Wat is de drijfveer achter de plotselinge politieke samenwerking tussen Turkije en Rusland? Waarom steunt Poetin Erdogan eigenlijk?

De kans bestaat dat dit artikel door u als lezer knarsetandend tot u wordt genomen, toch vraag ik u beleefd het artikel te lezen en na te denken over mijn hersenspinsel. Dit hersenspinsel behoeft een intro, voordat ik dat de kern van de zaak kom, dus blijf er even bij alstublieft.

Context
Zoals u weet leven wij allen sinds de Val van de Muur in spannende tijden. Ja, er was even een tijdje sprake van detente tussen Oost en West, die plaats maakte voor een spanningsveld tussen – door de bank genomen – Noord en Zuid.

Wat de spanning tussen Noord en Zuid ons gebracht heeft is duidelijk: mohammedaans extremisme gevoed vanuit de buitenlanden en uitgevoerd door de vijfde colonne die zich als een koekoeksjong heeft genesteld in het steeds minder Vrije Westen. Deze conflicten van lage intensiteit heeft het Westen aan zichzelf te danken door de islam als veroveringsideologie alle ruimte te geven. Ook omdat het niet durft op te treden tegen diezelfde veroveringsideologie – bang als het is voor racistisch of iets dergelijks uitgemaakt te worden.

Meer context
Tijdens de CIDI-journalistenreis in 2016  was een van de sprekers Elliot Chodoff. Deze reserve-majoor voor de IDF is gespecialiseerd in strategische studies. Een man naar mijn hart, recht voor zijn raap. Er zijn meerdere zaken bijgebleven, maar twee dingen zijn in deze even belangrijke en breng ik u graag onder de aandacht.

• De eerste is: Poetin heeft bij zijn aantreden verklaart dat hij de EU kapot wil maken.
• De tweede is: Erdogan zei bij zijn aantreden dat hij het Ottomaanse Rijk weer wil herstellen.

Volgens Chodoff, en ik parafraseer: “wanneer dictators bij hun aantreden iets vertellen is het goed om te luisteren, omdat het hen menens is.

Kern van de zaak
Vooruitgespoeld naar de situatie van nu en de kern van de zaak: 13 augustus 2018 maakt het Kremlin bekend Erdogan te steunen in zijn wens de dollar als internationaal betaalmiddel te laten vallen en over te gaan op de nationale munteenheden om in te handelen.

Het moge duidelijk zijn dat Poetin zijn kans schoon ziet om de Verenigde Staten van Amerika te isoleren en te verzwakken. Poetin is echter een schaakgrootmeester, en weet dat met zijn steun aan Erdogan de EU zal moeten kiezen. Brussel moet kiezen tussen Trump steunen, iemand waar de EU een hekel aan heeft omdat hij het niet met Iran lat handelen en omdat Trump een pro-Israëlbeleid hanteert. Als de EU er echter voor kiest het plan van Erdogan/Poetin te steunen en er voor opteert ook in lokale munteenheden te handelen – krijgt zij als beloning het “voordeel” met het moorddadige regime in Teheran te kunnen blijven handelen. Hoe de keus ook uitvalt, Poetin zaait tweespalt in de EU. EU-politici zijn de grootse opportunisten aller tijden, en zien hiermee hun kans schoon de macht van de EU te vergroten, en daarmee het trans-Atlantisch bondgenootschap verzwakken.

Slim gespeeld van Poetin. De onvermijdelijke tweespalt zal de EU opnieuw een stuk verzwakken, en zo de as Moskou-Ankara-Teheran versterken.