Het verhaal dat ik vandaag voor u heb is te mooi om niet waar te zijn. Er zijn inderdaad redenen om aan te nemen dat het waar is. Niet bij USA2020, overigens.

Zoals elk goed verhaal begint het met een onthulling. En zoals elke moderne onthulling die de media niet fijn vinden is er iets waarover meer lawaai wordt gemaakt in de hoop dat de onthulling die de media haten zal verdrinken in een zee van onzin.

Op 1 september

… tapes were released of conversations between former Trump lawyer Michael Cohen and top CNN figures, including Chris Cuomo and president Jeff Zucker. The conversations between Zucker and Cohen especially go a long way toward explaining how Donald Trump became president. We see clearly how Zucker, famed now as a supposed stalwart force of anti-Trumpism, actually encouraged him during the 2016 campaign, to the point where he offered Trump help on how to succeed in a CNN-sponsored debate.

Dat klinkt u te waanzinnig in de oren om waar te kunnen zijn? Laten we wat context geven: eind 2015 voorzagen de Amerikaanse media een uitermate saaie USA2016. Media leven van ophef, en spanningen, en voor hen is weinig erger dan saaie presidentsverkiezingen. CNN had daar als nieuwszender potentieel de meeste last van, en was daardoor geïnteresseerd in meer ophef, en meer spanning en sensatie tijdens aanloop naar de verkiezingen, vier jaar geleden. Vandaar dat alleen de Washington Post zich afvroeg wat er nu eigenlijk moet zijn gebeurd?

The tapes are devastating enough to media pretensions of non-responsibility for the Trump phenomenon that they’ve gone mostly uncovered, outside of Fox. The few outlets that have tackled the tapes focus on the fact that they were released on Tucker Carlson, for example the Washington Post’s “What’s up with Tucker Carlson’s leaked tapes of Michael Cohen’s secret CNN conversations?”

Het is niet moeilijk om te zien dat de bazen van linksige media graag iemand wilden hebben die het niet hun favoriete kandidaat Hillary Clinton moeilijk zou maken, maar graag iemand in de race zagen die kansloos was, maar waarmee een hoop vertier te beleven viel.

Enter Donald Trump.

De mediamoguls wonden er nauwelijks doekjes om:

Other areas of media behavior in 2016 that have been investigated include the amount of negative versus positive coverage devoted to Hillary Clinton, as well as the greed of network executives like Les Moonves of CBS, who infamously said of the Trump campaign, “It may not be good for America, but it’s damn good for CBS.”

Trump maakte geen kans, dat wist iedereen. En toen liep het uit de hand:

Among reporters, the story of the media’s evolving attitude toward Trump goes like this: they thought he was amusing initially, gave him too much coverage in a lust for ratings, then got religion and began “calling him out” once he sewed up the Republican nomination. It is said we adopted a new, more responsible approach to Trump as time went on, featuring “copious coverage and aggressive coverage” in an effort to be “true to history’s judgment,” i.e. to do everything to stop a unique threat from becoming president.
Anyone who wants to understand what the change in editorial attitude toward Trump in 2016 was really about need only listen to these tapes.

Was Donald Trump inderdaad een koekoeksjong? Zeker is dat de Republikeinse Partij hem tot na de verkiezingen (en in sommige delen van de partij nog steeds)  hem als hoogst onwenselijk beschouwde.

Dan hebben ze allen wel hun eigen graf gegraven. Dit discours verraadt – afgezien van het volkomen dedain voor democratie en hoe die wordt geacht te functioneren – ook een indrukwekkende hubris van mensen die menen president te maken en breken. Die zich niet voor konden stellen dat hun macht kwetsbaar was. Die niet beseften dat Donald Trump een vleesgeworden Jack Barron was.

Want ook zonder de steun van CNN en de anderen was Trump een veel kansrijker kandidaat dan de moguls ooit beseften.

Reviews aside, the camera didn’t lie: Trump onstage so bullied GOP rivals that he commanded the most debate airtime by far, in one early case more than doubling the amount of time taken by Mike Huckabee and Scott Walker. No matter the morality of what Trump said — and there were repulsive moments, like the Megyn Kelly episode — voters came away with the impression that he’d been the center of gravity of each debate.

Voor de liefhebbers:

En nu zitten ze er mee. Voor 8 jaar, want geprefabriceerde peilingen die nu worden ingezet schetsen niet meer dan een situatie die hopeloos is en dat Biden enige kans maakt? Opnieuw wordt Trump onderschat. Meest interessant zal zin wie de komende vier jaar zijn erfenis gaat opeisen. Dat zou in 2024 wel eens de volgende president kunnen worden.

---

Meer over USA2020 en bijkomende randverschijnselen leest u hier.