Is de medische privacy geschonden als er toestemming voor iets is verleend? Toon Kasdorp vond van wel.

Op 23/2/12 was er een uitzending over het privacybeleid van het VU Medisch Centrum. Op de afdeling Spoedeisende Hulp hadden cameraploegen van een TV-maatschappij opnamen gemaakt die pas zouden worden uitgezonden als de betrokken patiënten daar hun toestemming voor hadden gegeven. Eigenlijk was het de bedoeling van de medici geweest dat er geen opnamen zouden worden gemaakt voordat die toestemming er was, maar dat was in de praktijk niet gebeurd. Voor er toestemming werd gevraagd werd steeds gekeken of het wel interessant genoeg was om uit te zenden, dat was efficiënter.

Maar medische juristen en ethici zeiden desgevraagd dat er überhaupt geen vreemden in een behandelkamer aanwezig mogen zijn, of van afstand via een camera een behandeling mogen volgen, om te zien of de beelden voldoende interessant zijn voor een uitzending.

Oerlemans, de directeur van de betrokken TV-maatschappij, vond dat dit soort dingen intussen al zo vaak gebeurden dat hij zich niet kon voorstellen dat iemand daar nu nog mee zat. En de directeur van het medisch centrum, Mulder, wees erop dat er op zo’n afdeling regulier veel niet-medisch personeel rondloopt dat dezelfde dingen ziet als deze tv ploeg. Al die mensen, ook die van de TV, hadden een geheimhouding verklaring moeten tekenen.

Wat kun je hierover zeggen?

Dat Oerlemans meent dat hij een keurig programma maakte dat een zekere voorlichtende waarde heeft wil ik best geloven. Hij gaat ook niet echt over het medisch beroepsgeheim en heeft geen verstand van het probleem dat hier speelt. Misschien hadden de medici hem daarom beter niet mee kunnen nemen naar de uitzending die Tweebeeke hierover maakte. Maar die twee artsen zelf zaten toch wel behoorlijk fout.

Dat er wel vaker niet-medisch personeel op de afdeling rondloopt is juist, maar het is irrelevant. En dat die een geheimhoudingsplicht hebben is ook juist, maar dat betekent niet dat je iedereen zo maar toe kunt laten als hij maar geheimhouding toezegt. Bovendien, een medisch-professionele aanwezigheid van niet-medisch ziekenhuis personeel is heel iets anders dan mensen met camera’s die komen kijken of jouw geval geschikt is voor hun uitzending.

Dat gesprekken in een behandelkamer worden afgeluisterd en bekeken door TV-mensen is sowieso een aantasting van de privacy die een wetsovertreding inhoudt. Maar dat de medici niet aangevoeld hebben dat dit onfatsoenlijk was is eigenlijk bizar. Die VU-mensen moeten nodig naar een herhalingscursus medische ethiek.

De manier waarop het tien uur journaal het verhaal vertelde was precies goed. Niet overdreven dramatisch en goed gedoseerd.

---

Dit artikel over Genocies verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.