DE WERELD NU

Hyperinflatie – dan hebben we allemaal een blauwe hoed!

Hyperinflatie, Corona, inflatie, Zimbabwe, PvdA

Hyperinflatie is iets waarvan sommigen wel eens hebben gehoord, maar vrijwel niemand de finesses begrijpt. Toch leer je dat vreselijk snel.

Angst en hebzucht zijn belangrijke psychologische factoren die niet alleen het gedrag van beleggers bepalen. Ook gewone stervelingen hebben er last van. Het is vooral de angst die ons gedrag bepaalt. Ook enige angst over de wijze waarop onze politici reageren op de Corona-crisis is naar mijn mening op z’n plaats. Ik voorzie (nog) geen hyperinflatie, maar ik sluit het door het huidige beleid van centrale banken zeker niet meer uit.

We constateren nu dat wereldwijd centrale banken alle registers opentrekken om overheden te steunen om de economie overeind te houden. Ze schroeven de staatsschulden en begrotingen op en de centrale banken doen daaraan mee door die schulden op te kopen. De ECB was daar al druk mee doende voor de Corona-crisis, 60 miljard euro per maand, later 20 miljard. De opzet was en is: economische groei binnen de EU aanzwengelen, inflatie opschroeven en de rente laag houden zodat ook de zwakke landen tegen lage rentes kunnen lenen.

Prachtig toch!? Nee, economen houden hun hart vast. Als dit maar goed gaat; niemand die het weet. Economen wantrouwden dit systeem al voor de Corona-crisis. Daar komt nu die hallucinante €870 miljard bij. En dan nota bene de idiote oproep van linkse partijen om Italië nog meer te helpen. Je verstand staat er bij stil. “Heer, vergeef het hen”, want ze begrijpen blijkbaar niet dat Nederland in een erg lastige situatie verkeert. Ons land staat op de voorste rij om getroffen te worden als het mis mocht gaan….

Nederland heeft een prachtig pensioenvermogen opgebouwd van (ooit) €1,4 biljoen euro. Dat is een fraai vermogen voor onze deelnemers. Maar het is tevens extreem kwetsbaar. Te meer daar we in één boot zitten met landen die potverteren als levensstijl hebben, en die graag zien dat hun schulden als sneeuw voor de zon verdampen. Is die kans aanwezig? Ja die kans is zeker aanwezig, geven de megalomane financiering die de ECB thans pleegt. Het probleem is dat dan niet alleen schulden als sneeuw voor de zon verdampen, maar ook ons fraaie pensioenvermogen, ‘bye bye, zwaai, zwaai’!

Het probleem heet hyperinflatie. Het is een monster dat alles kapotmaakt. De zelfmoordstatistiek schiet dan omhoog. Hyperinflatie is een meer dan sterke inflatie. Waar normale inflatie gaat om een prijsstijging van enkele procenten per jaar, kent hyperinflatie enorme prijsstijgingen. Per dag. Hyperinflatie kan ontstaan als de centrale bank van een land grote hoeveelheden geld creëert die niet in verhouding staan tot de economische situattie.

Zoals nu, we zitten immers in een recensie waarvan nog onbekend is hoe diep die gaat. De centrale bank gaat over tot geldcreatie door geld bij te drukken, dit aan commerciële banken uit te lenen. Het is een riskant beleid. Hyperinflatie kan ook plaatsvinden door speculatie en wegvallen van vertrouwen in een munt.

Centraal staat in de gehele financiële wereld het woord “vertrouwen”. Als dat vertrouwen wegvalt zijn de rapen gaar. Mijn vertrouwen in het Europese monetaire systeem heeft met de huidige megalomane financiering van schulden een verdere optater gekregen. Ik heb er allerminst een goed gevoel bij. Aan de basis van hyperinflatie staat altijd dat overheden veel meer uitgeven dan geproduceerd wordt. Dat is thans uitbundig aan de orde. Als hyperinflatie zich hier voordoet, dan is dit de bezegeling van het einde van de Europese Unie. Een idée fixe? Die weddenschap zou ik niet aangaan.

Hyperinflatie is uiteraard dodelijk voor een economie. Werknemers, pensioengerechtigden, schuldeisers, ondernemers en banken gaan door hetzelfde putje bij hyperinflatie. Bestaande tegoeden en schuldvorderingen worden waardeloos en de lonen zijn niet in staat de prijzen bij te houden.

Investeerders trekken massaal hun geld terug. Consumenten nemen hun geld van de banken op en beleggen in buitenlandse valuta of waardevaste goederen. Er ontstaat een “run op de bank”, faillissementen in bedrijven en bankwezen.

Bij hyperinflatie is rekenen met geld niet meer mogelijk: men moet in duizenden, miljoenen en miljarden rekenen. Dan gaan we Zimbabwe achterna. De Duitse hyperinflatie van 1922-1923 is een afschrikwekkend voorbeeld. Het was mede de aanleiding tot de economische neergang van het land en de daarop volgende Tweede Wereldoorlog.

Duitsers zijn daardoor altijd voorstander geweest van een solide financieel beleid en dus tegenstander van de monetaire financiering door de ECB. Tot mijn schrik lees ik nu dat Duitsers dit laten varen en Eurobonds willen overwegen en de geldkraan verder willen openzetten. Zijn ze dol geworden? Of spreekt dat empathische hart van Angela Merkel weer tot haar landgenoten. Opnieuw “wir schaffen das”?

Willen de Duitsers opnieuw hyperinflatie hebben? Hebben ze hun lesje nog steeds niet geleerd? Is die horribele ervaring vervaagd? Of willen ze Duitsland definitief laten opgaan binnen Europa, waardoor ze eindelijk van hun ellendige stempel afkomen? Maar hoe moet het dan verder met ons, nu ook onze medestander Engeland verdwenen is? ‘Hoe sterk is de eenzame fietser’?

We zit in een systeem, de Europese Unie, die de vrije hand heeft over monetaire zaken, het geldsysteem. We zijn daarvan afhankelijk. En de koppeling die ons bindt heet “de euro”, reuze makkelijk die munt, maar levensgevaarlijk. President-directeur van De Nederlandsche Bank Klaas Knot heeft herhaald kritiek laten horen over deze munt, zonder door te pakken helaas, “er is geen plan B”.

Economen noemen dit een “experiment”, ingegeven door de politiek en eurofielen. Het is krom en verderfelijk. Het is een constructie die strijdig is met iedere economische theorie. Maar we hangen er in en ‘so far, so good’. Lidstaten zijn autonoom qua fiscaal beleid, de begrotingen. In crisissituaties – zoals nu – merken we in welke gigantische risico’s we verzeild zijn geraakt.

Alle monetaire sluizen gaan open zonder dat we daar iets aan kunnen doen. We hebben immers nationale centrale banken stellen qua monetair beleid helemaal niets meer voor. Weggeven, in de uitverkoop gedaan. En nu zitten we in één bootje met landen die daar wel raad mee weten: voer de staatsschuld maar op laat het begrotingstekort maar over onze schoenen lopen. Die sterke landen betalen wel via de ECB als intermediair. Hyperinflatie? God verhoede! Dan hebben we allemaal een blauwe hoed…..


Frits Bosch is auteur van “Wereld op een keerpunt”, “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer. Linkjes in zijn biografie

8 reacties

  1. Harrie Wortel schreef:

    quote “En nu zitten we in één bootje met landen die daar wel raad mee weten: voer de staatsschuld maar op laat het begrotingstekort maar over onze schoenen lopen. Die sterke landen betalen wel via de ECB als intermediair” unquote .>>. De Italianen zelf zijn beslist niet arm ( in tegendeel) maar de Italiaanse politici hebben hun kiezers sinds mensen heugenis gepamperd en hen er nimmer toe willen brengen om de staatskas van Italie op verstandige wijze te vullen door adequate maatregelen te nemen. ( want dat kost stemmen)
    Waarom zouden wij dat, juist nu er allerlei andere bedreigingen voor ons de hoek om komen zetten, van hen ( of van de Spanjaarden /Portugezen) moeten overnemen. Echte noodhulp? Vanzelfsprekend! Subito! Onze creditcard uitlenen? Nooit! Basta!

  2. carthago schreef:

    Bij een recessie is deflatie veel aannemelijker .In productieve landen laten consumenten het afweten , stellen hun koop uit en moeten producenten steeds lager in prijs om te verkopen .Nog destructiever eigenlijk .
    Bij hyperinflatie speelt een tekort aan producten eerder een rol ,en zijn bij de huidige productiemogelijkheden eigenlijk van geen betekenis.Nog een wc rol ?
    Deflatie kun je bestrijden met verdere renteverlaging .

  3. Henk Albarda schreef:

    Het gevaar van hyper inflatie is begonnen vorm te krijgen op het moment dat de ECB, notabene bewust en wetende dat ze hetzelfde doen als AH, 30’er jaren vorig jaar, zijn grootste stommiteit van de laatste 80 jaar in gang zette, het opkopen van waardeloze staat-obligaties.
    Eens met Frits Bosch, feitelijk kun je de ECB als heel erg failliet beschouwen.
    De EC heeft dat faillisement georganiseerd.
    Daar aan toegevoegd, het heeft dus ook geen zin je geld van de bank te halen, of, erger, daar bereik je een versnelling van de komst van hyperinflatie mee. De intrinsieke waarde van de euro is aanzienlijk lager dan wat we aan waarde voor die euro aan bv voedsel kunnen kopen.

  4. BegrensEuropa! schreef:

    Iedereen weet het, niemand doet wat. Raar hoor. Of is het gewoon een aansporing om de guillotine uit de opslag te halen? Suicide by ECB?

  5. Kees schreef:

    En hoe zit dat dan met Amerika? Ik lees steeds weer dat de staatsschuld net zo hard is gestegen als van de hele EU bij elkaar. In feite is zowel de EU als Amerika toch failliet?
    Wil je nog iets van waarde overhouden, moet je inderdaad niet je geld van de bank halen, maar waardevaste dingen kopen (goud / zilver).
    Maar onze pensioenen zijn bij hyperinflatie in elk geval verdampt.

  6. Hannibal schreef:

    @Kees
    Goeie vraag. Het verschil is dat de dollar de wereldankermunt is. (Dat is ook de reden dat zowel Iran als Rusland krampachtig probeert daarom heen te werken) Dat maakt dat de USA vrijwel onbeperkt kan blijven bijdrukken. Niemand schijnt ook precies weten hoeveel dollars ooit zijn gedrukt, geslagen etc.

    Allemaal dingen die voor de euro niet gelden.

  7. Eddie schreef:

    @Kees
    Wat Hannibal zegt. Ik wil daar nog aan toevoegen dat olie standaard in dollars word afgerekend, maar dat hangt dus samen met de functie als werelmunt. Het vermoeden bestaat dat zowel Saddam als Khadaffi het veld moesten ruimen, omdat ze hun olie in respectievelijk euro’s en een nieuwe, nog in te voeren, Afrikaanse eenheidsmunt afgerekend wilden hebben.

  8. carthago schreef:

    Tegen deflatie helpt ook belastingverlaging erg goed .Maar dat is wel een spelbreker in de ballenbak van de regenten .Het joviale weggeefaanzien in het buitenland en de binnenlandse repressie lijdt er onder .