Hoe gaat Brussel reageren nu Rusland dreigt haar diplomatieke betrekkingen met de EU te verbreken? Want het zou een stap zijn die voor Brussel onhandig kan uitpakken.

Het is een bericht waarover de NOS nog niets te bieden heeft, maar in zo’n geval zijn de EU-laven vaak een goed alternatief:

Rusland staat klaar om de betrekkingen met de Europese Unie te verbreken bij het afkondigen van economische sancties tegen het land. Dat heeft de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov in een vraaggesprek gezegd.

Voor diplomaten is dit nooit een lichtvaardig dreigement – het verbreken van diplomatieke verbindingen is traditioneel de laatste stap op weg naar oorlog. Hiermee laat Rusland zien dat eventuele nieuwe sancties door de EU hoog opgenomen zullen worden. De Laven vervolgden derhalve;

De betrekkingen tussen Rusland en de EU zijn al jaren verzuurd, maar de arrestatie half januari van een voorman van de oppositie in Rusland, Aleksej Navalny heeft de conflicten verscherpt. De EU wil sancties tegen Rusland of tegen Russen als het Kremlin Navalny gevangen blijft houden.

En voegden er aan toe:

De Russische regering blijft erbij dat de veroordeling van Navalny tot een celstraf een zaak is van de rechterlijke macht en dat het een binnenlandse kwestie is waar de EU niets mee te maken heeft.

Hieruit wordt tevens duidelijk dat de EU Rusland niet als rechtsstaat beschouwt. Dat je over zoiets altijd kunt twisten bewijst het EU-debat over de rechtsstaat in Polen en Hongarije. Meer het is een indringend voorbeeld van bemoeienis die het EUP hier in gang heeft gezet – het EUP is niet het Russische parlement. In zekere zin is het zelfs helemaal geen parlement in de ware zin van volksvertegenwoordiging, dus dat men in Rusland er de schouders over ophaalde zal geen verrassing zijn geweest. Dat binnen de EU nu de hysterie zover is overgekookt dat wordt gesproken over sancties nu Rusland niet mee gaat in haar Brusselse spelletjes is geen verstandige politiek – maar ga dat maar eens uitleggen in Brussel!

Dat de diplomatieke betrekkingen met de EU als organisatie niet door iedereen even serieus worden genomen bleek vorige week uit de rel met het UK, dat de EU-gezant geen volledig diplomatieke accreditatie kreeg – wat vooral protocolaire gevolgen heeft. Zodat er vaak met spikes over het zelfbeeld en gevoelige ego van de betreffende functionaris wordt heen gewalst.

De jongste rel tussen Brussel en Moskou werd indirect veroorzaakt door het EUP, dat EU-Buitenlandvertegenwoordiger Borrell het vuur na aan de schenen legde over diens bezoek in Moskou vorig week. Het EUP vindt dat hij zich door Rusland heeft laten vernederen, en dat daar genoegdoening voor nodig is. Aanvankelijk wilde men Borrell wegsturen, maar deze opperde sancties tegen Rusland. Dat ging als volgt:

Een tachtigtal Europarlementariërs vindt dat EU-buitenlandchefJosep Borrell na zijn “vernederende” Ruslandreis niet kan aanblijven. Als Borrell de eer niet aan zichzelf houdt, moet zijn baas Ursula von der Leyen ingrijpen, schrijft onder anderen Peter van Dalen van de ChristenUnie.

En:

Borrell verdedigde zich de afgelopen dagen. De EU-topdiplomaat mag dan in het openbaar hebben gezwegen, binnenskamers heeft hij de Russische minister Lavrov wel degelijk de waarheid gezegd, stelt hij. Borrell heeft naar eigen zeggen een duidelijke boodschap afgegeven en daarmee zijn missie toch volbracht.
Dat het niet van een bezoek aan de opgesloten Navalny kwam, wijt Borrell aan het uitblijven van Russische toestemming. En zijn opzienbarende ontkenning dat er aan nieuwe sancties tegen Rusland wordt gewerkt, zou verkeerd zijn begrepen. Hij bedoelde dat er nog geen concreet voorstel op tafel lag.

Later was in de Nederlandse pers te lezen dat Borrell er toch wel voorstander van is, die sancties tegen Rusland.

Dat men er in Rusland genoeg van heeft is al even duidelijk. Dat men in Moskou de EU beschouwt als een collectie vervelende amateurs die niet goed weet wat ze wil en hoe het spel gespeeld dient te worden is kristalhelder (en bovendien goed verdedigbaar). Daar wil men verder geen last van hebben, en deze aankondiging van het verbreken van de diplomatieke relaties geeft aan dat het speelkwartier voor de EU nu wel voorbij is.

Heel begrijpelijk. De voortdurende EU-bemoeienis is zowel ergerlijk als moeilijk voorspelbaar, maar kent strijk en zet maar één uitkomst: dat de EU meent Moskou te moeten kapittelen.

---

Meer actualiteiten over Rusland vindt u hier.