“Politie registreert bewust de afkomst van agenten,” meldde de Volkskrant vandaag. Niet dat het mag, maar het is voor het goede doel. Wamt de politie moet diverser.

Liefst diverserderder nog, als het kon. Ten koste van wet en wat al niet. ‘We zoeken de grens op van wat mag.’

Waarom? Al enige jaren lijdt men in de top van het korps aan het waanidee dat het de acceptatie van dienders zou kunnen verbeteren. Dat wie dat – of zoiets – denkt niets begrijpt van zijn taak in de samenleving is een vervelende bijkomstigheid. Het is een DOEL – gebeeldhouwde letters. Zoals ooit ordehandhaving en bestrijding van de criminaliteit zo gebeeldhouwd werden. Maar die hoofdletters zijn verkruimeld onder de kritiek van het politiek-correcte volkje. Dat wil orde maar politie en overheid mogen die niet anders handhaven dan door lief en respectvol te vragen of men zich gedragen wil zoals men het hier wenst.

Ik verzin dit niet, daar hebben we in Amsterdam een generatie aan burgemeesters voor versleten, met als ultiem gevolg een politiecommissaris die moest worden weggepromoveerd naar een plek waar zijn diversiteitsobsessie weinig kwaad, kon om te voorkomen dat het helemaal uit de klauw lep met de Amsterdamse dienders. Amsterdam, waar binnen de politie een dwarsverband Marokkaanse politiemensen actief is. In ieder geval weten ze de betreffende namen netjes te spellen zoals het hoort.

Maar goed, men weet nu wat er gebeurt. Min of meer althans:

Lute Nieuwerth, de portefeuillehouder diversiteit, erkent dat het registreren van etniciteiten verboden is en gevoelig ligt. ‘We beperken ons tot abstracte, niet-herleidbare persoonskenmerken’, zegt hij in een interview met de Volkskrant. Met de cijfers hoopt de politie inzicht te krijgen in de instroom van agenten met een niet-westerse migratieachtergrond, en of de organisatie die binnen kan houden – de politie probeert discriminatie binnen de eigen gelederen effectiever te bestrijden. Ook streeft zij naar een betere afspiegeling van de Nederlandse bevolkingssamenstelling. Cijfers van die in- en uitstroom worden in januari bekendgemaakt.

Tja, die in- en uitstroom. Tsjatsjatsja. Als je vroeger politiemens worden mocht betekende dat ook dat je familie tot in het derde geslacht terugtellend was goedgekeurd. Anders werd je beleefd maar beslist bedankt voor je belangstelling, en zochten ze een ander. Ook als je zo netjes was als maar zijn kon, en zelfs drie geredde kinderen van diverse achtergrond uit een ijswak op je conduitestaat was dan niet genoeg. Men had geen belangstelling, punt.

Nu is dat anders. Als je maar divers bent. Sowieso is het vrijwel onmogelijk om een Marokkaan te vinden die tot in het derde geslacht tellend brandschoon is, en als je die vindt wil hij vast niet bij de politie. Dat zegt iets over het probleem van de hedendaagse Hermandad – onder andere dat het een probleem van eigen makelij is. Het echte probleem is dan ook de haast waarmee het onbenul dat nu het korps leidt de veranderingen wil zien plaatsvinden. Een druk op de knop, en dan moet het voor elkaar zijn.

Het streven van korpschef Akerboom is om de instroom bij de politie voor een kwart ‘divers’ te laten zijn. Nu is ruim 19 procent van de instroom van niet-westerse komaf. Nog eens 10 procent heeft een westerse migratieachtergrond of is vrouw, lhbt’er of zij-instromer met een eigen netwerk of stijl van leidinggeven.

Over geschiktheid voor het politiewerk: geen woord. Daarom heeft u ook geen reden vreemd op te kijken als men uw aangifte van een inbraak (oid) niet wil opnemen, en het mishandelde lichaam van de door u gevangen aanrander van uw kleindochter, met een verwijtende blijk en liefdevolle aandacht voor het lijden van uw slachtoffer (Rennen, snel!!!) in ontvangst neemt.

De enige plek waar het niet snel gaat, die cultuuromslag?

Gevraagd naar diversiteit in de top-61 van leidinggevenden zegt Nieuwerth ook in de top een evenwichtiger verdeling na te streven, ‘maar – en ik word daar wel eens een beetje moe van – je kunt niet zeggen: goh, we houden even opruiming aan de bovenkant van de markt onder mensen die al dertig, veertig jaar meelopen. Dat moet ingroeien, en we zijn ermee bezig.’

Het gaat om prioriteiten, en die van U staan vast onder aan de lijst gespijkerd. Uw bestaan is een fait divers waar de politie liefst niet aan wordt herinnerd. Of u uw aangiftes voortaan via internet wil doen, zodat u het politiewerk niet verstoort.

---

Meer over de problemen bij de Nederlandse politie op Veren of Lood vindt u hier in ons dossier.