De Turkse president zweet peentjes nu in de USA een belangrijke Turkse medestander van Erdogan getuigt dat Turkije het embargo tegen Iran bewust heeft omzeild. Kan dit het NATO-lidmaatschap van het land bedreigen?

Niet onverwacht, maar extreem pijnlijk:

De goudhandelaar Reza Zarrab helpt de Amerikaanse aanklagers in een zaak tegen een Turkse bankier die wordt beschuldigd van het witwassen van sommen geld voor Iran tussen 2010 en 2015. Erdogan was premier van Turkije toen hij Iran zou hebben geholpen. Zarrab bevond zich in regeringskringen.

De verhouding tussen Nederland en Turkije is al sinds begin dit jaar extreem slecht, al is het niet eenvoudig daarvoor een schuldige aan te wijzen. De manier waarop premier Rutte de Turkse regering provoceerde voor binnenlands gebruik om de verkiezingen te beïnvloeden is naar Nederlandse begrippen ongekend, en werd door de MSM dan ook met de mantel der liefde toegedekt.
Op dit moment probeert men zelfs de Turken weer een beetje te lijmen, en het is vrij bizar hoe dat wordt gedaan:

Laten we wel wezen: er is niets bijzonders te ontdekken aan een nieuwe moskee in Haaksbergen dat de politie interesseren kunnen zou. Als er een geheim arsenaal is zal men dat niet tonen tijdens een bezoek, en wat de lieu met Diyanet inhoudt is in Nederland genoeglijk bekend. Deze moskee is via die organisatie onderdeel en voorpost van de Turkse overheid. Niets om daarom blij knikkend op bezoek te gaan. Net zo min als een nieuwe katholieke kerk bezocht wordt, zelfs niet onder het mom van nieuwe vriendschappelijke relaties met het Vaticaan. Geert Wilders had dus groot gelijk daar vanmiddag boos over te twitteren (links).

Maar zelfs in EU-verband gaan er steeds meer stemmen op om de banden met Turkije aanmerkelijk losser te maken. Nu de onderhandelingen over een toekomstig lidmaatschap voor Turkije van de EU op een lager pitje belanden is er geen enkele reden het land te blijven sponsoren uit de Europese structuurfondsen. Helemaal afbreken is sommige lidstaten helaas nog steeds een stapje te ver:

De meningen van EU-landen over een eventuele toetreding van Turkije tot de Europese Unie zijn verdeeld, bleek vorige maand tijdens een bijeenkomst van de EU-buitenlandministers in de Estse hoofdstad Tallinn. De landen werden het er niet over eens of de gesprekken met Turkije moeten worden afgebroken.

Maar wat niet is kan nog komen. Dat proces in New York zou een grote stap kunnen betekenen, iets waarvoor Erdogan zeer bevreesd schijnt te zijn. Logisch, want van zijn nieuwe vrienden Rusland en Iran hoeft hij niet veel financieel voordeel te verwachten, in ieder geval niet in de vorm van veel gratis geld zonder dat er een tegenprestatie van het land wordt verwacht.

Sowieso is Iran op dit moment voor geen enkel land een heel begerenswaardige bondgenoot, want als de USA klaar is met Noord-Korea, komen gegarandeerd de mollahs aan de beurt.