Irak na Saddam Hoessein
Aan sommige dingen merk je dat je ouder wordt. Ik las een column van Marcel van Dam in de Volkskrant over Irak en dacht: nee, niet nog een keer!
En toen bedacht ik dat ik zelf misschien wel net zo ben. Van mijn kant is dat dan de mensen geduldig uitleggen dat de oorlog van Amerika tegen Irak volkomen terecht was en dat ze alleen niet de fout hadden moeten maken er te blijven zitten, toen ze de boef eenmaal te pakken hadden. Erin en eruit en later in Afghanistan net zo.
Van Dam denkt daar anders over en dat is zijn goede recht. Maar hij heeft een column in een landelijke krant tot zijn beschikking om de mensen eindeloos over het onderwerp te vervelen. Daar zou de redactie iets aan moeten doen. Mijn site hoeven de mensen niet te lezen, maar een krant is een gewoonte, die kijk je toch tenminste iedere ochtend even door. Daar hoort geen gezeur in te staan, vind ik eigenlijk.
Van Dam is niet bij de Jezuïeten op school geweest en dat is goed te merken. Logica is niet zijn sterkste kant. Uit het feit dat de aanval op Irak al jaren van te voren was voorbereid leidt hij af dat de weigering van Saddam Hoessein om wapeninspecties toe te staan nooit de werkelijke reden kan zijn geweest voor de inval. Dat is onzin.
In de archieven van het Pentagon liggen tientallen en misschien wel honderden plannen klaar voor dit soort invasies, die dan met wat kleine wijzigingen gebruikt kunnen worden als het nodig is. Ik heb geen zin om het hele verhaal nog een keer te vertellen. Als u geïnteresseerd bent, gebruik dan de zoekfunctie op mijn site, tik Saddam Hoessein in en u vindt het.
Het enige dat in die Irak affaire nooit is opgehelderd is de reden waarom de twee christenen, Blair en Bush, er zo van overtuigd waren dat die wapens van massale vernietiging er wel waren, terwijl ze nooit gevonden zijn. Het vermoeden is dat ze een spion hadden in de onmiddellijke nabijheid van Hoessein en dat die had bericht dat de dictator zelf wist dat ze er waren.
Hoe dan ook, de aanval was gelegitimeerd en het aantal doden dat er gevallen is was eerder te klein dan te groot. Duitsland en Japan zijn na afloop van de Tweede Wereldoorlog en hun massale nederlaag democratische landen geworden. In Irak was het aantal doden naar Arabische begrippen niet groot genoeg om veel indruk te maken.
Van Dam heeft gelijk dat het er nog net zo’n zootje is als voor de oorlog en dat, als je zoveel doden maakt als er in die oorlog zijn gevallen, je ook iets moet kunnen laten zien voor de moeite. Wel, Irak is als machtsfactor in de regio uitgeschakeld. Een nieuwe overval op Koeweit of andere oliestaten is niet zo snel meer te verwachten en erger dan Saddam Hoessein zijn de nieuwe machthebbers in Irak nu ook weer niet. Dat kon natuurlijk ook moeilijk.
Als iemand zou willen beweren dat de Arabische landen inherent slechter zijn dan Japan en Duitsland voor die hun nederlagen leden, dan kan ik het daar wel mee eens zijn. Er is in Irak nooit een Hitler geweest, dat is waar, maar meer omdat het de mensen daar aan competentie ontbreekt dan aan slechte wil. Dat Amerika een keer goed de tanden heeft laten zien in dat rovershol was prima. Dat men de verwachting had dat de democratie in Irak zou uitbreken was naïef.
In het algemeen krijgen landen de regimes die ze verdienen en dat was zeker in Irak het geval. Het is niet Saddam Hoessein die de samenleving in Irak zo moorddadig gemaakt heeft. Het is de Arabische samenleving die mensen als Saddam Hoessein de gelegenheid geeft aan de macht te komen. Heeft men bij toeval een wat nettere man, zoals Bashar Assad, dan zijn de gevolgen meestal erger, zoals dat nu in Syrië te zien valt. De vader van Bashar, Hafiz, joeg bij een eerdere opstand in 1982 tien duizend moslimbroeders in één dag over de kling, maar hij onderdrukte daarmee de toenmalige opstand wel snel. Per saldo kostte dat dus heel wat minder doden dan de voorzichtiger aanpak van zijn zoon, die nu nog steeds zit met de Syrische burgeroorlog.
Van Dam past Nederlandse ethiek voor intern gebruik toe op Arabische landen en Amerika. Dat is op zijn zachts gezegd provinciaals. De wereld is veel minder braaf dan Nederland en we hebben het aan Amerika te danken dat het er relatief rustig is op het moment. Als het aan Van Dam lag was dat wel anders.
Dit artikel over Irak verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.
Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.
Meer over de Volkskrant vindt u hier.
Er is een hele lijst van gifgas aanvallen door Saddam op de burgerbevolking. Gifgas is een massavernietigingswapen. Misschien niet gevonden maar wel degelijk gebruikt. Deze fabel moet de wereld uit dat er geen massavernietigwapens waren. De lijst kan ik niet terug vinden, maar hier ander artikel: https://stopwapenhandel.org/gifgasgebruik-in-de-oorlog-tussen-irak-en-iran/
‘Democratie’ en ‘islam’.
Dat die 2 samen KUNNEN gaan is een uiting van linksdenkend gehandicapt zijn.
Ik ben in de jaren 80 veel in de MO-landen geweest, voor zaken zowel als privé. In die tijd zaten er overal nog dictators, die met harde hand het volk in één richting hielden. Dissidentie werd inderdaad onderdrukt, maar het resultaat was wel, dat de bevolking in die landen binnen gestelde regels in veiligheid kon leven ern de landen in zekere mate stabiel waren.
Toen vielen de VSers Irak binnen omdat zij de controle over Saddam, en dus over olie, begonnen te verliezen. Dat gescherm met democratie brengen en massamoordinstallaties was niets anders dan voorwendsel; dat werd later wel duidelijk. Het gevolg van het verdwiijnen van de straffe hand was, zoals altijd in mentaal primitieve landen, een moorddadige chaos, die tot heden voortduurt. Het is niet voor niets dat het begrip “democratie” een paar generaties nodig heeft om te groeien; als dat overgeslagen wordt, blijft er een voortdurende onderlinge oorlog over met alle gebruikelijke wreedheid en moorden.
Ook tioen Gasdaffi de VS-wereldcontrole over olie bedreigde, werd hij afgeserveerd, met hetzelfde moorddadige resultaat voor de bevolking. Economisch zitten deze landern nu aan de grond en niemand is zijn leven nog echt zeker. Afghanistan was het laatste avontuur van de VS, maar daar heeft de dictatuur, jammer genoeg de totaal verkeerde, hen eruit weten te gooien.
De meeste landen in de wereld zijn nog lang niet rijp voor democratie en een bestaan met zekerheid kan daar nog steeds alleen met inlevering van een stuk politieke vrijheid, Dat deze mensen geen sociaal besef en een harde hand nodig hebben, zien we dagelijks aan de zogenaamde vluchtelingen; de primitiviteit overheerst en daar heeft de Nederlandse beschaving niets tegenover te zetten; het zal over enkele decennia in ons land niet anders zijn dan ni in Irak en Zwart-Afrika, sorry: sub-Sahara Afrika, in alle opzichren. De Europese beschaving gaat er helemaal aan, inclusief het met veel opoffering opgebouwde, beschermende sociale systeem.
Er is in de Westerse wereld één dictator, die net zo min dissidentie toelaat als dat in primitieve landen geoorloofd is: de VS. Afgezien van de tientallen invasies van de VS in andere landen als het hen dat zo uitkwam en de manechaties van de CIA (b.v. Chiquita affaire), denk maar eens aan de Patriot wet, die onderdrukking a la China zelfs wettelijk vastlegt, en aan de VS-wet, die een militaire inval in Nederland rechtvaardigt als er een VS-oorlogsmisdadiger in den Haag terecht zou staan. Dat wordt heel normaal gevonden en er zijn zelfs mensen, die de VS nog steeds bewonderen. Ongelofelijk, deze slaafse onderwerping.met ingebouwde a priori veroordeling van de rest.
Additie: Dat will niet zeggen, dat de rest beter is, overigens, maar wat opvallend is, is het grote gebrek aan kritiek en aan eigenwaarde.
Heel goed verhaal Ed.