DE WERELD NU

EU-museum ‘Huis van de Europese geschiedenis’

natiestaten, four horsemen, crisis, recensie, Dedecker, Unorthodox,, Recensie, Haagse Schilderswijk, immigratie, Merdeka, Indië, Nova

Nicolette Geveke bezocht het nieuwe EU-museum ‘Huis van de Europese geschiedenis’ in Brussel, dat op zijn deuren op 6 mei 2017 opende. Dat ze niet onder de indruk was is een understatement.

Impressie van het ‘Huis van de Europese geschiedenis’.
Het nieuwe ‘Huis van de Europese Geschiedenis’ is een soort museum, maar op geen enkele wijze werd mijn kennis of inzicht verrijkt. Wel wordt er via psychologische manipulatie geprobeerd de bezoeker te beïnvloeden. SP-Europarlementariër Dennis de Jong wijst op de overeenkomsten met het nabij gelegen Parlamentarium, het bezoekerscentrum van het Europees Parlement. “Daar heb je een donkere gang over de tijd vóór de EU, daarna wordt alles mooi en kleurrijk, alsof het nu een paradijs is. In het Huis van de Europese Geschiedenis zie je een beetje dezelfde opbouw.”

Tentoonstelling
Op de eerste van de zes verdiepingen is de nog een jaar durende tijdelijke tentoonstelling “Interacties – eeuwen van handel, strijd en totstandbrenging”. Dit is naar mijn mening visueel en inhoudelijk verreweg het aardigste deel, het enige wat de moeite waard is voor een gratis gezinsuitje. Men vertelt dat we in heel Europa dezelfde spullen gebruiken en dat die overal vandaan komen: zoals de trenchcoat regenjas uit het Britse leger, de zakdoek uit Rome en de pyjama uit India. De beperkte teksten zijn dankzij de Belgische meertaligheid niet alleen in Frans, Engels en Duits, maar ook in het Nederlands. Het is allemaal wel erg gezocht, en het deed me dus denken aan de tentoonstelling in 2014 in Rotterdam van een aantal van de zogenaamde 1001 moslimse ‘uitvindingen’, die werden bedacht door de propaganda-afdeling van de Moslim-Brotherhood. ‘Uitvindingen’ zoals de drie-gangen-maaltijd, het gratis overnachten en de kroontjespen.

€30.000 per dag
Het HEG werd 10 jaar geleden bedacht door de Duitse ex-voorzitter van het EP de CDU’er Pöttering. Hij zadelde zijn landgenoten op met weer een litanie van klachten over hun voorvaderen en de EU-inwoners met een rekening van bijna €60 miljoen en jaarlijkse kosten van €11 miljoen dat is circa €30.000 per dag.

Alleen €3 miljoen voor de inrichting zijn nog ‘over’. De amateurs van het Europees parlement meenden namelijk dat men museum objecten gewoon moet kopen; ze waren erg verrast dat tentoonstellingen meestal worden ingericht met bruiklenen.

Nutteloze vides
Het museum ligt vlakbij het Europees Parlement in het zogenaamde Eastman-gebouw, waar de Kodak miljonair in de dertiger jaren een gratis tandheelkundige kliniek inrichtte ten behoeve van arme Brusselse kindertjes. Alleen de wachtkamer met muurschilderingen van de fabels van La Fontaine en de Art Deco gevel hebben de ‘verbouwing’ overleefd. Het Nederlandse architectenbureau Kossman-DeJong  heeft in de semi-binnenplaats en op het dak een glazen constructie geplaatst. Die glazen dakverdiepingen waren helemaal niet nodig geweest als het normale vloeroppervlakte was benut en er geen idioot grote nutteloze vides waren gemaakt. Hoeveel provisie en kick back heeft die extra dakconstructie opgeleverd? De verbouwing kostte €31 miljoen. Die vides maken het nogal onoverzichtelijk, blijken een grote belemmering voor het adequaat tonen van de objecten, en vormen door hun transparantie een barrière voor mensen met hoogtevrees. En zo wordt 5 a 10% van de bevolking buitengesloten.

Vervelend is bovendien dat – zoals te verwachten viel – het nogal warm werd gedurende het recente hittegolfje. En is zo’n glazen dak in de winter wel energie zuinig? Überhaupt is een glazen dak met veel licht een probleem als men waardevolle spullen wil tonen die lichtgevoelig zijn. Dus nu is er veel licht, maar de objecten liggen moeilijk zichtbaar achter grijzig glas.  De architecten Kossman-DeJong  zijn ook verantwoordelijk voor het interieur.

Trukendoos
Een Russische video van de openingsdag geeft een goed beeld wat er allemaal is te zien. [1]. De kunsthistorische trukendoos uit de Christelijke iconografie is overduidelijk: Van het duistere pre-Eu tijdperk naar het licht, cfm. de protestantse bewering over de z.g. duistere – want katholieke – Middeleeuwen, of het contrast op een katholiek religieus schilderij waar de scenes van het OT in de schaduw zijn afgebeeld, en de Nieuwtestamentische in het licht. Maar ook zoals bijvoorbeeld in de Kuise Suzanna van Rembrandt waar aan de ene kant van de diagonaal in de onoverzichtelijke omgeving de foute ouderlingen staan, en in het overzichtelijk geconstrueerde deel Suzanna. Zo is ook het eerste deel van de tentoonstelling in het duister en rommelig en hoe verder men naar boven loopt wordt het overzichtelijker en lichter. Culminerend in Van Rompuy en de Nobelprijs. En net als Christus op een schilderij licht emaneert, zo bewerkstelligt het videoscherm dat ook Van Rompuy licht uitstraalt. Maar er zit nog meer in de trukendoos van het per aspera ad astra. In het pre-EU-tijdperk staan alleen kleine tv-schermpjes met zwart/wit beelden, en de schermen worden steeds groter en kleurrijker naarmate de EU vordert.

De Russische video is helaas niet helemaal op volgorde van 3:16 tot 4.50 is de hierboven beschreven tentoonstelling in beeld. Het verschil is goed te zien want in het permanente deel ontbreken tekstbordjes, want daar moet men voor informatie hannesen met een tablet met oppervlakkige tekstjes in 24 talen.

Oostblok
En zoals meestal bij alles wat met de EU te maken heeft, is het Oostblok weer oververtegenwoordigd.  De verantwoordelijke is een in Amsterdam wonende Sloveense historica, en dus wordt er niet nagelaten de Sovjet-Unie en dus impliciet het huidige Rusland in een kwaad daglicht te stellen. Er wordt – mijns inziens. ten onrechte – bovendien wel heel erg op de zaken vooruit gelopen, want er is ook een plaats ingeruimd voor een uitspraak van de vroegere president Viktor Joesjtsjenko van de Oekraïne dat voorlopig geen lid van de EU is. EU-museum(rechts) En waarom wordt de tegenwoordig controversiële Roemeen Elie Wiesel zonder context genoemd?

Een Amerikaanse wetenschapper schrijft (samengevat): “dat het Europees Parlement transnationale geschiedenis politiek bedrijft en dus doet aan cultural engeneering om zo de EU te legitimeren, en  dat ze wetenschappers hebben gebruikt om objectief te lijken, maar dat die wetenschappers het accent hebben verplaatst van Europese integratie naar ‘ Oost-Europeanizering’ “. Maar ook dat cultureel-engineren is des Oostbloks.

EU-leger
Op het eind van de tentoonstelling kan men op een computer vragen beantwoorden. Heb evenwel slechts een vraag gezien “Bent u voor een Europees leger?” Mijn “Nee” was kennelijk niet het antwoord waar het programma mee verder kon.

Gedeelde herinneriingen
De insteek van het museum is het fourneren van ‘bewijzen’ van onze gedeelde geschiedenis, en bepaald niet de meest evidente: gedeelde herinneringen die ons verbinden als ankers van het EU-gevoel. Hoe gezamenlijk zijn de herinneringen aan bijvoorbeeld 1944 van Duitsers en de inwoners van de buurlanden?  Die gedeelde herinnering is veel frequenter in het Oostblok-landen waar men 27 jaar geleden met z’n allen naar de pijpen van Moskou dansen moest. De opgedrongen pendant is dat er dankzij de EU geen oorlogen noch vreemde overheersingen meer zullen zijn. Dat is natuurlijk mission impossible want buitengewoon tegenstrijdig: want als we al 20 eeuwen Europees culturele interactie hebben – zoals bijvoorbeeld de in het museum genoemde zeer internationaal samengestelde legers van de Kruisvaarders en de internationale handel – waarom zouden er de laatste 100 jaar dan wel oorlogen zijn geweest en dankzij de EU in de toekomst niet meer?

Feminisering
Waarschijnlijk is het feit dat een vrouw verantwoordelijk was, de oorzaak van het ontbreken c.q. onderbelichting van de internationale westerse bijdragen qua filosofie, techniek, wetenschap en sport . Of geraakte men in de knoop omdat het niet de bedoeling van de Eurofielen is om en passant het Europees karakter van de VS, Canada, Nieuw Zeeland en Australië een podium te geven? Temeer daar wij hier aan de Noordzee meer met hen gemeen hebben dan met Roemenië of Bulgarije. En een ander obstakel is dat iedere Europese op de borstklopperij door velen als not done wordt beschouwd omdat daardoor wordt benadrukt dat regio’s in Afrika en het Midden-Oosten vaak de tweede viool spelen.

Natiestaat
De EU streeft naar opheffing van de natiestaat – zoals de neo-marxisten pogen de genders te laten verdwijnen – en dus worden landennamen zoveel mogelijk weggelaten: dus bijvoorbeeld. Boedapest in plaats van Hongarije.

Een zinnetje zoals ‘Het christendom ontstond in het Midden Oosten’, is juist, maar lijkt het slachtoffer van geplande vaagheid. In een werkboekje voor kinderen over de slag bij Lepanto komen de woorden Turk(ije) en islam niet voor.

EU-Museum

Ook de Dertigjarige Oorlog werd aangegrepen om geen landen te noemen doch landstreken, en geheel tegen de huidige wetenschappelijke visie in wordt de indruk gewekt dat het niet zou gaan om normale profane machtspolitiek doch om religieuze kwesties tussen protestante en katholieke landen. Af en toe komt de zweep te voorschijn voor de Duitsers – u weet wel waarom –  voor de Russen en enigszins out of the blue voor ons Nederlanders: vanwege de slavenhandel. Maar het evenwicht ontbreekt, want niets over de beschieting van Algiers door de Nederlandse vloot in 1815 zodat er eindelijk een einde kwam aan de slavenmakerij, en niets over de strijd van de Belgen tegen de wrede Arabische slavenhandelaar Tippo Tip in de Congo eind 19e eeuw.  En ook niets over onze onbaatzuchtige bijdrage aan de gezondheidszorg in Afrika door de ontdekking van vaccins en geneesmiddelen tegen ziektes die alleen daar voorkomen, en alle ontwikkelingshulp.

Hoorde ook het zinnetje: “In de 19e eeuw ontstonden democratie en vrouwenkiesrecht” . Ja, maar dat laatste werd toen wel buiten Europa gerealiseerd.

Verzorgingsstaat
En wat is het educatief nut van deze onjuistheden en vaagheden in slecht Nederlands over de tijd van de opbouw van de verzorgingsstaat. “In deze tijd wilden de mensen in heel Europa in de eerste plaats een solide dak boven het hoofd. Door de snelle bevolkingsaanwas en toenemende urbanisatie werd de situatie kritiek waardoor regeringen en stadsontwikkelaars in actie moesten komen. Als antwoord hierop werden grote investeringen gedaan in woningbouwprogramma’s. Door elektriciteit, gaspijpleidingen, centrale verwarming en individuele sanitaire voorzieningen werden de levensomstandigheden van miljoenen mensen verbeterd.”

EU-museum

1500 objecten
Voor een bezoek wordt anderhalf uur geadviseerd. Er zouden echter meer dan 1500 voorwerpen zijn. Dat is dus 3,5 seconde per object. En zo loopt u extra snel langs het verleden naar de mooie schijnwereld van de EU.

Ik zag drie objecten – zonder explicatie – uit Nederland: een grafiekje over de ellende van de crisistijd in de dertiger jaren, een claim op een brede strook van het Duitse territoir na de oorlog en een kunstproject van Rem Koolhaas dat de 80.000 pagina’s  wetteksten behelst die de EU over ons heeft uitgestort.

EU-museum

Suppoosten
Het ‘Huis van de Europese Geschiedenis’ trekt momenteel een honderdtal bezoekers per dag. Ik zag een twintigtal suppoosten. Die zijn ingehuurd via Manpower dat de tender heeft gewonnen. De meeste suppoosten hebben ten minste een masterstitel, en spreken diverse talen. Buitengewoon sneu dat jongelui uit Griekenland en Italië als dagloner aan de slag moeten omdat ten gevolge van het monetaire beleid van de EU er in hun land al jaren geen werk is.  En zo gaat de braindrain steeds verder. Uiteraard zijn ook veel suppoosten uit het Oostblok. Zo verdienen ze meer dan in hun thuisland met hun academische studie. Maar ze verdringen wel een tiental van de 20% werkloze Brusselaars van de arbeidsmarkt.

Een overijverige (?) suppoost verbood me foto’s te maken want “er is 75 jaar auteursrecht”.

Conclusie
Samenvattend: Het ‘Huis van de Europese Geschiedenis’ is een prima schuilplek voor als het regent, want de toegang is gratis, maar voorlopig geen omweg waard. Wegens het ontbreken van stoelen op de historische étages, is het HEG minder geschikt voor ouden van dagen. Het zal u niet verbazen dat cfm. de eerder genoemde beïnvloedingstechnieken op de verdiepingen over de EU-era wel plenty stoelen en banken staan.

Daar komt nog bij dat onderzoek heeft uitgewezen dat onze hersenen meer informatie kunnen opnemen als men zit dan als men staat. Voor groepen schoolkinderen lijkt het HEG alleen al daarom minder geschikt, bovendien hebben de meeste vitrines slechts één open zijde. Men kan dus bijna nergens met z’n allen omheen staan. Ook de al genoemde kleine videoschermpjes zijn ongeschikt voor groepen.

Iedereen met een computer en Youtube vindt thuis en op school genoeg films die veel duidelijker en leerzamer zijn. En zelfs op de site van het ‘Huis van de Europese Geschiedenis’ wordt in de lespakketten voor scholieren verwezen naar YouTube-films.


  1. Weet helaas niet wat de journaliste uit Moldavië/Oekraine erbij vertelt.

Deze recensie verscheen eerder op Polderland

Copyright alle foto’s in dit artikel ©N.Geveke.

EU-Museum Huis van de Europese Geschiedenis
Leopoldpark, aan de Belliardstraat te Brussel.

2 reacties

  1. Cool Pete schreef:

    Dit is de zoveelste valse poging van dat anti-democratische “EU”-konstrukt, om een
    “gezamenlijke Europese geschiedenis” te verzinnen: het is propaganda, geschied-vervalsing, en inderdaad: ‘cultural engineering’.
    Elk geschiedenis-boek laat zien, dat het allemaal anders ligt.

    Na:
    – ‘personal engineering’ – propaganda, censuur, ‘change the narrative’, enz.
    – ‘social engineering – massale illegale immigraties, omvolking, enz.
    is ‘cultural engineering’ – cultuur- en geschied-vervalsing, enz.
    even erg en schadelijk.

    Dat “EU”-konstrukt bewijst zich weer eens als ‘das Vierte Reich’.

  2. Frans Groenendijk schreef:

    Leerzaam verslag. Veel dank.