Martien Pennings ontleedt het verbazingwekkend illusoire discours dat progressief-christelijk links bouwt rond de essentie van de islam.

Hieronder ziet u een vrij recente (18 mei) aankondiging van een vrij nieuw radio-programma van de EO: “De Ongelooflijke Podcast“.

De ongelooflijke podcast is een serie radiogesprekken die gaat over:

“de relevantie van het geloof in een steeds ongeloviger Nederland. Journalist David Boogerd en “Theoloog des Vaderlands” Stefan Paas voeren verdiepende gesprekken met spraakmakende gasten”.

(Hier kunt u de drie deelnemers aan deze aflevering — Ruud Koopmans, David Boogerd en Stefan Paas — sprekend-en-in-beeld ontmoeten terwijl ze reclame maken voor die ongelooflijke podcast die ze zojuist hebben opgenomen.)

De stelling dat Nederland steeds ongeloviger wordt lijkt me overdreven, want in Nederland vestigen zich juist steeds meer gelovige moslims en als reactie daarop zijn er steeds meer mensen die zich bezinnen op wie “wij” in het Westen ook alweer waren. Deze podcast-aflevering zelf is een uiting van die reactie. Paas bijvoorbeeld – (die samen met Koopmans en Boogerd in dit gesprek herhaaldelijk getuigt van zijn respect voor de nazistische ideologie van de islam en van zijn afkeer van “islamofoben” als Baudet die hij een racist noemt) – vond het bezinnings-boek van Koopmans “visionair”. Nou is het inderdaad een heel goed boek, maar persoonlijk had ik toch ook bezwaren, die ik heb uiteengezet onder de titel “Het vervallen huis van de islam” van Ruud Koopmans is een geweldig boek, maar wordt ontsierd door pc-Quatsch.

Ik vraag me af waarop Paas zijn lof baseert. My guess: hij herkent in Koopmans dezelfde schizofrenie waaraan hij zelf in nog veel ergere mate lijdt. Schizofrenie: want enerzijds bewijst Koopmans in zijn boek dat de achterlijkheid op moreel, wetenschappelijk en sociaaleconomisch gebied in de moslimwereld echt niet ligt aan het “imperialistische Westen” maar puur en alleen aan de religie die islam heet, terwijl hij anderzijds blijft geloven in de goeie kanten van de islam en de potentie voor verbetering van die onhervormbare quasi-religie. Waar die goeie kanten en die potentie dan te vinden zijn, vertelt Koopmans er niet bij. Nou ja: hij debiteert in zijn boek een paar van die allang en breed weerlegde sprookjes over een Gouden Tijd van een Tolerante Islam.

“Theoloog de vaderlands 2019” Paas zal zich, net als Boogerd, in dit gesprek doen kennen als iemand met een diepe hang naar kritiek op het christendom en naar respect voor de islam. Beiden deden me in dit opzicht denken aan de “theologe des vaderlands” van 2016, Janneke Stegeman. Maar die was nog erger dan Paas en Boogerd, want die vond ik ronduit krankzinnig. Alle drie, Stegeman en Paas en Boogerd, zijn symptomatisch voor de ziekte waaraan het christendom in het Westen al decennia lijdt: een geloofs-anorexia waardoor een flink deel van dat christendom is vermagerd tot zelfbeschuldiging-plus-goeddoenerij. Paas, Stegeman en Boogerd (en in beduidend mindere mate Koopmans) zijn vertegenwoordigers van wat ik noem het met de islam collaborerende regressief-linkse narcistisch-hedonistische zelfverheffingsneuroten-machtsconglomeraat.

Zullen we dat gesprek van 58 minuten in die podcast eens analyseren?

Vanaf minuut 6:40 van het gesprek vat Koopmans zijn boek zelf samen. De islamitische wereld, zegt hij, verkeert de laatste 40 jaar in een diepe crisis die “in principe heel lang in de geschiedenis teruggaat”. Je zou Koopmans willen vragen: hóé lang? Want er zijn nogal wat Einsteins van de islamologie — Robert Spencer, Bill Warner, David Wood, Hamed Abdel Samad — die stellen dat die “crisis” van dat totalitaire anti-humanisme genaamd islam al 1400 jaar duurt. Maar Koopmans laat de crisis van de islam pas beginnen in 1979, met de oorlog in Afghanistan, de revolutie in Iran en de bezetting van de moskee van Mekka door “Wahabisten” in Saoedi-Arabië. De rest van de wereld, zegt hij, heeft zich in die 40 jaar verder ontwikkeld richting democratie en mensenrechten, maar in de wereld van de islam is het op die essentiële punten alleen maar slechter geworden. De islamitische wereld kenmerkt zich voorts door gewapende conflicten, terreur en economische stagnatie. De oorzaak is volgens hem “islamitisch fundamentalisme” waarin de scheiding van kerk en staat niet wordt geaccepteerd. Je zou Koopmans willen vragen om eens met een “gematigde” islamgeleerde op de proppen te komen, die vanuit de bronnen van de islam geloofwaardig die scheiding verdedigt. Ik bedoel: ook in die mythische “gematigde islam” is het onbestaanbaar dat die scheiding wordt geaccepteerd. Het terrorisme van die “fundamentalistische islam”, zegt Koopmans, wordt niet alleen gepleegd door jihadisten maar ook door reguliere islamitische regimes, die precies hetzelfde doen, bijvoorbeeld “afvalligen” en homo’s doden, maar dan “officieel”, als staatsterreur. Door grote delen van de bevolkingen van die staten wordt die staatsterreur overigens gesteund, meldt Koopmans. En ik vraag me dus af hoe hij dan de kansen inschat van zijn stelling, op het einde van het gesprek, dat de moslimgelovigen toch echt zelf hun “religie” zullen moeten hervormen.

Herhaaldelijk wordt Koopmans door beide gesprekspartners gecomplimenteerd met zijn nuance en gematigdheid en met het feit dat hij weliswaar islamkritisch maar niet “islamofoob” is. In dat kader wil Paas graag gezegd hebben dat het vooral de politieke rechterzijde is die de islam “essentialistisch” benadert, vast wil pinnen op heilige teksten die tot gewelddadigheid “zouden” oproepen. Over dat vastpinnen gesproken, zo meent Paas: in het Oude Testament, ja zelfs in het Nieuwe Testament en dan met name in “Openbaringen”, kan je ook rechtvaardiging voor geweld vinden en dan met name als straf voor zonden die wij in het Westen tegenwoordig helemaal niet meer strafbaar vinden. Nee, Koopmans zegt volgens Paas heel terecht dat een religie erover gaat hoe mensen die teksten úítleggen, hoe ze hándelen en zich gedrágen. Dat is relevanter, zegt Paas, dan wat er precies staat in die heilige teksten.

Tsja. Paas, of Koopmans, of Boogerd zullen met mij niet in discussie gaan, want ik ben natuurlijk een scheldende Radikalinsky zonder de juiste “toon” in dit debat. Zolang je de toegestane zalvende toon bezigt, zoals Paas en Boogerd en in mindere mate Koopmans, kan je rustig een nazi-ideologie als de islam “respecteren”. Ik weet dat het zinloos is, maar ik tart ze bij dezen toch maar even alle drie, en met name Koopmans, om met mij schriftelijk in debat te gaan over wat ik over het boek van Koopmans zeg en héb gezegd en over deze podcast nog zál zeggen. Wel schriftelijk dus, want, zo is mijn ervaring, “linkse” en links-christelijke types kunnen dermate idiote dingen zeggen dat een normaal mens een uur nodig heeft om de perversie te doorgronden en vervolgens twee uur om een antwoord te formuleren. Verder loop ik de kans om tijdens een rechtstreeks debat door dit soort linkse perversies dermate kwaad te worden dat ik schuimbekkend begin te schelden, zodat zij dan weer kunnen zeggen: zie je wel dat het een fascist is! Bij een schriftelijke uitwisseling kan ik gewoon schreeuwend mijn eigen kamer uit stormen, een halve liter wodka gaan kopen, die opzuipen, in een coma vallen en dan na een uurtje of acht opnieuw proberen de gekte te ontleden.

Dus ja: wat zeggen we daarop? Op die bewering van Paas dus, dat we niet “essentialistisch” op de heilige teksten van de islam moeten ingaan, maar moeten kijken wat de moslims ermee doen. Nou, ten eerste bestaan er, afgezien van de cryptische en triviale gelul-soera’s in onbegrijpelijk Koeterwaals, alléén maar soera’s die niet anders dan “essentialistisch” gelezen kunnen worden en die allemaal oproepen tot geweld jégens en moord óp “de Ander”. Er bestaan geen (Mekkaanse) quasi-humane soera’s in de Koran, die óók tegenover niet-moslims tolerantie bepleiten én die later niet “geabrogeerd” zijn door inhumane (Medinese) soera’s. En wat dóén, zo vraagt Paas, moslims met die soera’s? Antwoord: wat de “fundamentalisten” er altijd ermee doen. Daar staat het hele internet vol mee. De “gematigden” negeren ze, althans for the time being, want als puntje bij paaltje komt, dan verschijnen de schriftgeleerde “fundamentalisten” om te wijzen op wat er allemaal écht aan opdracht tot agressieve moorddadigheid in Koran en Soenna staat. Ten tweede: Sonja Dahlmans heeft aangetoond dat zélfs de Mekaanse, geabrogeerde en quasi-humane soera’s preluderen op de wrede en gewelddadige Medinese. Drie: mij is niets uit het leven van de (mythische: hij heeft niet bestaan) Mohammed bekend dat structurele humaniteit bepleit tegenover “ongelovigen. Vier: de Koran staat niet open voor interpretatie, want is niet zoals het Oude Testament een verhaal ván mensen óver God, maar het rechtstreekse woord van Allah Himself, een woord dat geldt als ongeschapen, dat dus dateert van vóór de oerknal en onveranderlijk is. Nóg een reden waarom de Koran niet open staat voor interpretatie: de kaders voor die “interpretatie” zijn in de loop der eeuwen dermate nauw getrokken dat er niet of nauwelijks van interpretatie kan worden gesproken. En dat ligt natuurlijk ook wel weer aan de kristalheldere formuleringen van de verplichte agressie.

Het bovenstaande mag ook Koopmans zelf ter harte nemen, want hij vindt zichzelf een omgekeerde Wilders, dat wil zeggen dat hij niet zoals Wilders beweert dat-ie niks heeft tegen moslims maar wel tegen de islam. Nee, Koopmans heeft, omgekeerd, nu juist niks tegen de islam, maar wel alles tegen moslims die “niet-fundamentalistisch zijn” en desondanks de heerlijke humanistische potenties van hun prachtgeloof niet benutten. De naïviteit van Koopmans lijkt mij volstrekt oprecht. Hij haalt zijn eigen onderzoeken aan naar het rechts-extremisme in Duitsland in de jaren 1990. Toen gingen vanwege “Solingen” en “Möln” werkelijk “tientallen miljoenen” Duitsers de straat op om te zeggen “niet in mijn naam”. Koopmans zou het fijn gevonden hebben als er naar aanleiding van de massale vermoording onlangs door moslims van christenen op Sri Lanka evenveel moslims op de Dam zouden hebben gestaan als wanneer er weer eens oorlog tussen Israël en Gaza is. Bij de staatsgreep in Turkije, zegt Koopmans, gingen er honderden Erdogan-aanhangers de straat op.

Waarop Paas zegt dat ook hij zelf niet zo’n behoefte heeft om de straat op te gaan als een christen iets geks heeft gedaan ergens in de wereld. Maar Koopmans noch Boogerd antwoorden hem dat christen-aanslagen geen patroon zijn in de wereld, maar islamitische aanslagen wel. Ik bedoel: ook zelfbeschuldiger Paas, zo mag men hopen, zou in geval de christenheid tegenwoordig net zo te keer zou gaan als de islam, de straat opgaan om in een protest-processie mee te lopen.

De “essentialistische” kritiek op de islam is in de ogen van Koopmans, zo zegt-ie, “heel negatief”. Betekent, zo zegt-ie, dat je anderhalf miljard mensen moet afschrijven. Dat je een probleem hebt, maar het niet wil oplossen, zo zegt-ie.

In elk geval is mijns inziens de oplossing van het islamprobleem niet die van Koopmans en van de Amerikaanse presidenten Bush en Obama en van de EU en van Frederica Mogherini en van Frans Timmermans, te weten: illusies koesteren over de islam en de confrontatie uit de weg gaan vanwege kwezelachtigheid dan wel oliebelangen en Eurabië-dromen. Als je doorvraagt, zegt Koopmans, dan komen die rechtse essentialisten met een indammings-strategie: “Alle moslims het land uit en laat die islamitische wereld dan maar in zijn sop gaarkoken.” Inderdaad! Behalve dat “alle moslims het land uit”, is dát de methode die ik al tien jaar aanbeveel, maar ik kan me niet herinneren dat Koopmans bij mij ooit heeft hoeven “doorvragen” op dat punt.

Wie een andere mogelijke strategie tegenover de islamitische wereld ziet dan de klassieke containment-strategie die George Kennan in 1948 voor de communistische wereld aanbeval, mag zich melden. De combinatie demografische-tijdbom-met-islamitische-ontsteking die in het Midden Oosten en in Afrika gebouwd wordt, kan niet gedemonteerd worden door het Westen. Het enige wat “we” kunnen hopen is dat in die contreien na verloop van (lange) tijd maatschappelijke implosies plaatsvinden en er aldaar een begin van redelijkheid gaat groeien. Maar dan moeten redelijkheid en realisme eerst nog terugkeren in het Westen zelf en moeten de links-regressieve en levensgevaarlijke illusionisten die nu aan de macht zijn, uit die macht verdreven worden.

Daarna is in dit podcastgesprek de vraag aan de beurt waarom westerse “intellectuelen” alsmaar niet kunnen snappen dat “religie”, bijvoorbeeld de islam, echt een drijfveer kan zijn bij aanslagplegers. Komt door het marxisme, zegt het trio, door het historisch materialisme waardoor de oorzaak van ellende altijd sociaaleconomisch moet zijn. En misschien zijn die westerse “intellectuelen” ook wel zodanig geseculariseerd dat ze eenvoudigweg echt niet meer kunnen snappen dat mensen werkelijk door “religie” gedreven kunnen worden, met een echt geloof in een Hiernamaals. In het blad Dabiq van ISIS is zelfs ooit geklaagd, zo meldt Paas, dat die ongelovigen allerlei verklaringen aanvoeren zoals “het kolonialisme” en “inmenging” maar dat de ISIS-terreur toch echt daden van puur geloof waren. Het gezelschap verenigt zich tenslotte op de stelling dat “geloof” een van meerdere factoren is die een individu tot terreur kunnen brengen en dat “religie” een rol speelt als “versterker” van andere factoren. Jammer dat ik niet aan tafel zat om erop te wijzen dat de islam veel méér geschikt is om als versterker op te treden dan alle andere geloven omdat de islam een godsdienst is ván en vóór psychopaten met alleen al in de Koran honderd-en-zoveel aansporingen de “ongelovigen” te vermoorden.

En we moeten ook oppassen, aldus het trio, dat we religie niet alleen maar als probleem wegzetten, want het is weliswaar een brandbaar goedje, maar is toch ook brandstof voor veel goeds. Waarvan akte.

Gespreksleider Boogerd stelt serieus de vraag waarom Koopmans juist de islam heeft gekozen als onderwerp en niet bijvoorbeeld het boeddhisme, want ja, boeddhisten onderdrukken hun minderheden ook. Een rijp intellect. die jongen. En Koopmans antwoordt net zo serieus dat de islam een kwalitatief en kwantitatief groter wereldprobleem is dan het boeddhisme en dat we door immigratie ook veel directer te maken krijgen met de islam. Terwijl Koopmans aan het zeggen is dat we bij grootschalige immigratie van boeddhisten misschien ook problemen gekregen zouden hebben maar niet op de schaal van wat we nu meemaken met de islam, gooit Paas er snel tussen: “Daar zijn er minder van”. Implicerend, zo neem ik aan, dat boeddhisme en islam volstrekt vergelijkbare godsdiensten zijn, qua theorie en qua geschiedenis. En Koopmans stemt vervolgens expressis verbis in met deze domme opmerking van Paas door diens woorden bevestigend te herhalen: “Daar zijn er minder van”.

Men ziet: met name Boogerd en Paas doen alles de islam voor te stellen als niet erger dan de andere religies op deze aarde.

De volgende kwestie die gespreksleider Boogerd wenst aan te snijden gaat over een vorm van “fundamentalistisch” christendom.

Boogerd heeft gezien hoe op Twitter iemand aan Koopmans vroeg waarom hij niet spreekt over de “verpinkstergemeentisering” (“Pentacostalisering”) van Latijns-Amerika. Men moet weten: Koopmans is opgegroeid in een Pinkstergemeentelijk gezin. Ja, zegt Koopmans, de Pinkstergemeente – (die vaak vijandig staat tegenover andere christelijke denominaties, zeer conservatieve opvattingen heeft over de rol van de vrouw en over homoseksualiteit) – rukt inderdaad op in Latijns-Amerika en sub-Saharaans Afrika. “Maar we hebben toch echt niet te maken met aanslagen door Pinksterfundamentalisten in Latijns Amerika of Afrika. We hebben geen regimes daar die door de Pinkstergemeente zijn overgenomen en die de doodstraf voor homo’s en niet-Pinkstergemeenteleden eisen.”

Dat is gezond-verstandig gesproken, maar Paas gooit er snel tussen: “Oeganda gaat die kant op, hè? En Bolsonaro is ook . . . .” Waarop Koopmans: “Je moet wel alles in verhouding blijven zien.” Ja, daar hebben Paas en Boogerd erg veel moeite mee.

Boogerd stelt de vraag of er een essentieel verschil is tussen islam en christendom “als het om religieus fundamentalisme gaat”.

Telkens opnieuw komt het trio weer terug op dat “essentialisme”. Die islam mág blijkbaar niet essentieel kwaadaardig gevonden worden. En dat is-ie toch echt wel.

In antwoord op Boogerds vraag barst Paas los in een betoog dat hij blijkbaar heeft voorbereid en dat opnieuw die reductie laat zien die kenmerkend is geworden voor het grootste deel van de westerse christenen, namelijk die reductie van hun religie tot zelfbeschuldiging en goedmenserij, onder het genotzuchtig en zelfverheffend weigeren om het Kwaad aan te wijzen waar het zit.

Paas: “Aansluitend bij Ruud. Religie is wat men er van máákt. Niet zozeer wat er in de teksten staat. Er wordt gezegd: Jezus laat zich kruisigen, liet zich geweld áándoen. Mohammed pléégde geweld. En dan wordt er een soort essentialistisch idee opgetrokken ( . . .) dat de ene religie vredelievend zou zijn en de andere gewelddadig.”

Lekkere taal van Paas: “wordt er een soort essentialistisch idee opgetrokken”. Alsof islamofoben gauwelijks en ondoordacht een Potemkindorp, een façade van onterechte islam-bashing neerzetten. Want dat ”essentialistische” idee wordt echt niet alléén uit het moorddadige voorbeeld van Mohammed “opgetrokken”. Mag ik verwijzen naar 1400 jaar theorie en praktijk van de islam? Is dat wat? En verder naar de opsomming van die vier punten hierboven waaruit men kan opmaken dat de islam inderdaad essentieel en onveranderlijk gewelddadig is?

Of het christendom “essentieel” vredelievend is, durf ik niet te beweren, maar wel dat de joodschristelijk-Verlichte traditie de kiem van de Rede in zich draagt en daardoor gewetensvormend is. Paas:

“Ik zeg als christelijk theoloog: christenen zijn in de geschiedenis tot alles in staat gebleken. Niet alleen op het niveau van individueel geweld, maar ook als het gaat om het inrichten van regimes die minderheden onderdrukken. Gewelddadige kolonisatie. Denk aan de hele rechtvaardiging van het uitmoorden van de native Americans in Noord Amerika. Dat ging met vaak theologische argumentatie: dat waren Amalekieten, heidenen die uitgeroeid moesten worden voordat de Pilgrims het land konden bezetten. Dus het christendom heeft geen reden zich op de borst te kloppen.”

Inderdaad zijn christenen tot alles in staat gebleken, maar het essentiële verschil is dat dit “alles” in het christendom ontsporingen zijn, maar in de islam is wrede onderdrukking tot op heden het vóórgeschreven spoor. De islam is gewetenloos, want ga maar eens iets zoeken in de islamitische wereld dat vergelijkbaar is met de Kriminalgeschichte des Christenthums van Deschner. Ga in de hele islamitische wereld eens op zoek naar betekenisvolle stromingen die verantwoording nemen voor hun gruwelijke geschiedenis en hun gruwelijke heden. Nee, in de islamitische wereld ga je echt geen stromingen vinden die net zo ziekelijk zelfbeschuldigend zijn als de Paasen, de Boogerds en de Stegemansen van deze wereld. Wat je wel vindt in de wereld van de islam zijn verheerlijking en rechtvaardiging van geweld en genocide. Voorts is er minstens één serieuze historicus die zelfs de ontsporingen van het christendom, inclusief het nazisme, vanaf de Middeleeuwen toeschrijft aan de funeste invloed van . . . . . . de islam.

Ja, die christenen waren tot alles in staat. Maar nu gaat Paas ondanks zichzelf toch uitleggen hoe het komt dat we in het westen ietsje gevorderder zijn qua mensenrechten en democratie dan in de wereld van de islam. Maar! Maar! Let op de lege abstractie waarmee hij die vooruitgang in de christelijke beschaving beschrijft als iets dat uit de lucht kwam vallen. Nauwelijks tot niet wenst hij te erkennen dat er in het christendom een redelijke en gewetensvormende kern zit. Één enkel zuinig zinsnede verwijst ernaar en ik zal ’t vet maken:

“Dus het christendom heeft geen reden zich op de borst te kloppen. Nu gaat het een stuk beter. Dat heeft te maken met interne leerprocessen en ontwikkelingen die zich voorgedaan hebben. Die cultureel en historisch bepaald zijn, voor een deel ook theologisch. Men heeft ook dingen ontdekt, in Europa zeker, na al die godsdienstoorlogen: dat het zo niet moet. Deels christelijke inspiratie [gut-gut:het is eruit] deels ook zijn er ideeën over mensenrechten en hoe een regering zich moeten opstellen. Dat is een heel lang proces geweest. Maar ik zou als christelijke theoloog protesteren als iemand zou zeggen: christendom is uit zijn aard vredelievender dan de islam.”

Na deze niet-tot-nauwelijkse erkenning van de verdiensten van de Joodschristelijke traditie richting Verlichtinmg, komt Paas in het vervolg van zijn tirade óók al niet of nauwelijks tot de erkenning dat er misschien best wel een beetje méér rechtvaardiging van terreur in de islam zit dan in het christendom. Maar dunner dan Paas hier doet, kan je het volgens mij niet formuleren:

“Wat je misschien zou kunnen zeggen, is dat het voor christenen lastiger is om je te beroepen op het Nieuwe Testament of op Jezus als het gaat om rechtvaardiging van geweld als het is voor moslims wellicht is als ze zich beroepen op Mohammed of de Koran. Want zelfs daar moet je voorzichtig in zijn, want mensen die geweld willen zijn vaak uiterst creatief in het toepassen van allerlei teksten. En ook uit het Nieuwe Testament zou je dan, met name uit ‘Openbaringen’, als je echt wil, ook wel scenario’s kunnen uithalen, die je zou kunnen gebruiken – ik zeg het voorzichtig – om geweld te rechtvaardigen. En dat is gebeurd ook in de geschiedenis.”

Ja, je moet soms heel voorzichtig zijn in het leven, dus ik zou, als ik Paas was, ophouden met die volvette manier waarop hij een christelijke cultuur die in erbarmen is ontspoord en waarvan hij zelf de belichaming is, nagenoeg gelijk te stellen met . . . . eh . . . . . ja, toch maar weer diezelfde definitie: met een “religie” ván en vóór psychopaten, die onveranderlijk al 1400 jaar het slechtste in mensen naar boven haalt. Anders gezegd: als moslim hoef je echt niet “uiterst creatief” te zijn als je rechtvaardiging voor geweld in Koran of Soenna wil vinden.

Gespreksleider Boogerd brengt pagina 91 van het boek van Koopmans ter sprake, waar hij het heeft over het het grote belang van de scheiding van kerk en staat: “Dat is volgens jou wél een fundamenteel verschil tussen christendom en islam.”

Alvorens Koopmans daarop ingaat, geeft hij Paas gelijk met diens bijna-gelijkstelling van islam en christendom:

“Ik ben het met Stefan eens: er is in de Bijbel net zo veel legitimatie voor gewelddadige varianten van het christendom te vinden.”

Maar dan blijkt Koopmans toch iets geleerd te hebben van de islamofoben, en vertelt hij dat het voor christenen makkelijker is aan fundamentalisme te ontkomen omdat de Bijbel niet geldt als het letterlijke woord van God dat in iemands oor is gefluisterd. Dat de Bijbel erkend mensenwerk is.

Dat in het christendom in de loop van de geschiedenis geloof en kerk gescheiden werden van de staat, kwam in aanleg, aldus Koopmans, doordat christenen een vervolgde minderheid binnen het Romeinse rijk waren en ver van de staatsmacht stonden. Vandaar: geef aan de keizer wat aan de keizer toebehoort en aan God wat aan God toebehoort. Mohammed daarentegen was religieus en politiek leider, heerser over een rijk en opperbevelhebber van het leger. Dat is in aanleg dus al heel anders en bovendien is de islam gebaseerd niet alleen op de Koran, maar ook op de Soenna, dat wil zeggen het handelen en de woorden in het dagelijks leven van die religieus-politiek-militaire leider. Aldus Koopmans, die er wijselijk niet aan toevoegt dat de mythische Mohammed ook nog een sluip-, massa- en roofmoordenaar was, een geile polygamist, kleuterneuker, slavenhouder en hypocriete leugenaar. Want anders zou hij binnenkort wel eens niet meer kunnen zeggen dat-ie nog nooit bedreigd is, zoals-ie ergens op het einde van dit gesprek zegt.

Koopmans maakt wel een vergissing als hij stelt dat “een groot gedeelte van de Koran en Soenna is opgeschreven toen Mohammed al de heerser was over een beginnend islamitisch rijk”.  De ontstaansgeschiedenis van de Koran is omstreden, maar in elk geval is de tekst niet opgetekend tijdens mythische Mohammeds “leven” en de hadiths zijn pas opgetekend zo’n 150 tot 200 jaar na diens “dood” in 632 AD.

Paas is het met Koopmans eens dat het christendom meer “contextualiteit” bezit dan de islam, dus meer erkend mensenwerk is. Voorts meldt hij dat veel rechtvaardiging van gewelddadigheid in het Oude Testament geabrogeerd is dóór en ín het Nieuwe Testament. Waarna hij vervolgt:

“En het zou kunnen dat dat [die contextualiteit en abrogatie] in de islam minder het geval is, hoewel ik denk van, ja, als je concrete theologen of geleerden leest dan weten die er vaak weer een weg mee. Ik heb ooit een leermeester ( . . .) van mij horen zeggen: als je in een andere tijd hetzelfde wilt zeggen dan moet je iets anders zeggen. ( . . .) Ik zou mij kunnen voorstellen dat ook moslimtheologen zouden zeggen dat, als je hetzelfde wilt zeggen als wat Mohammed in zijn tijd zei, je toch wat anders moet zeggen, als je de essentie daarvan wilt pakken in een nieuwe tijd. Fundamentalisme is natuurlijk het bevriezen op de letterlijkheid. ( . . .) In die tijd klonken die woorden anders, werden ze ander gevoeld en gehoord.”

Uit bovenstaande passage blijkt definitief het totale onbenul van Allah-loog Paas inzake de islam. Want abrogatie is zeker aan de hand in de islam – (ik heb het hierboven al een keer uitgelegd) – maar dan de andere richting op, niet wrede en gewelddadige soera’s die geabrogeerd worden door op het eerste gezicht matig humane, maar op het eerste gezicht matig humane die geabrogeerd worden door wrede en gewelddadige. Op het eerste gezícht matig humane zeg ik, want – (ook dat heb ik al vermeld) – Sonja Dahlmans heeft aangetoond dat die vermeend matig humane (Mekkaanse) soera’s de kiem van de wrede en gewelddadige (Medinese) al in zich dragen. Voorts weten die concrete islam-theologen in 99% van de gevallen inderdaad “een weg” met Koran-soera’s en ik ga nu niet wéér expliciteren wat dat voor een weg is. En ik wens Paas veel succes met het ontdooien van de letterlijkheid van die honderd-en-zoveel soera’s in de Koran die oproepen tot moord óp en onderdrukking ván de “ongelovigen”. Niet alleen ISIS, maar vele bestaande islamitische regimes waarmee het Westen goede betrekkingen onderhoudt, hebben die soera’s naar onze tijd vertaald en guess what? Ze bleken hetzelfde te klinken als in de de 8ste tot 9e eeuw toen ze vastgelegd werden.

Vervolgens houdt Paas opnieuw een betoog om de islam mooi te praten in de bekende trant van “Ja, maar het christendom ook!” Nu wil hij duidelijk maken dat die scheiding van kerk en staat helemaal niet zo makkelijk teruggevoerd kan worden op die uitspraak van Jezus over de keizer en God, dat die scheiding in het “Latijnse”, “westerse” christendom niet zonder slag of stoot annex oorlog tot stand kwam en dat in de “Oosterse”, “Byzantijnse”, “Grieks-orthodoxe”, “Russische” varianten van het christendom die scheiding permanent veel minder bleef. En als extra verontschuldiging voor het ontbreken van een scheiding tussen religie en staat in de islam, merkt Paas op dat de islam ontstond in juist dat Byzantijnse deel van de christenheid. Daarmee zijn we weer thuis: de islam kan er niks aan doen en het ligt eigenlijk aan het christendom.

Gespreksleider Boogerd heeft eerder de indringende vraag gesteld waarom Koopmans juist de islam als onderwerp heeft gekozen en niet bijvoorbeeld het boeddhisme. Nu is Paas aan de beurt voor een intelligente vraag die zo mogelijk nog dieper penetreert. Paas zegt (op 39:30):

“Ruud, wat me ook opvalt in je boek, en ook in je tweets dat je het veel hebt over christenvervolging. Dat is voor jou een belangrijk thema, klopt dat?”

Zelf zou ik hier graag iets van zeggen op een manier die de redactie (van VoL) niet fijn vindt. Paas vraagt nog net niet: waarom is dat zo’n hobby van jou. En ik weet niet of Koopmans een aanvechting heeft gehad tot lachen of irritatie heeft moeten onderdrukken, maar hij antwoordt neutraal en serieus:

“Het heeft een beetje te maken met het feit dat er ook daadwerkelijk in de laatste tijd een intensivering van christenvervolging plaats vindt. En we hebben daar natuurlijk het toppunt van gezien in Sri Lanka onlangs. Ik denk dat, als je kijkt naar de media-aandacht die er is voor aanslagen tegen christenen en ook tegen andere niet-islamitische minderheden, die aandacht heel erg gering is. In de afgelopen maanden waren er meer aanslagen op kerken in Nigeria die veel groter waren dan die van Christchurch, maar daarvan stond heel weinig in de krant.”

Paas: “Dat is ook ver weg, hè?”

Koopmans: “Christchurch [Australië] is iets verder weg dan [Nigeria]. . . . .”

Paas: “ik bedoel: cultureel ver weg. Voor ons. Ik vermoed dat dat toch een rol . . . . .”

Koopmans: “Waarom is dat cultureel ver weg? Dat zijn christenen. Je zou zeggen: dat zijn slachtoffers die ons cultureel na zouden moeten staan. We solidariseren ons dus blijkbaar niet erg sterk met christenen. Voor ons zijn Nigeria en christenen ver weg, maar Australië en moslims dichtbij. [1]

Men ziet hoe uitstekend deze ultra-stompzinnige uitglijer van Paas past in de sfeer van het gesprek: solidariteit met de dichtbije islam! Door moslims vermoorde christenen? Ach dat is iets ver weg! Waarna gevoels-intellectueel Paas niet eens opmerkt wat voor een tekenende mega-uitglijer hij zojuist gemaakt heeft, want hij doet er nog een schepje bovenop:

“Ik weet het niet hoor. Ik vind dat heel lastige vergelijkingen. Burgemeester Halsema verklaarde zich meteen solidair met de moslims, maar het was dan ook een vrij simpel geval: een man die onmiddellijk duidelijk maakte waarom-ie het gedaan had, hij haatte moslims. Hij had een manifest geschreven. Dat was in Sri Lanka niet het geval.”

Wat moet je nou toch zeggen van zo’n reactie van zo’n Paas? Hij wil blijkbaar in elk geval voorkomen dat de snelle solidariteitsverklaring van Halsema met de moslims van Christchurch geweten zou kunnen worden aan islamofiel moslimpampergedrag van onze nep-elite, in casu Halsema. Het was een direct-duidelijk geval, zegt hij. Maar volgens mij zou het daderschap van die tientallen aanslagen die door moslims gepleegd worden óók veel directer duidelijk kunnen zijn, als de collega-nep-elites van Halsema niet overal in de westerse wereld zo lang mogelijk informatie over moslimdaderschap zouden tegenhouden. En als aanslagplegers duidelijk verklaren uit haat tegen het Westen en geïnspireerd door de islam gehandeld te hebben, dan gelóóft onze nep-elite dat gewoon niet. En áls ze het geloven, omdat het onontkoombaar is, dan is het een islam-verkeerd-begrijpende lone wolf. En hebben we Halsema zich trouwens solidair horen verklaren met de christelijke slachtoffers van die giga-aanslagen in Nigeria waarvan Koopmans repte? Natuurlijk niet! Dat hoefde ook niet, want die aanslagen waren door de nep-elites van de media vakkundig uit het nieuws gehouden.

Enfin, dit is wat Koopmans antwoordt op die reactie van Paas: “Het daderschap was in elk geval duidelijk toen de geplande demonstratie op de Dam voor [de vermoorde christenen van] Sri Lanka plaats vond. En er was desondanks niemand. Die paar Sri Lankanen moesten dicht om Halsema gaan staan, zodat het nog wat leek.”

Koopmans is dus wel voor solidariteit met christenslachtoffers van moslimaanslagen, maar knoopt daaraan onmiddellijk vast – luister vanaf 41:45 – een hartstochtelijke waarschuwing tegen “het contraproductieve discours van de islamofobie”. Want, zo zegt hij, en Paas valt hem nadrukkelijk bij, dat maakt alleen maar dat moslims nog meer de hakken in het zand zetten. Koopmans en Paas wijden vervolgens heel veel woorden aan het respect dat we moeten betonen aan die vervloekte nazi-ideologie, want tsja: anders radicaliseren ze alleen maar méér hè, die moslims. Het is om wanhopig van te worden: vanuit idiote illusies over het karakter van de islam, komen Koopmans en Paas dus tot de conclusie dat de fundamentele kritiek op de islam die in de hele mainstream westerse wereld allang overdue is, beter niet uitgesproken kan worden, want dat moslims dan nog heviger gaan vasthouden aan hun verderfelijke en anti-humane ideologie. Van dat soort fundamentele kritiek, zegt het trio, “worden mensen niet aardiger”. Ik zou zeggen: naarmate de noodzakelijke ideologische confrontatie met de islam door de westerse elites uitgesteld blijft worden, zal de fysieke confrontatie onvermijdelijker en bloediger worden.

Anderzijds is Koopmans dan toch weer nét iets minder geestelijk verdwaald dan Paas, want als Paas zich beklaagt over het gebruik van het woord “kruistocht” door de jonge Bush, dan wijst Koopmans er op dat zowel Bush als Obama zeer nadrukkelijk hebben verklaard dat ze niet in oorlog waren met de islam maar met “terreur”. Inderdaad heeft met name Obama de term “islamitische terreur” acht jaar lang totaal taboe verklaard en herinneren we ons de liefdesverklaring aan de islam van de jonge Bush vlak na nine-eleven. Ja, die laffe en hypocriete soumission van Bush en Blair en Clinton meteen na die gruwelijke aanslag was walgelijk. Koopmans wijst er ook op dat in de islamitische wereld door politieke en geestelijke gezagsdragers de demonisering van het Westen dagelijkse praktijk is, inclusief het islamitisch gezwatel over samenzweringen tussen “Kruisvaarders” en “Zionisten”. Koopmans geeft Paas ook te verstaan dat het niet zo is dat de haat tegen het Westen en de christenvervolgingen in de islamitische wereld helemáál de schuld zijn van Trump, Baudet en Wilders.

Waarna met de voorlezing van een passage op pagina 104 van het boek van Koopmans een nieuw rondje “je-moet-ze-niet-te-heftig-kritiseren-want-anders-radicaliseren-ze” wordt ingezet:

“Wie als christen uit angst om moslims te stigmatiseren de ogen sluit voor de vervolging van christenen en religieuze minderheden, heeft meer gemeen met de schijnheilige Farizeeër dan met de boodschap van het evangelie om zonder aanzien des persoons op te komen voor de zwaksten.”

Boogerd geeft naar aanleiding van dit citaat nog eens heel goed de zalvende geest weer waarin dit gesprek vooral door Boogerd zelf en door Paas is gevoerd:

“Je bent soms wel heel erg boos ineens. [Boogerd heeft blijkbaar mij nog nooit gelezen] Want dat boek heeft een gematigde en genuanceerde toon, maar soms kun je het even niet laten. Dan móét je even uithalen. Ergens terecht. Aan de andere kant denk ik: beetje retorisch, want veel van die linkse mensen, of het nu christenen zijn of niet, en op wie jij heel boos wordt, die willen natuurlijk opkomen voor zwakken. Ze willen die islamitische minderheden in het Westen niet nóg meer het gevoel geven dat ze aan de onderkant zitten. Ze willen ze niet nóg meer voor het hoofd stoten. Ze hebben het al lastig genoeg. Moslims worden daar ook niet aardiger van als je ze voortdurend te verstaan geeft: je hebt een fout geloof.”

Hier moeten we dus de oorlog tegen de nazistische islam mee winnen. I rest my case.

Boogerd tegen Koopmans:

“Jouw boek is respectvol naar de islam, een boek waar echt wel respect uit blijkt voor de islam als religie.”

Zeker. En ik heb Koopmans al uitgebreid uitgelegd hoe onterecht zijn respect is. Enfin, vanaf 51:50 tot aan het einde worden de laatste minuten door het trio gebruikt om te benadrukken hoe positief en zinvol en nuttig “religie” kan zijn.

Jammer dat ik van de week – (omdat ik van mezelf deze vervloekte podcast moest analyseren) – niet toegekomen ben aan het boek van Sam Harris: “Het morele landschap: goed leven zonder god”.

---

1. Deze zin heb ik ietsje duidelijker opgeschreven dan-ie werd uitgesproken.
   

---

Dit essay verscheen eerder op het Blog van Martien Pennings