Marokkanen en Pakistanen delen een geloof, dat geweld en criminaliteit anders aanpakt dan het humanisme en het christelijke geloof dat doen. In hun thuislanden is de reactie van de overheid op asociaal gedrag veel directer en harder dan in Nederland. Daarom zie je in het Midden Oosten dat als de overheid het om een of ander reden af laat weten, het oplaaiend geweld meteen ontaardt in chaos en burgeroorlog.

Hier bij ons hebben we moslim wijken laten ontstaan waarin die cultuur kon worden voortgezet met behulp van schotelantennes en moskeeën, maar zonder de sterke repressie die men ginds van zijn overheid is gewend. Het optreden van onze justitie en van de jeugdzorg h.t.l. wordt zonder enig respect bekeken. De imams stellen in het Vrijdaggebed het morele verval van de westerse samenleving aan de kaak en wakkeren de haat en de minachting tegen de Nederlanders verder aan.

Er is een opvallend verschil tussen de criminaliteit van Marokkanen en van bewoners van de Bijlmer, een verschil dat wat gecamoufleerd wordt door het percentage geregistreerde misdrijven, dat heel vergelijkbaar is. Het geweld van de Marokkanen is veel vaker tegen Nederlanders gericht en in de Bijlmer betreft het meer geweld tegen andere allochtonen. Dat haal ik niet uit de officiële cijfers maar uit een mededeling van politiemensen.

De uitspraak van het OM indertijd, dat ze Marina Sanders, de juweliersvrouw uit Deurne niet gingen vervolgen, terwijl de twee rovers die het echtpaar hadden willen beroven hun overval niet hadden overleefd, baarde nogal opzien. Tot dan toe had de pers gezwegen over de etniciteit van de twee boeven, maar de andere bendeleden, die boos waren dat er niet vervolgd werd en die de vrouw gingen bedreigen, hebben duidelijk gemaakt dat het, zoals gewoonlijk, om Noord Afrikanen ging.

Ik denk dat de officier bang was dat zijn eigen aanzien in de samenleving er onder zou leiden als hij de vrouw ging vervolgen voor het verdedigen van haar man of de man voor iets anders dan voor verboden wapenbezit.

Plasman, de advocaat die de vorige keer dat een juwelier zich gewapenderhand verdedigde er voor gezorgd heeft dat de man werd vrijgesproken, sprak op het tien uur journaal zijn verbazing uit over de terughoudendheid van het OM. Dat kan er natuurlijk mee te maken hebben dat een interessante zaak aan zijn neus voorbij ging, maar op zich had hij gelijk toen hij opmerkte dat er hier sprake is van een duidelijke beleidswijziging bij het OM.

De mensen hebben genoeg van criminaliteit van de mocro’s en als je er een doodschiet is er in de ogen van veel Nederlanders op voorhand sprake van gerechtvaardigde zelfverdediging. Ik denk dat dit geen gunstige ontwikkeling is, omdat het hoe dan ook een vorm van eigen richting is en omdat het vloekt met de idee van de rechtsstaat. Het ministerie, de politie en het OM moeten methoden zien te vinden om van overheidswege een eind te maken aan de nationale ramp die de aanwezigheid van criminele Marokkanen in dit land betekent, zowel voor de Nederlandse slachtoffers als voor de geïntegreerde Marokkanen die er op worden aangesproken.

Wie de strijd wil aangaan met de discriminatie van Marokkanen in Nederland zal moeten beginnen met het gedrag te veranderen dat de discriminatie veroorzaakt. Ik denk dat de juristen van het departement er goed aan zouden doen te onderzoeken wat er nodig is om de wetgeving zo aan te passen dat er effectief tegen groepscriminaliteit kan worden opgetreden in plaats van alleen maar tegen individuen. Het beste zou zijn als dit in Europees verband zou kunnen gebeuren, maar omdat de belangen van de 28 op dit punt zo uiteenlopen, is niet te verwachten dat dit snel gebeurt.

Om te beginnen zouden we dan de directe werking van verdragen moeten uitschakelen. Die werking zorgt ervoor dat we de regeling van recht en orde niet in eigen hand hebben, terwijl strafrecht en straftoemeting toch bij uitstek nog een nationale aangelegenheid is. Dat wringt en we zouden een voorbeeld moeten nemen aan de VS, waar het Hoge Gerechtshof het laatste woord heeft en latere wetten gaan voor eerdere verdragen..
We zullen er meer aan moeten doen om de mensen uit het Midden Oosten en de Maghreb te integreren en om te voorkomen dat ze hier op een soort Ottomaanse manier apart blijven leven.

————————————————————————————–

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp