O, we zijn zo bezorgd om het milieu. Zóóó bezorgd, dat we stapels maatregelen nemen die er niets mee te maken hebben om de boodschap er maar in te rammen. Neem nu eens de laatste ophef over lood, vandaag. Klinkt goed, blijft volstrekte nonsens.

De NOS steunt dergelijke acties vanzelfsprekend volmondig, niet in het minst doordat niemand met een redelijk adequate opleiding bij de NOS werkt, of zich verlaagt tot het behandelen van dit soort gemengde berichten. En zoals u wel weet dienen berichtjes die door de stagiair van dienst zijn uitgetypt altijd extra nauwkeurig te worden nagelezen.

De groep organisaties die pleit voor het terugdringen van lood in ons water is indrukwekkend: Sportvisserij Nederland, Natuurmonumenten, de Unie van Waterschappen en brancheorganisatie Divebo. Van Divebo heeft niemand ooit gehoord, dus moeten we er helaas van uit gaan dat de dienstdoende tikgeit haar eerste foutje heeft gemaakt. Dibevo is een huisdierenclub – dat zal dan wel zijn bedoeld.

Wel een aparte collectie organisaties overigens. Sportvisserij Nederland is er bij gesleept als vertegenwoordiger van de ‘daders’, dus die konden niet anders dan tekenen bij het kruisje. Dat de Unie van Waterschappen niet graag lood in het water heeft is bekend – in te grote concentraties zijn loodverbindingen voor de mens giftig. Elk ion minder is er een, lijkt men daar te redeneren. En elke afname vergemakkelijkt hun werk. Heeft Natuurmonumenten echt verstand van de wijze waarop lood in het water terecht komt? Ik waag het te betwijfelen. Daarmee is de volledige groep ondersteuners al bij voorbaat gereduceerd tot klapvee, dat ambtelijke strebers altijd zal steunen in hun schone streven.

De noodzaak lijkt me nog nergens aangetoond, en wie zich verdiept in de direct beschikbare wetenschappelijke literatuur komt er ook geen voorbeelden van tegen: met andere woorden, dit is helemaal nieuw, en dat zonder voorafgaand onderzoeksrapport. Een non-probleem, waarmee ambtenaren en minister lekker kunnen scoren op het gebied van preventieve milieu- en gezondheidszorg. Massief lood is nooit een probleem in normaal zoet water, hoogstens in oude waterleidingen waar de stroming enig effect heeft op de reactiviteit. Objectieve redenen of noodzaak tot dusver: nul.

Dan de genoemde getallen:

Nederland telt bijna 1.2 miljoen mensen die een of meerdere keren per jaar een hengel uitgooien. Vrijwel allemaal gebruiken ze lood, dat vaak in het water achterblijft. Naar schatting belandt er jaarlijks 54.000 kilo lood in het zoete oppervlaktewater en nog eens 470.000 kilo in het zeewater. Dat is slecht voor het milieu en voor de gezondheid van mens en dier, zegt Schouten.

Leuk. Dat betekent dat de gemiddelde sportvisser in Nederland jaarlijks iets van 40 gram puur lood in het zoete water flikkert. Ik vind dat veel, maar men zal het wel hebben afgeleid uit de verkoop van loodbolletjes aan sportvissers.

De cijfers voor zeevissen zijn echter een stuk suspecter. Niet alleen is die een factor 9 groter, maar zou 10% van de Nederlanders die wel eens een hengeltje uitwerpt op zee vissen? Ik betwijfel het, maar laten we voor het gemak die 10% aanhouden. Dat betekent dat elke Nederlandse zeevisser jaarlijks 3,6 kilo (40 gram x 10 x 9) lood in zee flikkert. Daar geloof ik niets van, dus zal dit getal wel mede worden bepaald door de beroepsvisserij. Daarover staat niets in het beleid waarover nu zo’n lawaai wordt gemaakt, dus de kwalificatie humbug is alvast verdiend.

We gaan verder met een heerlijk potje ouderwets bang maken:

De minister waarschuwt dat met name sportvissers die zelf hun lood gieten, directe gezondheidsrisico’s lopen. Zij kunnen giftige dampen inademen.

Ahum. Welk percentage van de vissers doet dit? Ik ga er niet naar raden, maar houdt het op voorhand op een ‘verwaarloosbaar’ percentage. Laten we dat verwaarlozen dan ook maar doen.

Om ervoor te zorgen dat er in 2021 echt minder lood wordt gebruikt, zal de detailhandel de komende tijd meer gaan adviseren over volwaardige, duurzame alternatieven zoals steen, glas en ijzer. Ook komt er een campagne over de nadelen van loodverzwaring. Verder moeten er gebieden worden aangewezen waar niet meer met lood mag worden gevist.

Gebieden aanwijzen waar niet meer met lood mag worden gevist? En wie gaat dat controleren, en wat moet dat kosten, zo’n campagne? Er is binnen dat ministerie iemand onprettig hard op zijn hoofd terecht gekomen bij de laatste teambuildingsexpeditie. Dit gaat allemaal nergens over. Het is gejengel van ambtenaren die voor hun carrière een succesje nodig hebben, om op te wijzen bij hun eerstvolgende sollicitatie naar een hogere beleidspost. Serieus nemen kun je dit allemaal echt niet. Het gaat alleen geld kosten, zonder aanwijsbaar rendement van wat voor soort dan ook.

Of is dit iets wat de EU graag wil? Dat zou veel verklaren, en zou het visserslood onderbrengen in de categorie gloeilamp, werkende stofzuiger en vierkante komkommers. En windmolens, half de EU is er reeds mee volgebouwd,en het rendement daarop is nog hoger dan je voor deze lood-exercitie verwachten mag.