Politie en gezag zijn een problematische combinatie geworden. Dat moet echt beter. Desalniettemin is het voorstel waarmee Minister Dekker nu komen gaat een concept dat niet deugt.

Dat Sander Dekker zijn partijtje mee blèrt in verband met PS2019 is onvermijdelijk. Desondanks is wat hier wordt aangesneden wel degelijk een probleem dat aandacht verdient. Helaas hebben we het vaker gehoord, en deugt dit ook al niet: praatjes voor de vaak derhalve.

Mijn probleem er mee werd – mogelijk ongewild – precies benoemd door Teletext gisteren. Mijn eerste vraag is: kun je een ME’er onder de hulpverleners rangschikken? De gebeurtenissen in Frankrijk van de laatste maanden wijzen in een andere richting. Natuurlijk, dat is Frankrijk. Men is de staatsrepressie daar meer gewend. Maar als we in gedachten houden wat daar thans gebeurt is het eenvoudiger te zien waar bij mij de schoen wringt.

Ik zie meer problemen, zoals dit. Ernstiger nog is onderstaande, al blijft de vraag of de formulering door Teletext recht doet aan de gebeurtenissen. Schijnbaar wel overigens.

Ook als je zo’n man niet te lijf durft te gaan als hij met een bijltje zwaait, kan ik me wel andere middelen voorstellen dan je pistool te pakken en iemand eenvoudig neer te knallen. De man werd in het lichaam geraakt. Ai, ook al niet goed.  Een net zou een uitkomst zijn geweest. Als er veel omstanders zijn kan haast daarentegen geboden zijn. Context is alles, en dat daar rekening mee gehouden wordt, daar moet je vanuit kunnen gaan.

Maar dat zijn details. In het grotere verband geldt dat op een andere manier echter wel degelijk: onder bepaalde omstandigheden zijn ME’ers hulpverleners, als ze ambulances of brandweer beschermen. Maar om eventuele nuances af te grendelen door rechters al op voorhand tot uniformiteit te verplichten maakt de chaos alleen groter. Want rechters gaan als reactie dan minder vaak schuldig verklaren. Met alle gevolgen van dien. Dat is contraproductief.

Ik ben niet tegen genuanceerde rechters, ik ben tegen rechters die de nuance tot standaard verheffen en andere doelen nastreven dan het recht. Dàt is ons probleem met de bezetting van de huidige rechterlijke macht.

Ergo: als het Dekker en de regering menens was geweest te komen met compromisloze steun aan hulpverleners, dan had men het begrip hulpverlener nauwkeuriger geformuleerd, alsmede de omstandigheden waaronder rechters verplicht zouden zijn celstraffen uit te delen. En dan nog zou de regering er goed aandoen de opleidingseisen voor rechters aan te scherpen en meer nadruk te laten leggen op hun verantwoordelijkheid naar de maatschappij.

Daar is een reeks van maatregelen voor nodig die veel verder gaat dan wat nu gebruikelijk is, en tevens een ander accent op de mores voor het vak. OK, dan krijg je maar korte tijd ietwat opstandige rechters. Dat klinkt allemaal niet erg popie, zodat ik weinig van Sander Dekker verwacht op dit gebied. Maar daarom is het nog wel hard nodig. Ook rechters hebben de plicht aan het gezag van de politie (plus dat van de staat èn dat van henzelf) te denken als ze hun werk doen. De  televisieserie over rechters en hun denkwereld van een paar jaar terug liet wat dat betreft ontstellende intellectuele gaten zien. Dat kan zo niet blijven, maar wat Dekker hier voorstelt zal het eerder erger maken.

---

Meer over politie en aanverwante onderwerpen op VoL vindt u hier.