Politiek – lachen met de PvdA
Soms kun je – ook in de huidige politiek – een luide lach niet onderdrukken. Onderstaand Teletext-berichtje was zo’n gelegenheid.
In Trouw zegt Depla volgens de NOS ook nog:
“Als de PvdA een eigen zuiltje wordt, kunnen we beter ophouden te bestaan.”
Gisteravond zag ik voor circa de 18e keer het staartje van het derde deel van In de ban van de Ring. De metafoor van de Ring als verslavende macht is ietwat afgezaagd, maar ik noem de IdBvdR hier vanwege een van de laatste scènes, waarin de titel van de memoires van Bilbo te zien is: Daarheen en weer terug. Beter kun je dit rapport van de PvdA niet samenvatten. Paul Depla lijkt zich niet te realiseren waar vandaan zijn partij komt, en hoe lang het duurde voor de partijtijgers van weleer waren omgegaan in vet betaalde pitspoezen van de macht. Diezelfde vet betaalde pitspoezen weer terug veranderen in partijtijgers die de potentiële leden van een massabeweging aanspreken lijkt me godsonmogelijk.
In Trouw zegt hij dat de PvdA zich moet focussen op de thema’s werk en inkomen, zorg, milieu en multiculturele samenleving.
Volgens hem is de ‘netflixisering’ van de maatschappij een van de oorzaken van de instorting van de partij. Depla zegt dat de samenleving uiteen valt in kleine groepjes die in hun eigen ‘informatiebubbel’ leven, met elk hun eigen partij. De PvdA heeft volgens hem juist altijd gestaan voor verbinding tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Additioneel is daar dan nog de vraag wie dat potentieel voor een massabeweging moeten vormen? Van de oude beroepen die veel voorkwamen in de PvdA kan ik alleen de politieagenten, de verpleegsters en de onderwijzers nog aanwijzen. Meer zie ik er welbeschouwd niet meer. Maar door welke politieke partij wordt de leiding van politiekorpsen, verzorgingsinstellingen en onderwijsfabrieken nu juist zo vervuild? De elite van die bestuurderspartij waarover Depla het terecht zo denigrerend heeft. Als hij bedoelt dat dergelijke mensen zich weer eens op de werkvloer moeten laten zien heeft hij wat mij betreft een punt. Maar zo subtiel redeneert een PvdA-regent nu eenmaal niet. Bovendien heerst in de vakbonden de SP over vooral veel PVV’ers. Niemand kan me uitleggen welke rol PvdA’ers daar nog zouden kunnen spelen.
Dat brengt me op nog een laatste puntje: rapporten over enorme verkiezingsnederlagen lijken ondertussen het fundament onder de PvdA uit te maken. Geholpen hebben ze nog nooit iemand – zeker de PvdA niet – dus dat stelt gerust. Maar dat een burgemeester op stel en sprong en in drie maanden tijd een heel rapport kan helpen produceren lijkt te duiden op overmatig veel ruimte in zijn agenda. En dat voor een grote gemeente als Breda? Dat kan dus voortaan best in deeltijd.
Dus de pvda gaat van de bestuursfauteils terug naar de sinaasappel kist. Ik zie het niet gebeuren zonder ongelukken met al dat overgewicht.
Ook Depla trekt aan een dood paard.
De huichelarij en het faillissement van de PvdA is nu eenmaal een vaststaand feit.
Erken dat nou eens en hef je totaal onnodige partij op.
De wereld en vooral Europa is ingrijpend veranderd sinds de zestiger jaren.
De vertwijfeling slaat toe, nu uitstappen is natuurlijk einde carrière van onze politieke gutmenschen, hetgeen zo toch niet zo bestemd kan zijn. Tóch is het het jarenlang wegkijken, en de perverse bevoordeling van pseudo-vluchtelingen, die zijn tol is gaan eisen. De instorting van dit rooie bouwwerk werd ingeleid door Pim Fortuyn die zonder enige moeite Melkert, kroonprins en dé grote ridder op het slagveld van zijn paard liet donderen en postuum hem ook nog eens het land deed uit vluchten. Als een kaartenhuis viel het zorgvuldig opgebouwde vertrouwen dat zij bij de Turken en Marokkanen genoten, in elkaar. Toen Asscher eindelijk de waarheid over deze kiezersgroepen zei, was dat zijn politieke doodsvonnis. En straks verdwijnen de partij-hotemetoten want de baantjes-carrousel is inmiddels ook krakend en piepend tot stilstand gekomen. Dat wordt dus bikkelen voor de ‘heren’.