Europa als geografisch, economisch en cultureel begrip
Europa is de EU niet, en veel argumenten vóór zijn evenzo goed om te keren, impliceert Toon Kasdorp in dit artikel over de Brussel & co.
Adriaan Schout van Instituut Clingendael heeft een duidelijke opvatting over Europa. Volgens hem wordt er wel heel veel gesproken, geschreven en gedacht alsof de EU in een existentiële crisis zit, maar dat is niet zo. Nederlanders en Fransen willen misschien een ander soort Europa, maar we willen wel allemaal Europa[1]. We hebben de EU nodig, maar de federale ambities van iemand als EC-voorzitter Jean-Claude Juncker kunnen mensen op hun staart trappen.
Schout vindt dat er iets naïefs zit in die discussie over uitbreiding van de EU. We weten – en dat wisten we al voordat de EU überhaupt werd gevormd – dat het heel moeilijk is om landen te hervormen en te laten aanpassen. In Europa hebben we een zekere homogeniteit nodig; we moeten ons kunnen herkennen in de EU.
Schout vindt dus niet dat er een crisis is in Europa maar aan de andere kant weer wel dat niet alle landen in geografisch Europa economisch en cultureel voldoende bij elkaar passen. Hij wil daarom voorlopig geen verdere uitbreidingen en als ik hem goed begrijp wil hij wel graag een verdeling van de EU in zones. Dat lijkt naar mijn mening behoorlijk veel op een crisis, want het eind van het liedje is natuurlijk dat het Noord Westen van Europa zelf wil gaan beslissen hoever hun ondersteuning van de zwakke landen in Oost en Zuid Europa zal gaan. Tot nu toe werd dat in Brussel beslist, maar in de toekomst dus wellicht in Berlijn.
Hij zegt ergens in zijn artikel dat elk land dat in aanmerking wil komen stabiele instellingen moet hebben, die de democratie, de rechtsstaat, de eerbiediging van de mensenrechten en respect voor minderheden waarborgen; een goed draaiende markteconomie moet hebben en opgewassen moet zijn tegen de concurrentie binnen de EU en ten derde de verplichtingen van het lidmaatschap op zich moet kunnen nemen, de gemeenschappelijke wet- en regelgeving van de EU overnemen en implementeren, en de verschillende doelstellingen van de Europese Unie ondersteunen. In 2006 is daaraan toegevoegd: ten vierde: Toetreding van een land mag het effectief functioneren en het zich ontwikkelen van de EU niet onder druk zetten.
Op grond van artikel 49 van het Verdrag betreffende de Europese Unie kan elke Europese staat die de beginselen van artikel 6 lid 1 (over de grondrechten van Europese burgers, eerbiediging van nationale identiteit lidstaten, en de middelen van de EU) in acht neemt, bij de Raad een verzoek doen om tot de unie toe te mogen treden. Maar een land kan alleen lid worden van de EU als alle bestaande lidstaten daarmee instemmen. Eén land dat tegen is, kan het lidmaatschap dus tegenhouden.
- Dat is een gratuite opmerking. Alle betrokken landen liggen nu eenmaal in Europa. Alleen bij Turkije kun je twijfelen of die ene stad met ommelanden voldoende is om het land Europees te maken.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.
Even over “Alleen bij Turkije kun je twijfelen of die ene stad met ommelanden voldoende is om het land Europees te maken.” Het karakter van Klein-Azie is centraal-aziatisch en fundamenteel islamitisch. Dat geldt ook voor het door Turkije bezette Oost-Thracie. Dat komt door genocides en veroveringen en dwangmatige islamisering en etnische zuiveringen (verdringing en onderdrukking zouden betere termen zijn), die overigens nog steeds doorgaan. Er is na de Eerste Wereldoorlog een ernstige fout gemaakt. Alleen deislamisering kan dit herstellen.
Het probleem van dat “EU”-konstrukt is dat door misleiding, leugens en dwang, opgetuigd en uitgebouwd is.
Een democratische vorm van E.E.G. had een eind-punt kunnen en moeten zijn;,
voor zelfstandige landen –
maar dan zonder de “internationale verklaringen” [ Straatsburg; Barcelona ]
NEXIT !
Op naar onafhankelijke, handel-drijvende, vrije, democratische landen.
Ik lees: “… die de democratie, de rechtsstaat, de eerbiediging van de mensenrechten en respect voor minderheden waarborgen; een goed draaiende markteconomie moet hebben…” De EU is zelf een uitermate ondemocratische instelling. De EU beslist van alles VOOR ons ZONDER ons daarin te kennen. Rutten wordt al omschreven als een zetbaas van de EU. Wat er in Den Haag gebeurt aan democratische besluitvorming is meer schijn dan werkelijkheid. Met de EU wordt Europa een gebied waar de cultuur wordt afgebroken door een overkill aan islam. De creativiteit zal Europa verlaten, zal vluchten voor de krankzinnigheid van een gangstercultuur. Er moet een andere constructie komen, meer democratisch, meer constructief, meer gericht op behoud van moderniteit, creativiteit, humaniteit. Het EU-project is nu een stalinisme, waarin meedogenloos en nihilistisch van alles aan cultuur en wereldbeschouwing op elkaar wordt geschoven, dit in de waan dat dit culturele verrijking geeft in plaats van de multiculturele burgeroorlog.