Dissidenten en ‘wappies’ staan niet te trappelen om zich met experimentele SARS-CoV-2-vaccins te laten vaccineren. De genetische component van het mRNA-vaccin is niet zonder risico.

Grazend op Twitter viel mijn oog onlangs op een uitgebreide draad van Marc van der Vegt, een kritische geest die intensief onderzoek deed naar de plussen en de minnen van de gangbare mRNA-vaccins tegen SARS-CoV-2. Een en ander wordt onderbouwd met solide en relevante documentatie en bronnen – in de stijl van zijn geestverwant Jan Bonte, ook zéér de moeite waard – dus het besluit om dit met de lezers van Veren of Lood te delen was snel genomen. Hiermee kan eenieder de eigen keuze maken en risico’s van vaccinatie zelf afwegen. Wij volgen de draad van Marc.

Eerdere pogingen om een vaccin tegen SARS-CoV-1 te produceren mislukten grotendeels omdat ze het risico op ernstigere ziekte en overlijden na infectie juist verhoogden. De oorzaak waren de zogenaamde infectieversterkende antilichamen (ADE). Een nieuwe studie naar ADE – antilichaamafhankelijk onderzoek – constateert een overwicht van antilichamen na vaccinatie met mRNA-preparaten die deze ADE kunnen veroorzaken.

Respons van antilichamen
De belangrijkste resultaten laten zien dat de antilichaamresponsen na SARS-CoV-2-mRNA-vaccinatie gericht zijn op het receptorbindende domein (RBD), NTD (N-terminaal domein, een gebied aan het uiteinde van een eiwit) en het S2-spike-eiwit. De SARS-CoV-2 mRNA-vaccinatie genereert echter een hoog percentage niet-neutraliserende antilichamen, die mogelijk verantwoordelijk zijn voor het ADE-probleem. Kruisreactieve antilichamen (dus niet alleen tegen het virus) tegen deze seizoensgebonden β-coronavirussen worden ook veroorzaakt door de vaccinatie.

Antilichamen worden verondersteld virussen te neutraliseren. Ze doen dat niet allemaal, ze maken er gewoon verbinding mee en worden een Trojaans paard. Het immuunsysteem herkent de indringer niet meer, die zich dankzij de bescherming door de verbinding met het antilichaam ongehinderd in cellen kan nestelen. En dergelijke potentieel gevaarlijke antistoffen worden met name door de mRNA-vaccinatie gegenereerd, aanzienlijk meer dan de neutraliserende soorten en ook aanzienlijk meer dan bij natuurlijke infectie. Experts vrezen vanwege hun ervaring met SARS en MERS dat de infectieverhogende antilichamen (ADE) het grootste probleem kunnen worden voor gevaccineerde mensen, vooral als ze opnieuw geïnfecteerd raken.

Snelle verspreiding
Daarnaast is er het risico van de auto-immuunziekten die voornamelijk worden waargenomen bij deze vaccins, bloedstolling en die dodelijke trombose kunnen veroorzaken, evenals de neurologische ziekten die recentelijk vaker zijn waargenomen. De mRNA-vaccins zijn ontworpen om zich snel in het lichaam te verspreiden. Voor het Covid-19 kandidaat-vaccin is gekozen voor lipidenanodeeltjes die de migratie van de spiercellen naar de lymfeklieren bevorderen. In feite worden ze verspreid. Volgens een onderzoek van Pfizer komen ze heel snel in het lichaam en worden ze voornamelijk afgezet in inwendige organen zoals de eierstokken, de milt en in het beenmerg. Antilichaamgeneratie werkt vrij goed, zij het meestal van het verkeerde type.

Maar de vaccinatie produceert geen antistoffen in de slijmvliezen van de bovenste luchtwegen – neus, mond, keel – zoals logischerwijs het geval is bij natuurlijke infectie. De infectie vindt bijna uitsluitend plaats via de bovenste luchtwegen, en de zeer sterke afweer daar wordt eerst getraind. De tot nu toe gebruikte vaccins bieden echter geen verdediging op dit gebied. Als de virussen al in de mond, neus en keel zijn vernietigd, kan er sprake zijn van hoesten of een lichte keelpijn, maar geen gevaarlijke longontsteking. Daarom is bekend dat vaccinatie niet beschermt tegen infectie, maar alleen zou moeten beschermen tegen ernstige ziekte.

Geen effect vaccin
Een andere studie wees uit dat in landen waar mensen in hoge regionen van de luchtwegen antilichamen hebben, ziekenhuisopnames en sterfgevallen significant lager zijn, met een factor 10 of meer, dan in de andere. Dus als een gevaccineerde persoon is uitgerust met een sterke immuunafweer in de slijmvliezen (=mucosa), is er waarschijnlijk geen risico op ADE en ernstige ziekte of zelfs overlijden. Wat echter niets met de vaccinatie te maken heeft, omdat die nooit effect heeft op de bovenste luchtwegen. De antilichamen zwemmen in het bloed, de zogenaamde humorale immuunafweer.ook voor gevaccineerde mensen komt het neer op het versterken van de mucosale afweer in de slijmvliezen om niet het risico te lopen ernstig ziek te worden als deze verdedigingslinie wordt doorbroken. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor niet-gevaccineerde mensen. Deze hebben echter het voordeel dat hun immuunsysteem niet verzwakt is door vaccinatie. De vaccinatie verzwakt echter het immuunsysteem en verandert zelfs het aangeboren deel op een manier die nog niet volledig is onderzocht.

Daarom zegt Hugo de Jonge ook duidelijk dat na infectie 1 injectie voldoende is. Waar is dat op gebaseerd? Welke studie heeft hij hiervoor? Waarom onnodig risico nemen terwijl een persoon al antilichamen heeft en waarschijnlijk een leven lang beschermd is door de natuur? Overigens zijn er inmiddels ook patiënten gevonden bij wie die verkeerde types antilichamen zijn aangetroffen in de hersenen, lever, hartspier, milt en andere organen. Kom maar door met die spuit, Dr. Frankenstein! En vergeet ook niet even de jeugd te vaccineren…

---

Meer over de ontwikkelingen richting een vaccinatiepaspoort leest u hier. Meer feiten en opinies over vaccinatie tegen Corona vindt u hier. Het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak van Corona en haar sociale en economische gevolgen vindt u hier.