Ik kan me niet herinneren dat er in de periode voor de officiële kandidaatstelling van een president er ooit een merkwaardiger stel kandidaten in de race is geweest in de VS dan bij USA2016.

Persoonlijk heb ik weinig met Mrs. Clinton, die ik voor een onverstandige vrouw houd, alleen al vanwege de man die ze heeft getrouwd. Toch was zij van alle pre-kandidaten de enige die onder normale omstandigheden kans zou hebben gemaakt om gekozen te worden.

Gezien de peilingen leek het er op dat de race zou kunnen gaan tussen Donald Trump voor de Republikeinen en Bernie Sanders voor de Democraten, waarmee het land leek te zijn terechtgekomen between the devil and the deep blue sea. Geen van beiden zou normaal gesproken verkiesbaar horen te zijn

Sanders is een Amerikaanse socialist van het type dat honderd jaar geleden populair was bij intellectuelen in de grote steden aan de Oostkust, maar nu als hopeloos ouderwets geldt. Hij wilde de ziektewet van Obama weer afschaffen omdat die hem niet ver genoeg ging. Clinton probeerde hem in een debat uit te leggen dat hier het betere de vijand zou zijn van het goede, maar dat lukte niet.

Trump was de man die alle illegalen het land uit wilde zetten en die een muur wil bouwen tussen Mexico en de VS op kosten van Mexico. Het beroerde is dat Trump wel een gevoelige snaar raakte. Het immigratieprobleem was ook in 2016 al, samen met het probleem van de zwarte getto’s, iets waar nodig wat aan gedaan had moeten worden, maar waar de oplossing alleen maar moeilijker wordt gemaakt door de extreme standpunten die er werden ingenomen.

Er moest wel iets behoorlijk fout zitten in de VS als dit soort kandidaten zo hoog scoorde in de peilingen. Wat er mis zat was in de eerste plaats een grote en terechte ontevredenheid bij het volk met zijn overheid.

De groei van de economie mocht dan wat hoger liggen dan in Europa, hij bleef ruim achter bij wat het had kunnen zijn. Geld speelde een veel te belangrijke en vaak ook een te duistere rol bij de verkiezingen. Het gevolg was dat het in de ogen van het publiek niet de belangen van de natie waren die de voorrang kregen, maar de belangen van degenen die de campagnes financieren. Naast de immigratiepolitiek hebben we ook nog het onderwijssysteem dat inadequaat is, waardoor het armere deel van de bevolking nog steeds een volkomen onvoldoende opleiding krijgt.

Men is bang voor terroristen met als gevolg dat de een het tweede amendement op de grondwet wil afschaffen dat iedere Amerikaan toestaat om een wapen te dragen terwijl de ander propageert dat iedere onderwijzer voortaan een wapen in de zak steekt om de kinderen van zijn klas te verdedigen tegen terroristen.

De een wijst erop dat vrijheid van godsdienst een groot goed is en de ander dat de traditionele protestantse godsdienst de enige echte is voor Amerika en dat die in de verdrukking komt met al die moslims en mormonen die je tegenwoordig ziet.

Het volk is ontevreden en dat uit zich op allerlei terreinen. Het zou goed zijn als de gematigde Republikeinen en Democraten eens bij elkaar gingen zitten en een serie maatregelen zouden bespreken waar ze het beiden over eens kunnen worden en die noodzakelijk lijken om de rust in Amerika te herstellen, ook als de regerende president daar weinig voor lijkt te voelen.

Dat zou een hervorming van het kiesstelsel kunnen zijn, of een plan voor de aflossing van de veel te grote Amerikaanse overheidsschulden, een verbetering van het onderwijs en een betere beheersing van de immigratie in het land.

Het aantal illegalen loopt in de tientallen miljoenen en het is duidelijk dat daar geen verbetering in kan worden gebracht als je het er niet over eens wordt wat je met die mensen moet doen als je ze eenmaal geïdentificeerd en aangehouden hebt. Amerika zou een plaats moeten creëren in het buitenland waar het alle mensen die in het land niet thuis horen naar toe kunnen worden gebracht en wel zo dat het humanitaire karakter van de natie er niet door zou worden aangetast. Zonder grip op dit ongeorganiseerde deel van de samenleving blijft het in de VS dweilen met de kraan open.

---

Dit artikel over USA2016 verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.