Als er iets is wat het verval van de Nederlandse onafhankelijkheid goed illustreert, is het de noodzaak om in Brussel te gaan bedelen de grenzen beter te mogen bewaken. Sic transit gloria mundi is nog een understatement, welbeschouwd.

De Telegraaf schreef vanmorgen:

Asielzoekers die door Europa trekken, moeten gestopt worden. Het kabinet wil meer mogelijkheden om de migranten direct over de grens terug te zetten.

Heel deprimerend: in al haar naaktheid laat de regering hiermee zien totaal geen zeggenschap meer te hebben over de Nederlandse grenzen en wie of wat hier binnenkomen mag. Naast het recht de eigen financiële huishouding te bepalen behoort dat tot de meest elementaire kenmerken van soevereiniteit – met ander woorden: zelfbeschikking. Maar dat hebben we dus niet meer. Anders zouden we een troep extra beveiliging huren, op leiden en inzetten. Maar zonder toestemming uit Brussel mag dat niet meer.

Deze analyse zal door de regering desalniettemin heftig ontkend worden als je haar zo zou presenteren. Zij zou wijzen op alle goeds dat de EU ons heeft gebracht, zoveel vrede ook. Maar met wie zouden wij oorlog hebben gevoerd zonder de EU? Met België? Dat land heeft al genoeg aan haar hoofd gehad met de eigen binnenlandse onmin om zich ook nog eens druk te maken met haar buurlanden. Met Duitsland? Wellicht, maar ook de Duitsers wordt verteld dat zij dankzij de EU in vrede leven. Ergens klinkt dat alsof de Duitsers blij moeten zijn dat de EU hen beschermt tegen een Nederlandse invasie!

Intussen gaat dankzij de open grenzen die wij danken aan die EU-vrede de invasie van islamitische asielmigranten gewoon door. En ons land wordt er steeds minder vredig door. Maar:

De VVD-bewindsman wil dat het makkelijker wordt om deze doorreizende migranten direct weer uit te zetten.

Doorreizende asielmigranten? Op doorreis waarheen dan? Geografisch is Nederland in dit deel van Europa een uithoek, wie hier vanuit het oosten of zuiden binnenkomt, eindigt vanzelf ergens aan het strand van de Noordzee, zowel in het westen als noorden van het land. Dat zijn logische uitkomsten. De staatssecretaris neemt hier dus een loopje met de waarheid; wellicht hebben België en Duitsland een probleem met doorreizende asielmigranten (UK, NL Scandinavië). Maar wie aankomt in Nederland is uit de koers geraakt of wilde hierheen, dat lijdt geen twijfel.

De staatssecretaris wil een eerlijkere verdeling van vluchtelingen in Europa. Als Oost-Europese landen blijven tegenstribbelen en weigeren mensen op te vangen, moeten ze gekort worden op hun EU-subsidies, vindt het kabinet.

Maar die asielmigranten op doorreis wilden toch niet naar Oost-Europa? Anders waren ze hier niet beland, zo beredeneerde ik hierboven al. Het loopje dat de staatssecretaris nam neemt nu ernstiger vormen aan. In plaats van die mensen terug te sturen naar waar ze thuis horen, probeert hij andere landen – die het geluk hebben van regeringen met meer ruggengraat dan de onze – met hetzelfde probleem op te zadelen als wij. Omdat gedeelde smart halve smart is? En waarom zouden andere landen mensen op moeten nemen die wij zelf ook niet willen?

Het valt niet uit te leggen, maar via deze poging de schuld in Oost-Europa te leggen probeert de staatssecretaris verantwoordelijkheid af te schuiven. Wat moeten wij nog met dergelijke incompetente bestuurders?

Nederland is niet de dupe van een haperend asielsysteem, Nederland is de dupe van een falende elite die te laf is te regeren in het belang van het eigen volk. Heel moeilijk in te zien is dat niet. Ooit moet dat toch beter zijn geweest, anders waren we als land al eerder verdwenen. Sic transit gloria mundi, inderdaad.