Een aankondiging van een conferentie over de toekomst van de euro zou in normale kringen betekenen dat men eindelijk inziet dat het een gelopen parcours is, en dat de eenheidsmunt binnenkort wordt opgedoekt. Zo niet bij de zittende Europese Commissie. Vrolijk blatend wordt ingezet op uitbreiding.

Nu ben ik er al ruim vijf jaar van overtuigd dat de officiële aankondiging van het einde van de euro voorafgegaan zal worden door de collectieve zelfmoord van tenminste vijf top-hotemetoten van de EU, waaronder tenminste één ‘president’. Dus zo lang u daarover niets hoort hoeft u nergens op te rekenen. Dat houdt ook in dat men met de aankondiging van een conferentie in december over de toekomst van de euro iets heel anders bedoelt. Lees mee en griezel.

Deze conferentie moet dus de weg bereiden voor verdere toekomstige integratie. In Nederland viel zelfs te lezen dat dit door Juncker in zijn Staat van de Unie uitgesproken voornemen Rutte openbaar voor lul/leugenaar zette. Grappig dat men ook in het buitenland beseft hoe de hazen lopen in ons knolleknollenland.

Het is dus ook niet vreemd dat Junckers reactie op wat Rutte over die speech te melden had er niet al te vriendelijk uit kwam:

Voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker haalt uit naar een aantal Europese leiders, onder wie premier Mark Rutte. Rutte had,  evenals de Deense premier Lars Løkke Rasmussen, vorige week kritiek op Junckers State of the Union-speech.
In zijn speech kwam Juncker met een aantal suggesties voor een ‘grotere en sterkere EU’. Hij stelde onder meer voor om de euro in alle lidstaten in te voeren, en de Schengenzone uit te breiden. Ook wil hij een EU die in 2050 uit dertig landen bestaat.

Duidelijk toch? De duistere periode 2009-2017 vergeten we gewoon, en we gaan verder of ze nooit hebben plaatsgevonden. Daar komt het ook in de plannen van Tusk eigenlijk op neer:

Het initiatief voor de speciale top komt van EU-president Donald Tusk. In een brief aan alle EU-regeringsleiders schrijft hij vandaag (donderdag 21/9) dat er niet één enkele oplossing is (“silver bullet”), maar dat het wel noodzakelijk is om de hete hangijzers te bespreken. Het gaat dan over de bankenunie, een Europees depositogarantiestelsel en een Europees IMF (Europees Monetair Fonds).

Ook de Franse plannen om te komen tot een Europese minister van Financiën staan op de agenda. Hij wil dat er uiterlijk volgend jaar zomer concrete besluiten worden genomen over al deze onderwerpen.

Geruststellend voegt men er dan aan toe dat het niet de bedoeling is al op 18 oktober aanstaande besluiten te nemen, maar dat het tegen de zomer allemaal besproken en besloten moet zijn.

Want iets bespreken en er over besluiten betekent in EU-termen dat men er verplicht zijn goedkeuring aan hechten gaat, maar dat er over punten en komma’s nog gesteggeld mag worden. Terwijl zelfs in Nederland min of meer eenstemmigheid heerst(e?) over de wenselijkheid van een bankenunie, een Europees depositogarantiestelsel en een Europees IMF (Europees Monetair Fonds). Maar de EU gaat het nu dus toch doordrukken. Dat de euro niet werkt en het handhaven er van alle lidstaten vermogens kost in zowel economisch als sociaal kapitaal doet er evenmin toe. De euro is het gekozen vehikel, en voortschrijdend inzicht is binnen de EU eenvoudig verboden.

Eerlijke mensen zouden dit een dictaat, een opmaat tot een volledige bureaucratische dictatuur noemen. De media noemen het plannen en binnenskamers in de EU-torens heet dit een fait accompli.

En die euro, ach, dat is immers het vehikel dat iedereen in alle Europese lidstaten gelijk zal maken? Als je begint ieder tegenargument bij de enkels af te zagen door vast te stellen dat het nog slechts om de details gaat, kun je inderdaad alleen nog steggelen over de hoogteverschillen tussen de enkels van de diverse betrokkenen.

Nexit nu.