiek gevoelige.)

Nog even over dat erbij slepen van Bretton Woods. Bretton Woods is een klein stadje dat wereldberoemd werd dankzij een conferentie die daar in 1944 gehouden werd en waar onder andere het initiatief voor het Internationaal Monetair Fonds vandaan kwam. Schwab en zijn maat gooien dat op een hoop met de VN, die een jaar later en de EU die bijna vijftig jaar later tot stand kwam. Zoiets is niet vreemd voor wie denkt vanuit een (door henzelf) aldus geformuleerd kader:

“… the opportunity can be seized to make the kind of institutional changes and policy choices that will …“

Het kan nog best wat tenenkrommender trouwens. Wat te denken van het aanduiden van SARS-CoV-2 als Masters of disguise? (p 33); Van a pandemic is a complex adaptive system (p 27), een Dashboard for progress  (p 46)? Of van deze: we are collectively as strong as the weakest link?

Het probleem is dat niemand tegen deze dwaas zegt: u praat poep. Het is alsof je Hugo de Jonge of Mark Rutte hoort spreken. Lieden die als het ware door laten schemeren dat ze contact hebben met de (leger)leiding van het virus.

Op bladzijde 66 zetten de heren prisoners, poor en migrants op een lijn. Sylvana Simons steekt er gunstig bij af. En nu we het toch over Amsterdam hebben: op bladzijde 47 komen ze met een lofzang op de gemeenteraad van de hoofdstad van Nederland rond het bijzondere sleutelbegrip donut. Ik noteer de bladzijde en citeer het letterlijk, anders zou u me niet geloven.

The municipality of Amsterdam is the first in the world to have formally committed to this framework as a starting point for public policy decisions in the post-pandemic world. The framework resembles a “doughnut” in which the inner ring represents the minimum we need to lead a good life (as enunciated by the UN’s Sustainable Development Goals) and the outer ring the ecological ceiling defined by …

En ja: ik realiseer me dat de hamvraag is: zou iemand zoiets nog fact-checken indien voor hem of haar elke verwijzing naar het WEF bewijs vormt dat we te maken hebben met complotdenkers?

Geen poppenspeler, dus niet voor een tribunaal
Tegenwoordig wordt in verband met SARS-CoV=2 en het demissionaire kabinet in Nederland wat vaker de term tribunaal gebruikt. Een goede ontwikkeling ook al gooien zelfs hoogleraren in het recht, zoals Afshin Ellian en Voermans, die term op een hoop met lynching en heeft de D66-voorzitster zelfs het woord taboe verklaard in de Tweede Kamer.

Een enkele keer kan je tijdens het lezen van The Great Reset, bijvoorbeeld in zo’n passage over de economische donut-theorie, het gevoel krijgen dat we in dit geschrift toch te maken hebben met zelfspot, misschien zelfs fatsoen. Zo wordt op enkele plaatsen níet gehamerd op vaccinaties als enige antwoord op SARS-CoV-2, maar schrijven de auteurs over ‘behandelingen en vaccins’. Maar anderzijds: hoe zou een mens met énig fatsoen in een zelfde betoog op andere plaatsen dan weer wél spreken over vaccinatie als enige antwoord?

Op bladzijde 20 lezen we bij een absurd plaatje dat de auteurs ontlenen aan een andere publicatie van het WEF:

The chart below, extracted from the World Economic Forum Global Risks Report 2020, makes this plain. It illustrates the interconnected nature of the risks we collectively face …
Even verderop gevolgd door:
… addressing complex trade-offs, such as containing the progression of the pandemic versus reopening the economy, is so fiendishly difficult. Understandably, most experts end up being segregated into increasingly narrow fields. Therefore, they lack the enlarged view necessary to connect the many different dots that provide the more complete picture the decision-makers desperately need.

Experts weten het niet, in tegenstelling tot wij, wereldleiders. Wij zijn lieden die echt ergens voor ‘staan’: voor ‘nieuw leiderschap’. Op een abstract niveau lijkt het geen compléét onzinnige insteek. Ruim anderhalf jaar geleden schreef ik zelf in mijn eerste bijdrage over SARS-CoV-2 hier op VoL:

… ik doel op de manier waarop Rutte cs zich verschuilen achter experts. Natuurlijk moeten hoge ambtenaren en politici een beroep doen op experts. De beoordeling van de expertise van de experts is echter een verantwoordelijkheid van de politici. Maar ook inzicht en visie worden uitbesteed aan instellingen als het RIVM. Rutte cs stellen zich op als PR-medewerkers van ‘experts’. Voor de beoordeling van het expertiseniveau vaart men fanatiek blind op consensus-gekte en bureaucratie.

En eventueel doet men een beroep op de eigen incompetentie via een Calimero: “Geen actieve herinnering hebben“. Ten tijde van de val van het kabinet Rutte-3 werd de vallende premier gefotografeerd als de eenzame man die hij in mijn ogen is.[2] Het gaat zeker en altijd om goed leiderschap. Wie zou er voor slecht leiderschap zijn? Of voor slechter onderwijs? De geschiftheid zit in de omdraaiing: “Kies mij want ik ben een goede leider”; Ik toon het niet, maar beweer het met grotere nadruk dan wie dan ook.

Freud en de Baron van Münchhausen zouden verschillend oordelen over dat soort claims …

Ik ben van mening dat Schwab niet voor een tribunaal hoort: de man heeft geen enkele formele machtpositie. Hij is geen poppenspeler, maar netwerker, faciliteerder, lakei. Hij is even zeer of even weinig interessant als die geschifte graaf Kalergi.

Waarom de – gelukkig al lang geleden overleden graaf – en de nog niet overleden Schwab ‘interessant’ zijn is vanwege de lof aan hun adres van mensen die daadwerkelijk in machtige posities zitten. Posities in staatsmachten, in de EU en in de top van bedrijfsconglomeraten.

Die graaf is allang dood, maar mensen krijgen vandaag de dag nog naar hem genoemde prijzen van zijn machtige bewonderaars.

Het is echt Schwab niet die er bij Rutte en Kaag op aandringt om gelijktijdig te bezuinigen op de zorg in Nederland en de Taliban geld te geven om zogenaamd de zorg daar op peil te houden. Als Schwab daar al een mening over zou hebben, kon hij het gerust aan Klaver, Kuiken of Kaag overlaten om daar Rutte toe te pressen.

Het Marrakesh verdrag is niet opgesteld onder Schwabs toezicht of op diens aandringen.

Vera Bergkamp belt hem niet om te overleggen over haar oekaze met betrekking tot het taboe in het Nederlandse parlement op het gebruik van het woord ‘tribunaal’.

Ja, Schwabs opvattingen zijn weerzinwekkend, maar in een beschaafde samenleving zijn opvattingen op zichzelf nooit crimineel, hoe naar of ongewenst ze ook zijn.

Wel tegen het misdadige aan
Niet misdadig dus, maar soms is ‘pervers’ nog een te positieve kwalificatie. Op bladzijde 36 vinden we deze belangrijke waarneming:

Evengoed staat de rest van de tekst vrijwel volledig in het teken van aanjagen van angst. Een paar voorbeelden.

• Bladzijde 41: “.. it is estimated that the official rate of unemployment could reach a peak of 25% in 2020 – a level equivalent to that of the Great Depression..“.
• Bladzijde 43 : “In all likelihood, the recession induced by the pandemic will trigger a sharp increase in labour-substitution, meaning that physical labour will be replaced by robots and “intelligent” machines, which will in turn provoke lasting and structural changes in the labour market.“.
• Bladzijde 59: “..the societal upheaval unleashed by COVID-19 will last for years, and possibly generations “.
• Bladzijde 79: “The coronavirus is spreading globally and sparing no one, while simultaneously the geopolitical fault lines that divide societies spur many leaders to focus on national responses“.

Hoogstverraad
Kan een internationale organisatie, een die zelfs ‘wereld’ in de eigen naam heeft, hoogverraad plegen?

Niet echt. De definitie, elke definitie van dat begrip, verwijst immers naar je eigen land. Wanneer jouw hoofddoel is het afbreken van de soevereiniteit van alle (westerse) landen zou je echt een ander woord moeten gebruiken. Hoogstverraad?

Een zeer belangrijk aspect van de inspanningen van dat World Economic Forum doet daar sterk aan denken. En dan doel ik dus niet alleen op de enthousiast ongecontroleerde steun[3] voor elke supranationale organisatie. Ik doel ook specifiek op de innige relatie met het communistische regime in China.

Nu kun je proberen uit te zoeken wat precies de (eventueel zelfs financiële) banden zijn van mensen als Fauci, Koopmans of Schwab met de Chinese communisten, en dat moet ook zeker gebeuren, maar de omgekeerde weg is interessante [4]: check wat het communistische regime zegt over mensen als Schwab. Bekijk bijvoorbeeld deze onthutsende lofzang van ene Chen Jia in de China Daily Hong Kong Edition uit 2018. Een citaat uit dat lange stuk:

There was great interest worldwide in reform and opening-up when it was announced by China’s paramount leader Deng Xiaoping in the fall of 1978. As a result, Schwab invited Deng to address the Davos symposium in 1979.
Though Deng did not attend that year, Beijing sent a delegation of eminent economists led by professor Qian Junrui, director of the Chinese Academy of Social Sciences’ Institute for Global Economic Research. China’s presence aroused the interest of participants at the meeting, which was chaired by Edward Heath, the British prime minister.
(…) , Schwab highlighted that a platform for furthering peace and reconciliation in many parts of the world, promoting understanding between the East and West, and introducing emerging economies such as China to the international community, was much needed.

In het eigen about us noemen ze zichzelf kritisch:

Launched in 1997, the China Daily Hong Kong Edition offers a unique local perspective that has become essential reading for decision-makers, including HKSAR government officials, CEOs and senior executives, scholars and academics in Hong Kong.
(…) The newspaper connects local readers to the Chinese mainland, with first-hand, critical insight that cannot be duplicated by other local news media. A roster of Hong Kong opinion leaders and freelance writers add their contributions, helping to ensure that the newspaper remains closely connected to the local community.

Het is echter gewoon de Hongkong editie van het orgaan, niet van Communistische China, maar van de Communistische Partij !

Al in de ‘lead’ vermeldt Jia dat Schwab de China Reform Friendship Medal heeft binnengesleept…

Stel je voor dat in 1939 een Britse politicus volop geprezen werd in een orgaan dat officieel onder de nazi-partij viel. En ja, toen waren er inderdaad nog (steenrijke) Britten die flirtten met het Nationaal Socialisme. Ik vind het honderd keer pijnlijker dan het antwoord op de vraag hoe nauw Schwabs vader verbonden was met het nazisme!

Beslist meest weerzinwekkend: Wuhan en gekwetste Chinezen
Over politieke vraagstukken, over alles wat enigszins omstreden is eigenlijk, is Wikipedia onbetrouwbaar. Het geeft over die onderwerpen echter vaak wel zinnige suggesties om verder te kijken en soms zijn de extreem linkse contribuanten nog niet op het spoor van een tekst gekomen of zijn ze er nog niet helemaal uit hoe te reageren/redigeren.

De wiki-tekst over dat Communistische partij orgaan bevat zodoende nu nog een prominente link naar Disinformation allegations: Ja, over censuur door en propaganda van de Chinese Communisten. Censuur en propaganda die bijvoorbeeld betrekking hebben op Hong Kong en op Oeigoeren, maar ook over vaccins en Wuhan. En let wel: hierbij verwijst die Wikipedia tekst niet alleen naar CNN en Financial Times maar zelfs naar EU-ambassadeurs!

Het zou hilarisch zijn als het niet zo dramatisch was, maar er wordt ook verwezen naar Chinese initiatieven om de door hun wetenschappers ontwikkelde vaccins te promoten en de westerse vaccins zwart te maken! Maar dat niet alleen: de Chinese communisten zouden zelfs achter ‘complottheoriën’ zitten. Te weten: theorieën die niet uitgaan van Wuhan als oorspronkelijke bron van SARS-CoV-2 maar van een Amerikaans leger-instituut, genaamd Fort Derrick.

Schwab en Malleret hebben geen enkele twijfel over de oorsprong van het Wuhan-virus: “An overwhelming consensus has emerged within the global scientific community that Jin Qi (one of China’s leading scientists) had it right …” (p 32). Het enige wat aan de bewering ontbreekt is het percentage van 97%. De term ‘gain of function‘ is in het hele geschrift nergens te vinden …

Al het voorgaande valt echter in het niet in vergelijking met wat de heren presteren op bladzijde 92. In de aanloop er naar toe hebben ze aangegeven dat we in interessante tijden leven vanwege  “… the structural stress that inevitably occurs when a rising power like China rivals a ruling power like the US.”

Een macht zoals China. Het is mijn vet natuurlijk. Verplaats u alstublieft nogmaals in gedachten naar 1938 of 1939. Een keurig geklede man spreekt mensen in een Engels met zwaar Japans accent toe over een groeiende macht zoals nazi-Duitsland. Een man die spreekt over de dolkstoot voor het Duitse leger.

De dolkstootlegende van Schwab is anders. Hij verwijst niet naar de Eerste Wereldoorlog die in 1938 nog maar kort achter de rug is, maar naar 1840: de Opiumoorlog en naar het opleggen van boetes/’herstelbetalingen’ aan Japan en westerse landen na militair optreden van die landen in China. Let wel ‘herstelbetalingen’ die bijna een eeuw geleden allemaal kwijtgescholden waren of ingezet voor Chinese economische projecten of Chinezen in het westen.

Ja, het Chinese keizerdom werd vernederd. Maar de Communistische Partij presenteren als slachtoffers van die vernedering?

Om het helemaal af te maken, komen de edelen Schwab en Malleret nog met dit: “For understandable reasons, both China and the US have a rich history (China’s goes back 5,000 years) of which they are proud …“.

Wie is de hermelijnvlo?
Sinds ik vernam dat de term hermelijnvlo in de Nederlandse taal is geïntroduceerd door meneer Von Lippe Bisterfeld ben ik wel een vol procent minder negatief over de ‘Nederlandse’ monarchie. Aan mensen die suggereren dat Schwab de ‘poppenspeler’ is van Kaag, Maxima etcetera zou ik de vraag willen voorleggen: Wie is de hermelijnvlo, Schwab of Rutte?

Ik geef toe, de demissionaire premier die in zijn studententijd de bijnaam Tom Poes verwierf, doet wel denken aan het jongetje uit die reclame voor McDonalds. “Ze zei meneer tegen me“. Dat maakt Schwab als vlo in het hermelijn van Rutte wat minder aannemelijk.

Maar hij was het niet zelf: hij was toen de twintig al gepasseerd.

Bij de afbeelding boven dit stuk: Schwab was op bezoek bij de führer van Dubai. Is deze verbindende dictator doortrapter dan Xi Jinping?

---

1. Zie desgewenst ook mijn stuk van mei jongsleden: Vaccinaties, Corona en complotpaniek meer in het bijzonder de paragraaf Synthetisch mRNA.
2. In mijn jonge jaren bezocht ik diverse congressen van de Pacifistisch Socialistische Partij, een voorloper van GroenLinks. Op een spannend moment maakte iemand een opmerking over hoog oplopende emoties. Een gestaald kaderlid en partijbestuurder reageerde verbaasd: het ging toch over twéé moties? Mark Rutte doet mij denken aan dat kaderlid.
3. Op bladzijde 85: ” … the latter [bedoeld wordt: de World Health Organization] due more to being “underfinanced and over-governed” than to inherent inadequacy.”
4. Interessanter hier ook in de betekenis van ‘verontrustender’. Wanneer de Schwabs, Faucis en Koopmansen er geen financiële belangen bij hebben, is er immers sprake van hoogstverraad uit overtuiging.