Opnieuw is een hoop gaande in Turkije. Nog steeds zegt het beter. De onrust over de geannuleerde gemeenteraadsverkiezingen in Istanbul suggereert dat het land op een kruispunt staat.

Tegen die annulering werd afgelopen week heftig geprotesteerd, inclusief traditioneel gerinkel met potten en pannen. Helpen deed het niet, maar als sfeertekening is het belangrijk. De CHP-partij, die voorlopig van haar overwinning werd beroofd. protesteerde bij de Kiescommissie die tot annulering besloot met een verzoek ook de presidentiële verkiezingen van vorig jaar met terugwerkende kracht ongeldig te verklaren. Argument: dezelfde officials als op 31 maart hielden er toezicht op. Het is meer een argument om de absurditeit van de beslissing van maandag te onderstrepen dan een serieus punt. Op 23 juni wordt het spannend, aangezien duidelijk is dat de AKP een nieuwe nederlaag niet verdragen kan. Hoe die vorm krijgt is in zo’n geval van minder belang, en de democratie in Turkije zal er niet mee verbeteren. De economie evenmin: de crash van de Turkse Lira was ongekend heftig maandag.

Bizar feit in de marge is de onverwacht heftige reactie vanuit het EUParlement. Guy Verhofstadt of all people meende te moeten protesteren tegen de herhaling van verkiezingen als ‘ondemocratisch’.

Guy Verhofstadt, de leider van de liberale fractie in het Europees parlement schrijft op Twitter (rechts, Red) dat Turkije afglijdt naar een dictatuur. Die mening wordt links en rechts gedeeld in het parlement.

Dat Verhofstadt voorstander was en is van een herhaling van het Brexit-referendum? Dat zijn details.

Elsevier meldde dat de Oostenrijkse bondskanselier deze gelegenheid aangreep te pleiten voor de het definitieve einde van de onderhandelingen met Turkije over het lidmaatschap van de EU

‘Wie democratische verkiezingen niet accepteert, heeft in de EU niets te zoeken,’ zei Kurz dinsdag. Turkije heeft zich al jaren met grote stappen van de EU verwijderd, vooral sinds de mislukte couppoging in 2016. ‘Er zijn nog steeds sterke systematische beperkingen van de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid,’ stelde Kurz.

Impliciet werd dit pleidooi ondersteund door het verslag dat de officiële Turkije-rapporteur van het EP er over deed:

Turkije-rapporteur Piri noemt het ongekend in de Turkse geschiedenis dat de verliezer van een verkiezing dat niet erkent. “Turkije is nooit een perfecte democratie geweest, maar er was altijd één regel in de afgelopen zes decennia: dat was dat de verkiezingen toch min of meer vrij en eerlijk verliepen”, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal.

Meer analyses volgen deze lijn, waarbij de rode draad de vraag lijkt waarom ze nooit eerder werden beëindigd, de afgelopen jaren waren er redenen te over.Turkije deed alle commentaar vanuit de USA en de rest van de wereld af met de dooddoener dat herhaling een verbetering zou betekenen. Ook de YSK-commissie (die door de pomp ging) reageerde langs die lijn.

Opmerkelijk genoeg kwam president Erdogan vandaag met de uitspraak dat Turkije voortgaat haar strategische doel na te streven om volwaardig lid van de EU te worden. Wie hij daarmee poogde gerust te stellen is niet geheel duidelijk, dat het geen poging was te slijmen was echter zonneklaar;

..Erdoğan said the EU needed Turkey more than Turkey needs the EU, reasserting that Ankara will proceed on its way persistently despite those trying to exclude it from the European family.

De Turkse media lijken nog het meest hoopvol:

The deal also foresaw visa requirements for Turkish citizens to be granted at the latest by the end of June 2016 upon the fulfillment of 72 benchmarks by Ankara. Yet, the process was halted by the Gülenist Terror Group’s (FETÖ) coup attempt in July 2016. Following the lift of the state of emergency in July and recent normalization in EU-Turkey ties, visa liberalization talks gained momentum, with both sides meeting in November to discuss the upcoming process after a long break.

Cyprus & gas
Toch is het lang geleden dat de verhouding tussen EU en Turkije zó slecht was. Door de ophef over de verkiezingen in Istanbul sneeuwde het bericht over het conflict over gasboringen in de Middellandse Zee rondom Cyprus onder, terwijl het voor de verhoudingen ernstiger gevolgen hebben zal:

The European Union has expressed its “grave concern” about the upcoming drilling to be conducted by Turkey in the Exclusive Economic Zone of Cyprus.
Turkey does not recognize the government in Nicosia or its agreements regarding EEZ. Ankara thinks that the right to extract gas should also be exercised by the Turkish Cypriots and also by Turkey in the case of Blocks 4, 5, 6, and 7, through which – according to Ankara – passes the Turkish maritime border (the map below).

Het Griekse Ekathimerini meldde dinsdag:

Cyprus is expected to deploy all the tools provided by international law to deal with Turkey’s illegal activities within its exclusive economic zone (EEZ).
In the latest diplomatic step in response to Ankara’s incursions, Nicosia said Monday it will begin procedures to have an international arrest warrant issued for the crew of the Turkish Fatih vessel that is planning to start hydrocarbon drilling activities off the island’s western coast.

Dat de verhoudingen met Turkije nu wat minder zijn voorkomt dat de EU in eeen al te groot dilemma verzeilen zal:

“The necessary preparatory work was done by the Republic of Cyprus in relation to Turkey’s illegal actions in the Cyprus EEZ, and this is evident from the immediate and clear reaction of the European Union,” Cyprus’ foreign minister, Nikos Christodoulides, said Monday, adding that he is in constant communication with the European Commission and EU member-states.

Turkije lijkt er maling aan te zullen hebben:

For its part, Turkey has struck a defiant note since it announced its decision last Friday to drill off Cyprus, saying its right to do so stems from international law.

Het is een voortzetting van een al veel ouder probleem:

Greek-Turkish disputes over the Aegean continental shelf date back to November 1973, when the Turkish Government Gazette published a decision to grant the Turkish national petroleum company permits to conduct research in the Greek continental shelf west of Greek islands in the Eastern Aegean.
“Since then, the repeated Turkish attempts to violate Greece’s sovereign rights on the continental shelf have become a serious source of friction in the two countries’ bilateral relations, even bringing them close to war (1974, 1976, 1987).”

This friction has only increased with the authoritarian rule of Turkish President Recep Tayyip Erdogan, particularly since, as Uzay Bulut notes:

There is one issue on which Turkey’s ruling Justice and Development Party (AKP) and its main opposition, the Republican People’s Party (CHP), are in complete agreement: The conviction that the Greek islands are occupied Turkish territory and must be reconquered. So strong is this determination that the leaders of both parties have openly threatened to invade the Aegean.
The only conflict on this issue between the two parties is in competing to prove which is more powerful and patriotic, and which possesses the courage to carry out the threat against Greece. While the CHP is accusing President Recep Tayyip Erdoğan’s AKP party of enabling Greece to occupy Turkish lands, the AKP is attacking the CHP, Turkey’s founding party, for allowing Greece to take the islands through the 1924 Treaty of Lausanne, the 1932 Turkish-Italian Agreements, and the 1947 Paris Treaty, which recognized the islands of the Aegean as Greek territory.

Syrië & Koerden
En daarkomt dan – zoals eigenlijk voortdurend – de Syrische burgeroorlog ook nog tussendoor. De aanvallen van zowel Rusland als het Assad-regime worden in Turkije exclusief aan Syrië toegeschreven, waarover met aanvallen op Assad cs doorspekt wordt geschreven.

According to various NGOs, Assad regime and Russian forces dropped more than 3,000 bombs on the city in the past 12 days, which has led to the deaths of some 114 people and injured 248 others.

Curieus genoeg leek juist dit stukje bedoeld om aandacht in West-Europa te wekken voor de Syrische situatie door opnieuw een kwart miljoen vluchtelingen aan te kondigen. Om de EU er op voor te bereiden? Dab onstaat pas echt een serieus probleem, want in Idlib hebben zich de restanten van de militante opstandelingen verzameld als hun laatste toevluchtsoord. Als van daaruit een stroom richting EU op gang komt is het best mogelijk dat er echte vluchtelinge tussen zullen zitten, maar het overgrote deel zal bestaan uit Al-Qaida-aanhangers en aanverwante artikelen.

Maar Assad heeft zoals altijd de schuld (zie ook hier):

According to local NGO Emergency Response Coordinators, nearly 400,000 civilians have been displaced due to regime attacks on Idlib since the agreement for the de-escalation deal was signed.

Met enige voldoening wordt vervolgens bericht over de onrust onder Syrische Arabieren over de Koerdische strijers van de YPG, gelardeerd met sneren naar de USA:

Despite the PKK being listed as a terrorist group by Turkey, the U.S. and the EU, Washington has continued to supply truckloads of weapons to the YPG in Syria since former President Barack Obama’s term.

Turkije & Nato
Het zal even duren eer Turkije weer in rustiger vaarwater komt. Meestal staat dat overigens garant voo reen goedkope en relatief rustige zomervakantie, aangezien het de animo voor Turkije als vakantiebestemming stevig onder druk zet. De groeiende crisis tussen NATO en Turkije komt daar nog eens bovenop.

---

Meer nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier.