Een van mijn grootste bezwaren tegen een lachgasverbod is dat het geen structurele aanpak is, maar weinig anders dan met een dweil achter een open kraan aan draven in een poging mensen gerust te stellen.

Structureel zal er niets door veranderen. Bovendien heeft een lachgasverbod nogal wat voeten in aarde, zoals ook uit het bericht door de NOS te destilleren valt.

De coalitiepartijen zijn verdeeld over het verbod op lachgas voor recreatief gebruik dat staatssecretaris Blokhuis vandaag heeft aangekondigd. CDA en ChristenUnie zijn blij dat het gas onder de Opiumwet gaat vallen. VVD en D66 vinden het een overdreven maatregel.

Ruim veertig jaar geleden was het eventjes erg in de mode om lijm te snuiven. Goedkoop, en overal verkrijgbaar. Alleen taste het je hersenen aan, en erg fijn voelde je je na afloop ook niet erg heb ik altijd begrepen. Bleek het toentertijd nodig de verkoop van lijm aan minderjarigen te verbieden? Ik heb er geen herinneringen aan, en ik heb nooit lijm gesnoven of iets van dien aard.

Op een bepaald punt moeten mensen eenvoudig het verstand hebben ergens van af te blijven. En verwacht je van de overheid dat die het verstand toont niet in elke hype te willen ingrijpen. Ook al gaat het tegen de instincten van CDA en CU in, dat D66 en VVD hier een residu van liberaal denken vertonen kun je alleen toejuichen. Want wat is lachgas eigenlijk? Wiki zegt er over:

Distikstof(mono)oxide, voorheen stikstofoxidule, in gewone taal lachgas, is een anorganische verbinding van stikstof en zuurstof met als brutoformule N₂O. Lachgas kent binnen de moderne wetenschap en techniek vele toepassingen; het is een anesthetisch gas, dat wordt gebruikt bij verdovingen, maar het wordt ook gebruikt in verbrandingsmotoren om het motorvermogen te verhogen. In de atmosfeer is lachgas een krachtig broeikasgas.

Talloze toepassingen – niet giftig. En dan kan men wel zeggen dat

Het verbod moet gaan gelden voor recreatief gebruik van lachgas. Tandartsen en banketbakkers moeten het gas gewoon kunnen blijven gebruiken voor verdoving of het opkloppen van slagroom.

Maar als dat gas dan onder de Opiumwet valt is er toch een ietwat vreemde situatie ontstaan. Want reken er op dat iedere bakker van elk restje gas uiteindelijk – als men er serieus werk van maken zou – zal moeten verantwoorden, hoe en hoeveel gas is gebruikt, en of het restant wel veilig voor grijpgrage kinderhandjes is opgeslagen.

Proest.

Over dit voorstel van Blokhuis is gewoon niet nagedacht, en deze bekendmaking is niet meer dan een voornemen op basis van een onderbuikreflex. Of was het het woord stikstofoxidule (want N₂O) waaraan Blokhuis dacht in het kader van de maniakale stikstof-problematiek iets te moeten doen? Ga alstublieft iets nuttigs doen met je bevoegdheden. Van een lachgasverbod wordt niemand beter.