Tsjirp. Tsjirptsjirptsjirp. Verontwaardigde geluiden van een FB-account van een politie-agente. Die zichzelf REUEUEUEUZE zielig vindt.

Want ze is uitgescholden toen ze bezig was iets nuttigs te doen. Haar reactie? Klagen op Facebook. Want: ze snapt ‘het’ niet.

Twee agenten zijn zaterdag door meerdere voorbijgangers flink uitgescholden toen zij hulp verleenden nadat er een ongeluk was gebeurd met een paardentrailer op de A28, bij Ermelo.

En dus werd de weg even afgezet. Of dat nodig was doet er eigenlijk niet toe – de politiemensen besloten dat het nodig was, en dat heb je je daaraan te conformeren. Maar nee:

„Mensen hebben blijkbaar allerlei redenen om langs de afzetting te willen. Mijn collega en ik vertellen dat het even niet kan en blijkbaar is het dan normaal dat je ons dan gaat uitschelden en beledigen,” aldus een verontwaardigde agent op de Facebookpagina van Politie Veluwe-West. Ze vervolgt: „K*twijf, k*tpipo, mongool: een kleine greep van de woorden die we naar ons hoofd geslingerd kregen.”

Kregen die mensen een bon wegens obstructie van hun werk en belediging van een ambtenaar in functie? Al evenmin. Stel je voor dat die mensen dan nog harder waren gaan schelden. Húúú.

Het vervelende is dat als dit incident iets laat zien, het is dat niemand politiemensen nog serieus nemen wil. Korte lontjes? Korte lontjes zijn laffe kletspraat voor menen die bang zijn hun gezag te moeten uitoefenen. Bang om er achter te komen dat dat verdwenen is. Maar deze vrouwelijke agente is zelfs dat stadium al voorbij: ze wéét dat ze minder gezag heeft dan nodig is. Dus klaagt ze zelf op Facebook over haar frustraties, in plaats van de scheldende passanten een vette prent te geven en de zaak te bespreken met superieuren die dit willen begrijpen.

Het is een gevolg van minstens dertig jaar degeneratie van de normen en waarden binnen het politiekorps, dat diverser, invoelender en ‘klant’vriendelijker worden moest. En daarvoor niets beter wist dan haar gezag in te leveren. Het probleem met gezag is namelijk dat er altijd een moment komt dat je dingen moet afdwingen als vriendelijk vragen niet helpt. Als je dan niet langer de middelen, mogelijkheden of statuur hebt dat te doen, is je enige alternatief vanachter een boom nummerborden te fotograferen en eventuele onbetaalde boetes bij nette goedwillende burgers met groot vertoon van macht te komen incasseren. Maar de individuele agent wordt als eerste een lachertje.

Gut, precies de situatie waarin de politie thans verkeert. Wie denkt dat het een ongelukkige samenloop van omstandigheden is dat het verlies aan gezag vergezeld ging van een klantvriendelijker attitude snapt niets van mensen, en niets van gezag.

Ondertussen zitten we er dus maar mooi mee. Want dan krijg je dus óók dit:

Een 83-jarige vrouw is dinsdag in Heerhugowaard op straat in het gezicht geslagen door een jongen. De vrouw had de jongen gevraagd of hij een beetje aan de kant wilde gaan op de stoep.

Dat dit lichtgetint tuig is doet maar weinig ter zake. Mensen die geen enkel ontzag voor anderen hebben omdat op dit gedrag vrijwel geen sancties staan, heb je werkelijk in alle maten en soorten. Wat dat betreft gaat de politie nog iets meemaken de komende decennia als hier verder niets aan gebeurt. Respect voor Nederlandse wetten en regels – en dus voor hun dienaren – ontbreekt volledig, en dat is logisch  Als ze deze jongen ooit vinden krijgt hij een foei-gesprek van 10 minuten. Misschien. En daarna weet hij voor de rest van zijn leven zeker dat de politie niets voorstelt.

Bejaarden en andere zwakken in de samenleving zijn hier de eerste slachtoffers van. Is de politie dienstbaar? Niet meer aan hen. Zij hebben een sterke arm nodig, geen zwak gepiep. De degeneratie van het gezag voor de politie treft hen als eerste, zij het met een omweg.

Omgekeerd moet je als politiemens wèl voor iedereen respect hebben? Evenmin als het soms ook van anderen wordt is dat realistisch. Er zullen altijd conflicten zijn tussen de uitoefening van officiële taken, en dat zo gewenste ‘respect voor de klant’. Wie niet begrijpt dat in zo’n geval altijd et belang van die officiële taken voor moet gaan heeft er niets van begrepen, en is incapabel er over te oordelen. De hoeveelheid sterren op je schouders en de maat van de pet op je hoofd doen er dan verder niets toe.

Samenvattend: de politie is net zo zielig als ze zichzelf laat zijn. Klagen helpt niet, er is niemand dan zijzelf die hier iets aan kunnen doen. Handhaving van de wet zoals die bedoeld is, zonder aanziens des persoons, zonder uitzonderingen voor wat voor kleurtjes dan ook, eerlijk en zonder zich iets aan te trekken van het gejank door van de werkelijkheid los gezongen politici over respect.

Na dertig jaar degeneratie zijn er twee opties: terug naar voorheen, of verder gaan op dit pad, met al het gejank dat daar bijhoort. Als den leiding van het politiekorps dat dat niet begrijpt.en niet meer doet dan lispelen over diversiteit, zal zij de zaken alleen maar erger maken. En zoals u hierboven zag is de situatie al tamelijk precair.

De politie moet hoognodig hervormd worden, maar niet in de richting waarin ze zich thans beweegt. Haar relevantie neemt nu al gevaarlijk af, en die kant moeten we echt niet uit. Want het idee dat politiegezag niet deugt, deugt niet.

---

Meer over de problemen met de politie en haar gezag vindt u hier.