Niet Voederen, staat er in dierentuinen meestal bij hokken waar de dieren ziek zouden kunnen worden van het verkeerde voedsel. Of een ander idee van voedsel (vlees!!) hebben dan gretige leveranciers in gedachten hadden.

Ook de EU wil ons ‘beschermen’ tegen (geestelijk) voedsel dat wij niet zouden kunnen verteren, of waarvan wij onrustig worden. Vandaag zat dit in de mail:

De beste vraag nu is natuurlijk: waar gaat dit over? Welnu:

Data Protection Directive 95/46/EC and was designed to harmonize data privacy laws across Europe

Vertaling: de EU heeft de macht van onze eigen overheid overgenomen op het gebied van wat u wel en niet zien mag, nadat de wegkijkers in Den Haag er verder ongezien voor hebben getekend – twee jaar geleden.

Wat doet het nog meer dan al bekend was?

Arguably the biggest change to the regulatory landscape of data privacy comes with the extended jurisdiction of the GDPR, as it applies to all companies processing the personal data of data subjects residing in the Union, regardless of the company’s location.

Ergo: ook als uw bedrijf ergens anders in de wereld zit, behoudt de EU zich het recht voor nog steeds te kunnen dicteren wat je argeloze EU-bewoners allemaal vertelt. Om dat even te vertalen naar wat de EU thans met haar censuurmaatregelen aan het organiseren is: wie zich niet gedraagt mag niets meer mededelen aan die arme inwoners van de EU die tegen de boze buitenwereld beschermd moeten worden – met draconische boetes:

Enforcement date: 25 May 2018 – at which time those organizations in non-compliance will face heavy fines.

Met dit onnozele formuliertje hierboven geeft u toestemming om uzelf van informatie van elders te laten voorzien. In die zin is het een voortbouwen op die eindeloze reeks toestemmingen die voor cookies zijn vereist.

Maar er zit natuurlijk ook nog een tweede zijde aan vast: door die toestemming te verlenen, maakt u zichzelf medeplichtig aan alles wat u te lezen krijgt! Zodat u nog goed zult moeten uitkijken ook, waaraan u toestemming geeft.

Gaat u daar op korte termijn last mee krijgen? Nee, natuurlijk niet. Maar dat is nu juist het vieze van regelingen als deze: de tools om op termijn de ontvangers van informatie uit de rest van de wereld aansprakelijk te stellen zit er in ingebakken. En als de nood aan de man komt worden altijd weer alle tools ingezet, dat is vaak genoeg uit en te na bewezen.

Terwijl dit niet bedoeld is als meer dan een vorm van overregulering. Typisch EU, zult u in uw onschuld zeggen. Maar dat het nìet onschuldig is, is nu net het probleem.