Westers terrorisme? Dat valt wel mee
Over Westers terrorisme wordt vooral door overheden gesproken, als zij zich verweren over hun beleid tegen islamitisch terrorisme. Dat is niet per ongeluk.
Er wordt vaak gezegd: neem de oorzaken van het terrorisme weg en je zult zien, dan verdwijnt het van zelf. Maar daarmee wordt ten onrechte gesuggereerd dat zulke oorzaken enkelvoudig zijn. Men doet het voorkomen of er zoiets simpels van te maken is als het enkele gevolg van één enkele oorzaak.
We menen dan meestal ook dat de oorzaak de armoede is, of de onderdrukking of de slechtheid van koloniale en imperialistische uitbuiters. Daarom is het zo goed om te constateren dat deze zogenaamde oorzaken in de ene regio wel en in de andere niet tot terrorisme aanleiding geven en dat er culturen zijn, waar door de geschiedenis heen het terrorisme endemisch is geweest.
De bekendste en grootste daarvan is de islam. Islam en geweld gaan al sinds mensenheugenis hand in hand. Dat komt niet omdat de koran nu bij uitstek geweld zou prediken. In dat opzicht is dat boek niet veel slechter of minder goed dan het oude testament, een godsdienstig geschrift dat in een soortgelijke omgeving tot stand is gekomen. Beide, Koran en O.T. , zijn een mengelmoes van vrede en oorlog, van ethische gedragsvoorschriften tegenover medegelovigen en etnische meedogenloosheid tegenover heidenen en afvalligen.
Mohammed en zijn vroege volgelingen zagen het geweld als een noodzakelijk kwaad en zeker niet als iets dat op zich zelf nastrevenswaardig was. Vrede is de groet bij Arabieren zowel als bij joden, iets wat er overigens op wijst dat oorlog er niet ongewoon moet zijn geweest. Men moet bij de beoordeling van de Joodse en Arabische cultuur niet alleen kijken naar de voorschriften van de heilige boeken maar naar het geheel van de twee culturen, zoals die mede onder invloed ervan tot stand gekomen zijn.
Het probleem met het OT. en vooral met de Koran[1] is dat ze de natuurlijke neiging van mensen om geweld te gebruiken tegen degenen die niet tot de eigen groep behoren onvoldoende in toom weten te houden. Een belangrijk aspect van iedere vorm van cultuur is het uitbannen van geweld, met uitzondering van geweld door een wettige overheid op grond van rechtsregels.
Het moderne jodendom onderscheidt zich in dit opzicht niet erg van het christendom, maar de islam schiet hopeloos te kort. Het christendom en in haar voetspoor de moderne postchristelijke samenleving is in dit opzicht succesvoller geweest dan al haar voorgangers en ook dan de co-existerende restculturen die je in de wereld nu nog aantreft.
De tegenwerpingen die men tegen deze theorie kan aanvoeren zijn legio. Het christendom heeft de kruistochten en de godsdienstoorlogen gehad en de postchristelijke moderne tijd de wereldoorlogen. In feite is het westen de meest oorlogszuchtige cultuur ever geweest zeggen sommigen. Kijk maar naar de Amerikanen in Irak en de Israëli’s op de Westbank en in Gaza.
Dat is een vorm van optisch bedrog. Het westen is gewelddadig en oorlogszuchtig geweest, gemeten aan haar eigen idealen en gezien door haar eigen bril, maar niet gemeten aan het geweld dat gangbaar was in de geschiedenis. De Amerikanen en Israëli’s zijn goede voorbeelden. Zij zijn in feite heel terughoudend in het gebruik van geweld. In verhouding tot de geweldsmiddelen die hen ter beschikking staan is het aantal burgerslachtoffers bij de vijand minimaal. Bij de Arabieren is dat andersom.
Relatieve vreedzaamheid is in overeenstemming met de Westers culturele uitgangspunten, maar het is de vraag of die vreedzaamheid in het kader van terreurbestrijding wel effectief is. Cultuurverandering vindt niet plaats zonder shockwerking. De Amerikaanse voorzichtige operaties in Irak en Afghanistan, de chirurgische ingrepen van Israël tegen Hamas, veroorzaken geen shock bij hun aanhangers. Ze laten de armoede, werkeloosheid en uitzichtloosheid in stand die allemaal aan de vijand worden toegeschreven en die de voedingsbodem zijn voor verder geweld.
Als Amerika en Israël de westerse idealen in het Midden-Oosten ingang willen doen vinden dan zal een ander soort therapie nodig zijn. Een die vergelijkbaar is met de manier waarop Japan en Duitsland binnen de kring van de westerse humanistische beschaving zijn (terug)gebracht.
- Onder Arabisten is bekend dat de Koran primair als doel heeft de verdeling van op de ongelovigen veroverde buit te regelen. Geen buit zonder geweld. (Noot van Red. VoL)
Dit artikel over Westers terrorisme verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.
Meer artikelen van Toon Kasdorp vindt u hier.
De islam is geen godsdienst maar een militaire doctrine. Ik heb de koran gelezen en alles daarin draait om he doden van niet moslims . Kasdorp is veel voorzichtig om het kwaad bij de naam te noemen ern doet geen recht aan de kwaadaardigheid van de islam
Jre gaat al fout door Joden van arabieren te scheiden. Arabieren zegt niets over geloof een Arabier kan elk geloof hebben. Doen alsof Arabieren een apart volk zijn slaat dan ook direct de plank mis. De haat en het geweld zit in de islam ingebakken, niet in de Arabier. Voor Mohamed was gewled een noodzakelijk kwaad dat pas volledig tot zijn recht kwam toen hij zijn overheersing vergenoeg had uitgevoert en hij voldoende volgers had die maar wat graag ten strijde wilden gaan, immers de helft van wat werd gestolen en geroofd van de slachtoffers mocht door zijn volgelingen worden gehouden als bezit. Toen mohamed nog niet voldoende volgers had predikte hij tolerantie, een bekend recept van de islam, vrede is om je te organiseren voor de volgende expansiegolf met het zwaard.
De Koran is gebaseerd op het oude testament maar indien je de boeken in de juiste volgorde leest, zie je dat het geweld, haat, moorden en overheersing toenemen naar mate de macht toeneemt. De Koran is een zooitje waar de boeken onbegrijpelijk door elkaar heen staan, echter in de juiste volgorde wijkt het af van het oude testament en word geweld en exp[ansie door geweld en haat tegen anders dan wel niet-gelovigen met elk boek erger. Wat begint in het eerste boek met leven en laten leven, eindigt met zoek de joden tot laatse uit en moord ze uit en overheers een ieder, waarbij hen die zich niet onderwerpen vermoord dienen te worden. Er is in de islam geen tussenweg.