Het gelijk aan mijn kant – een reactie op Martien Pennings
Op schokkende aanvallen en verwijten reageer ik vaak wat traag. Zo ook op de recensie van Martien Pennings van mijn boek vorige maand.
In eerste instantie probeer ik altijd eerst na te gaan wat ik zelf mogelijkerwijze beter had kunnen doen of na had moeten laten.
Martien Pennings schreef drie weken terug een echte recensie over mijn boek “Vijftig Jaar Palestina Komitee, ontkennen, goedpraten, meedoen” zoals alleen Martien Pennings dat kan: aanvallend, beledigend en ongenuanceerd. Pas later kwam ik erachter dat kennissen en vrienden uit de wat nationalistischer hoek, laat ik het voorzichtig formuleren, besloten het boek maar niet te kopen omdat Martien het al had afgekraakt. Tot mijn grote verbazing staat er echter een vrij positieve recensie op het podium van de linkse actiebeweging: Indymedia. Wie had dat gedacht, mijn oude vrienden weten mijn boek wèl te waarderen. Het is dus niet rechts en niet links, maar een echt KeesjeMaduraatje-boek.
Martien Pennings struikelt vooral over het voorwoord van mijn boek, waar Prof. Dr. Meindert Fennema schrijft: “Kees Broer laat zich niet verleiden tot een pro-zionistisch standpunt.” Hij bedoelt daarmee te zeggen dat het geen pro-zionistisch propagandaboek is, want daar was hij aanvankelijk misschien bang voor. Dat ik dat zou schrijven. Mijn boek is zeer feitelijk en kan zowel door linkse- als rechtse mensen met een gerust hart geconsumeerd worden. “Hoe heeft het Palestina Komitee in de afgelopen vijftig jaar gereageerd op Palestijns geweld?” Natuurlijk heb ik deze zin van Meindert Fennema gelezen. Maar het is zijn voorwoord en het geeft geen pas, daar allerlei zinnen in te veranderen. Ik denk dat geenéén activist van het Palestina Komitee er ook maar één moment over twijfelt of ik een zionist ben of niet. Maar wind je gerust even lekker op over één zinnetje in het voorwoord.
Dan komt Martien Pennings tot zijn allergrootste bezwaar tegen het boek, namelijk: “de geschiedenis van het conflict tussen de Joden-Israël en de islamistische Palmaffia’s komt totaal niet aan de orde.” Dat klopt inderdaad en dat heeft een hele goede reden: daar gaat het boek helemaal niet over. Het boek gaat over vijftig jaar Palestina Komitee. Dat zijn Nederlandse activisten, waarvan de meesten ook nooit in Israël zijn geweest. De geschiedenis van het conflict, daar zijn al vele boeken over geschreven, maar over het Palestina Komitee was nog niet één boek geschreven. Ik ben de eerste.
Martien Pennings behoort tot het soort activisten dat alleen maar steeds de waarheid wil horen en niets dan de waarheid. Sinds Facebook bestaat ben ik al lid van diverse pro-Israëlische Facebook-groepen en daar gaat het de gehele dag in vele bijdrages over de ‘waarheid’. Dat er geen ‘bezette gebieden’ bestaan. Dat de Verenigde Naties een anti-Israëlisch bolwerk is. Dat de Israël-boycotters dan ook geen medicijnen, of computerchips uit Israël zouden moeten kopen.
Zo’n boek is het inderdaad niet geworden. Ik heb alle beweringen die ik over het Palestina Komitee doe met noten en citaten uit hun eigen archief voorzien. In die zin vertel ik ook een waarheid, maar een waarheid van een geheel andere orde. Intussen slaan voor- en tegenstanders elkaar met waarheden om de oren. Een echt gesprek is al lang niet meer mogelijk.
Als het Palestina Komitee een ‘discussie-forum’ organiseert, zitten er alleen pro-Palestijnse sprekers in het forum. In vroegere tijden reed Ronny Naftaniël nog wel eens in één auto met leden van het Palestina Komitee naar een discussiebijeenkomst. Maar dat was vroegah.
Vanuit rechtse optiek kan niet anders dan worden vastgesteld dat links in vrijwel alle gevallen de polarisatie over zich heeft afgeroepen. Polarisatie verklaart het eigen bestaansrecht en maakt het verdienmodel om dat bestaan vorm te geven mogelijk. Uiteraard kan dat bestaan niet vorm gegeven worden buiten de eerder door polarisatie vastgelegde kaders. Niemand buiten de polarisatiebubbel die nog naar ze luistert. Dus het voortbestaan richt zich al sudderend op behoud van het veroverde territorium. Tijd voor een sabbatsjaar of zeven.
Nee, Kees, ik doe er geen drie weken over om te reageren en ook geen drie uur
Je zegt dat mijn recensie vol staat met “schokkende aanvallen en verwijten” en is geschreven “zoals alleen Martien Pennings dat kan: aanvallend, beledigend en ongenuanceerd”.
Mooi zo.
Dan hoef ik me verder ook niet in te houden.
Ik struikel niet alleen over het voorwoord van Fennema en de daarin vervatte zin “Kees Broer laat zich niet verleiden tot een pro-zionistisch standpunt.” Ik struikel over het feit dat jij inderdaad net doet of een fatsoenlijk mens er anno 2019 nog onderuit kan onverkort pro-Zionist te zijn en die lijpenisten van het NPK in te kaderen in een zo goed mogelijk vertelde geschiedenis van Israël. Je doet alsof die neutraliteit van jou “wetenschappelijk” is. Dat is immorele kletskoek! Ja, ik behoor tot “het soort activisten dat alleen maar steeds de waarheid wil horen en niets dan de waarheid” en dat komt omdat ik me realiseer dat rond Israël de twee grootste met elkaar verknoopte moreel-intellectuele uitdagingen van deze tijd om een antwoord vragen: 1) Nazisme en Holocaust en 2) Israël, het Westen en de groeiende dreiging van de Nazislam.
Ja, nogmaals, ik hoor op dát gebied tot het soort activisten dat niets dan de waarheid wil horen. Vooral ook omdat de mainstream-media nog steeds vol zijn van vervloekte leugens en verzwijgingen rond Israël. “De misleidings-industrie” van Els van Diggele gelezen? Indien niet, alsnog doen! “Intussen slaan voor- en tegenstanders elkaar met waarheden om de oren. Een echt gesprek is al lang niet meer mogelijk.” Nee hoor: die ene partij heeft totaal geen waarheden om mee om de oren te slaan. Nooit gehad ook. Nee, het is definitiever afgelopen dan ooit. Het pleit is beslecht. De historische waarheid staat vast en die luidt: de Palmaffia’s beginnen en continueren de terreur al vanaf 1920 en de rest van Arabierië en Moslimië steunt hen daarin. Dennis Prager zegt het nóg bondiger na een leven lang studie van de “Palestijnse kwestie”: “De Arabieren willen de Joden vermoorden”. PUNT.
Omdat ik zie dat modderkop Fennema, net als heel regressief links, liever Wilders en Israël loopt af te zeiken dan de nazislam en de Palmaffia’s, vertel ik ‘m dat ik ‘m een lul vind. Van jou ken ik die houding niet en verder ken ik jou persoonlijk, dus ik zeg in mijn recensie “Maar ik ben er ook van overtuigd dat Kees geen slecht mens is ( . . .).”
Meer kan ik niet voor je doen.
@ Martien Pennings. Kees B. is een slim mannetje, dat zal niemand kunnen ontkennen. Hij heeft het in zijn blog behalve over Israël ooit gehad over een quiz. Het ging zo:
Een kandidaat kan een hoofdprijs winnen. Die prijs staat verscholen achter één van drie deuren. Achter de twee ander deuren staan ezels. De man kiest een deur. De presentator opent dan één van de twee overgebleven deuren waarachter een ezel staat en vraagt: “Wil je jouw deur ruilen met de overgebleven nog dichte deur?
Wat is de beste oplossing? Van deur ruilen of niet?
@Jaan
https://nl.wikipedia.org/wiki/Driedeurenprobleem
Dat wordt een studie!
Echt ’n probleem voor hoger wiskundige bèta-ingenieurs.
Ik kan mijn energie beter besteden.
@Jaan
Dat staat ook bekend als het Willem Ruis-probleem. 25 jaar geleden knokt een heel roedel wiskundigen elkaar daarover de tent uit in NRC. Het is in de praktijk zo dat je wisselen MOET voor de beste kans, ook al is dat contra-intuïtief. Als je het naar Bridge vertaald gaat het om het principe van Restricted Choice, dat naar ik meen hier ergens moet staan uitgelegd. Ik zal even kijken. -/-/-/-/- Blijkbaar niet, ik zal Juve er eens naar laten kijken binnenkort.
Pennings haalt Prager aan – “De Arabieren willen de Joden vermoorden” – en geeft met een “PUNT” aan dat daar niets aan toegevoegd hoeft te worden. De oplossing voor het ‘conflict’, als men deze religio-geopolitieke pesterij zo wil noemen, is dat alle Arabieren die niet vreedzaam binnen de huidige bestandsgrenzen van Israel willen leven dienen te worden opgenomen door buurlanden als Syrie en Jordanie. Dat er geen enkel recht op ‘terugkeer’ kan gelden is normaal. Dat ook de Golan nooit teruggegeven kan worden aan agressor Syrie is ook normaal. Jeruzalem is geen arabische stad, de Tempelberg is de Tempelberg. De heiligheid van der rotskoepel is een later islamitisch verzinsel, een pesterij. Zoals ook de naamgeving van het ‘palestijnse volk’ een mooi voorbeeld van nepnieuws uit de zestiger jaren van de vorige eeuw is. Misschien kan Ollongren de familie van haar collega Kaag daar eens op aanspreken.
Israël is een staat… alles wat de staat zegt is gelogen,alles wat de staat heeft is gestolen. Palestijnen hebben recht op een staat
@Ezel 6 december 2019 om 16:46 Israel is een internationaal erkende staat. Israel houdt zich aan alle internationale afspraken. De zogenaamde palestijnen zijn geen volk, maar een allegaartje uit de omringende landen. De zogenaamde palestijnen verheerlijken terrorisme. Dit terrorisme is islamitisch geinspireerd en gericht op de uitroeiing en verdrijving van de joden. Joden vormen wel een volk en hebben recht op een staat. Daarom wordt die staat ook internationaal erkend.
Grappig dat het drie deuren vraagje weer eens opduikt. Het juiste antwoord op de vraag is dat het helemaal niks uitmaakt; de kans is altijd 50%. Stel je de volgende situatie voor: je mag kiezen tussen deur 1 en 2, nadat je de keuze gemaakt hebt doet de presentator deur 3 open zodat je kan zien wat het minst waardevolle object is. De kans is dus 50%. Stel je nu de situatie voor met de keuze uit deur 1, 2 en 3. Omdat de presentator altijd, na de gemaakte keuze, een deur open doet met het object van minste waarde had je eigenlijk maar keuze uit twee. Het gehele theatertje van het opendoen van een deur is slechts vermaak of spanningsboog opbouwend om te kijken of de keuze “winnend” is. Tijd rekken/spanning opbouwen/ hypnose versterken/spelletje spelen…. Vul zelf maar in.
@Realist
Je bent er ingetuind.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Driedeurenprobleem
OK, ik zag dat Martien dat net al doorgegeven heeft. Realist, lees dat nou eerst maar eens. Een vriend van mij heeft het ooit getest met een simulatie, en dat kwam inderdaad vrijwel naadloos uit met wat Martien en ik je vertellen.
Martien Pennings
6 december 2019 om 16:08
@Jaan
https://nl.wikipedia.org/wiki/Driedeurenprobleem
Dat wordt een studie!
Echt ’n probleem voor hoger wiskundige bèta-ingenieurs.
Ik kan mijn energie beter besteden.
Martien zegt niets hij verwijst door.
Had betere reacties verwacht dan schelden en persoonlijke vetes uitbenen.
Dat gehakketak slaat nergens op en wie zich op de borst slaat met DE Waarheid en enkel DE Waarheid te verkondigen is bij voorbaat verdacht.
Ik ben blij dat het nu over drie deuren gaat. Ik heb het probleem samen met ingenieuren van Kernkraftwerke Greifswald doorgerekend en we kwamen tot de conclusie dat je altijd moet wiselen van deur. Door het openen van de ene deur is de situatie namelijk veranderd. Het gaat inderdaad tegen de intiutie en het gezond verstand in.
@Jaantje Gelukkig heb jij het niveau flink opgekrikt met je bijdrage over die drie deuren. Dat nog los van je vloeiende stijl van argumenteren en je verdere verbluffende inhoudelijkheid. En ik ben blij dat Kees nu ook blij is met het niveau.
@hannibal
Ik heb het nog even uitgetekend en de kans blijft 50%. Even de wiki bekeken en denkfout gevonden: de kans van een derde. Deze kans komt voor bij de eerste keuze en heeft verder alleen invloed op de hoeveelheid deuren waaruit de presentator kiezen kan. Bij de tweede keuze is komt die een derde niet meer voor.
Een aardige oefening: teken 3 situaties;
Keuze is 1 en prijs is 1, keuze is 1 en prijs is 2, keuze is 1 en prijs is 3
Teken achter elke situatie een kwadrant met in de 2 kolommen de open deur en in de 2 rijen het wel of niet veranderen. Zo kom je op 12 mogelijkheden waarvan er 4 niet geldig zijn (diegene waarbij de presentator de gekozen deur opent). Blijven er 4 niet veranderen en 4 wel veranderen over die elk 50%/50% zijn.
Dit is typisch een geval van logisch nadenken en niet zomaar iedereen geloven.
@MartienPennings: Het Lijden van het Palestijnse Volk wordt hier helemaal niet besproken!
@realist
Zoals ik al schreef: 25 jaar geleden had u een kans gehad dat iemand het serieus nam. De clou van het verhaal is dat de deur die geopend wordt NIET random is. Daardoor veranderd de kans dus niet en die was van begin af dat achter de beide overige deuren de kans 2/3 was. Maar checkt u het voor de zekerheid maar even bij de Restricted Choice waarover ik het al eerder had. https://nl.wikipedia.org/wiki/Restricted_choice
En geloof me, dit soort dingen is tot op het bot doodgeanalyseerd. Niet alleen is het standaard kennis als je een zeker niveau bereikt, als er om geld gespeeld wordt (en dat gebeurt bij bridge om sommen die u zullen verbazen) en je doet dit soort elementaire dingen fout dan trekt je partner je over tafel en laat je de volle pot betalen. Na afloop zal niemand nog met u willen spelen – wel heel graag tegen u.
@hannibal
Vermakelijk hoe dit soort dingen gaat. Mooi om te horen dat u bridge ook een vermakelijk tijdsverdrijf vindt. Helaas gaat de vergelijking niet op. Om dat duidelijk te maken beweer ik eerst dat bridge een tel spelletje is met een aantal zekerheden en een aantal aannames. Tellen, inschatten, de meest kansrijke gok nemen, spelers inschatten enzovoort. Vervolgens beweer ik dat het drie deuren probleem geen vergelijk daar mee heeft omdat de kans heel makkelijk berekend wordt. Dat zal ik nu demonstreren op een manier die voor mensen met minder rekenkundig vermogen misschien duidelijker is, u kunt natuurlijk ook een papiertje pakken en zelf even uit tekenen.
Gebeurtenis 1: kandidaat kiest uit 3 deuren
Gebeurtenis 2: presentator opent verliezende deur
Gebeurtenis 3: kandidaat kiest uit 2 deuren
Gebeurtenis 4: presentator opent gekozen deur
Conclusie: kandidaat kiest uit twee deuren
Het is niet zo moeilijk, het is voornamelijk de “wiskundige” poeha die eromheen gesponnen wordt. Geloof wat de “expert” zegt en wat dies meer zei. Het is eerder een oefening in begrijpend lezen, zoiets als op de basisschool wel als “redactiesommen” werd gecategoriseerd. Alstublieft neemt u de tijd (circa 15 min max) om zelf even uit te tekenen.
is het driedeurenprobleem opgeworpen om een polemiek op het scherp van de snede te verhinderen? Ik had al gehoopt op een literaire fittie zoals in de goede oude tijd toen er nog literaire fitties plaatsvonden.
Grapje.
@Realist
Ik stel voor dat u de wiskundige wereld met uw inzichten te lijf gaat. Mij overtuigt u niet, iedere test die deugdelijk in elkaar zit heeft al uitgewezen dat u ongelijk hebt en uw perceptie van Bridge is ook al te mager om er over te kunnen oordelen. Dat u het niet weten wilt, is aan u. Maar dat u zich slechts op uw eigen gedachten verlaat laat wel zien waar het fout gaat. Gebeurtenis 3 heeft namelijk niet plaats zoals u denkt. Als je een stapje achteruit doet, besef je ALS HET GOED IS dat er altijd een kans van 2 op 3 was dat je eerste keus fout was. Dat de presentator een deur opent waarvan HIJ weet dat die niet de prijs geeft VERANDERT DIE KANSVERHOUDING niet. Dit is ontzettend moeilijk om te beseffen, maar dat is de essentie. Ook al moet de kandidaat in de eindfase uit twee deuren kiezen, dat dat oorspronkelijk drie deuren waren blijft in de kans verdisconteerd zitten. Dit is geen kwestie van tekenen, maar begrijpen hoe zo’n proces in elkaar zit.
Maar goed, ik zal u niet overtuigen. Ik zou dat spel graag met u spelen met steeds een tientje per inzet, en dat ik steeds mag kiezen. Laten we zeggen totaal 100x (=totale inzet 1000 euro). Het is tegen mijn principes kinderen op te lichten, maar u vraagt er om. Het is snel verdiend, een kleine 350 euro die je zo cadeau krijgt. U denkt dat het ongeveer gelijk uit zou moeten pakken, dus volgens uw eigen redenatie loopt u geen risico. Ik ben graag bereid na afloop 100 euro aan u te geven om de pijn te verzachten. Ik wil die best tevoren aan een betrouwbaar iemand in onderpand geven ook.
Toch is er maar 1 waarheid. Laten we Martien Pennings vragen wat de waarheid is
De waarheid wordt onthuld als de tweede deur geopend wordt.
Als ik het goed begrijp, maar ik heb het boek niet gelezen, verwijt Martien Kees dat hij geen aandacht heeft geschonken aan de geschiedenis van het ontstaan van het Israelisch-Palestijnse conflict en Kees pareert dat met dat het boek daar niet over gaat, maar over het Palestina Komitee.
Toch lijkt me dat het een omissie is om niets over het ontstaan van het conflict te schrijven. Je kunt bijvoorbeeld moeilijk een boek schrijven over de Anne Frankstichting (of hoe ze ook heten) zonder dat er ingegaan wordt op de omstandigheden, namelijk de tweede wereldoorlog. of wie Anne Frank was. Ik kan het bezwaar van Martien wel begrijpen, aangezien onwetendheid over de oorzaken van het conflict ook onduidelijk maakt vanuit welke hoek de schrijver het Palestina Komitee beschouwt. Zijn hun doelstellingen en daarmee hun acties legitiem of steunen ze een leugen en indirect terreur tegen de Joodse staat?
Kees heeft dit schijnbaar in het midden gelaten (corrigeer me als ik het mis heb) en daar komt de ergernis van Martien vandaan. Iedereen die de artikelen van Martien gelezen heeft weet zijn standpunt hierover. Fennema duidt dit aan als dat hij zich onthouden heeft van een pro-Zionistisch standpunt en dat is natuurlijk wel een beetje gemene steek onder water naar de schrijver (Kees) toe. Maar tegelijkertijd duidt het op zijn leemte in het aangeven van de oorzaken van het conflict.
Mijn mening is, dat als KeesjeMaduraatje het ontstaan van het conflict wel goed bestudeerd en omschreven had, hij gedwongen zou zijn geweest om het Palestina Komitee op een andere manier te chroniqueren (is dat een woord?) dan hoe hij het nu gedaan heeft en denkelijk had Meindert Fennema ook een ander voorwoord geschreven.
Nogmaals, ik heb het boek noch de recensie gelezen, maar ik vraag me af of de recensie werkelijk zo schokkend aanvallend, beledigend en ongenuanceerd was. Ik denk niet dat het beledigend was naar Kees toe.
Enfin, voor wat het waard is.
En over dat driedeurenprobleem, misschien dat ik dat eens ga uitvoeren met doosjes en dingen die erin passen. 10x bij de eerste keuze blijven, 10 keer van keus wisselen, dan weer 10 keer bij de eerste keus blijven enzovoort.
The proof of the pudding is in the eating!
@hannibal
Ach toch… Overtuigen ga ik u niet. Het sommetje uittekenen wilt of doet u ook niet. Als het echt moet wil ik die muntjes of schuldbriefjes wel in ontvangst nemen. Doenou eens gewoon het sommetje, teken het uit. Als het echt moet dan wil ik u wel aan de hand mee nemen. Over mijn te zogenamende magere kennis van bridge moet u toch begrijpen dat soms bewust een te hoge kaart onder te gooien (bijlopen) om de tegenstander in verwarring te brengen standaard is in goed tegenspel.
Om het duidelijk te maken: dat de laatste keuze tussen twee deuren is duidelijk. Of dat nou verpakt wordt als keuze veranderen of als keuze tussen twee deuren is om het even. Het stelt me teleur dat u dat niet wilt of kunt inzien.
Prettige avond en bedankt
@hannibal
Je snapt het niet: de presentator doet altijd een verliezende deur open. ALTIJD. Doorgestoken kaart. 100% kans om een verliezende deur te openen. Het is een spel show. Toeval? Welkom
@Keesjemaduraatje op 6 december 2019 om 23:49.
Je schrijft: “Toch is er maar 1 waarheid. Laten we Martien Pennings vragen wat de waarheid is.”
Dat heb ik al opgeschreven in een vrij kort opstel: https://bit.ly/34Y4k9r
Als je nou ’s zou beginnen met in dat betoog ook maar één gat van enige betekenis te schieten.
Die uitnodiging heb ik nou al twee keer gedaan.
Kom op!
Zojuist besteld bij Bol.com het nieuwe boek van Robert Spencer “The Palestinian Delusion: The Catastrophic History of the Middle East Peace Process” Dat zouden meer mensen moeten doen. https://bit.ly/2DT5l6z
@realist 2:03
Het is precies op dit punt waar je achterdocht met je op de loop gaat en je de logica niet meer zien kunt. Die deur die met voorkennis wordt geopend heeft geen betekenis in de zin dat nooit de juiste wordt geopend, maar is daardoor niet zonder betekenis voor de beste keuze. Dat is waarom dit een moeilijk probleem is voor mensen die alleen lineair kunnen denken en de lenigheid van geest missen de bochtjes te hanteren die soms ongemerkt in een parcours zijn geslopen. Ook een doorgestoken kaart geeft informatie over de situatie. U weigert die te overwegen, en daarom loopt u uit het spoor.
Voor dhr. Broere / Maduraatje o.i.d., is de geschiedenis, de politiek, gewapende conflicten, enz.
slechts een woord-spelletje. En daar babbelt hij het liefst, achterhaald en oeverloos over.
Hoe stompzinnig kun je zijn ?
@Martien Pennings 7 december 2019 om 05:36 Dat hoeft niet persé. Hier is zijn interview met Pat Robertson, een steenrijke, invloedrijke, rechtse tv-dominee en mediamagnaat: https://www1.cbn.com/cbnnews/world/2019/december/the-palestinian-delusion-why-every-middle-east-peace-plan-has-failed-and-what-must-be-done-instead
Nawoord : okay dan : “stompzinnig” vervang ik door : betekenis-loos.
@degeneree: dat heb ik dus in 1991 in Greifswald, met ingenieuren van de atoomcentrale aldaar , gedaan. En daar kwam uit: altijd wisselen van keuze. Het type van de atoomcentrale was Tsjernobyl, dus betrouwbaar!!!!
@ BegrensEuropa van7 december 2019 om 14:20.
Prima tip!
Ik ga de bondige en scherpe tekst van dat kwartier interview https://bit.ly/2LvGqtV helemaal uitschrijven en ik hoop dat “Hannibal” die tekst dan wil publiceren.
Peter van Lenth heeft hier http://verenoflood.nu/recensie-50-jaar-palestina-komitee/comment-page-1/#comment-38196 zeer verlaat gereageerd op mijn recensie.
En dit heb ik ‘m geantwoord:
@ Peter van Lenth
Je hoeft het niet van me aan te nemen, Peter, maar ik handel niet uit de behoefte “rekeningen te vereffenen”.
Ik vind Kees een eigenwijze dram-dominee, die iets heel erg zuigends kan hebben als-ie in politieke discussies het woord neemt, maar ik vind ‘m dan hoogstens irritant en als-ie in mijn ogen een voortreffelijk boek geschreven zou hebben, dan zou ik dat gezegd hebben.
Ik heb er weinig uit opgestoken, maar jij vindt het boek “het lezen meer dan waard”.
Nou, zou ik zeggen: vertel!
Je vindt dat mijn recensie niet “in alle facetten hout sneed”.
Nogmaals: vertel!
Eerst maar even alhier die hele tekst plaatsen:
==@Martien, man waar ben je mee beziggeweest. Hoe haal je het in je hoofd om dat boek zó te behandelen! Er zijn hier reacties van mensen die dat boek niet gaan lezen door jouw recensie. Als die recensie nou in alle facetten hout sneed, prima. Maar je neemt in je recensie teveel zijpaden, probeert weer rekeningen te vereffenen, suggereert dat Kees Broer uiteindelijk tóch tot een fout kamp behoort en trekt zijn kwaliteiten als documentalist meer dan in twijfel. Zo ondermijn je een boek dat jouw en mijn zaak honderd keer meer goed dan kwaad doet. Mijn advies aan de lezers is: Vooral wél kopen en lezen! Wat ik tot nu toe erin gelezen heb is zondermeer het lezen meer dan waard.==
Dat is overigens een tekst die ik vrijwel direct schreef toen ik notie kreeg van de recensie. Helaas hobbelt dat notie krijgen er drie weken achteraan, maar zo gaan die dingen nou eenmaal weleens, toch?! Ik had ook geen weet van dit nieuwe blog en de reacties. Moet nu constateren dat Kees Broer wel degelijk door Martien onaangenaam geraakt is. En ik begrijp perfect waarom.
Kees heeft jaren energie gestoken in het schrijven van een boek voor ‘de goede zaak’. Hij staat zeer dicht bij het gedachtengoed van Martien en omgeving. Behoort tot dezelfde ‘zuil’. Hij ervaart de recensie als een aanval van binnenuit. En dat is het ook!
Martien, wat jij je echt onvoldoende realiseert is hoe je af en toe ‘de goede zaak’ zèlf een zeer slechte dienst bewijst. Complimenten uitdelen kan je niet, zo lijkt het. Je lijkt ook niet te beseffen dat anderen pogen niet alleen voor eigen parochie te preken door zo te schrijven dat ook mensen van andere parochies bereid zijn hun schrijfsels welwillend te lezen. Kees Broer heeft nooit beoogd alleen voor de eigen zuil te schrijven, en terecht! Steun hem daarin! Kraak hem niet af! Kritiek is okay, maar je hebt geschreven op een manier die ertoe leidde dat zelfs mensen uit de eigen ‘zuil’ besloten Broer in te delen in het kamp van de vijand en dus niet langer als must-read te beschouwen. Dit valt jou, Martien, te verwijten. PUNT.
@ Peter van Lenth 8 december 2019 om 17:49
Kees is dus een medestrijder, Peter, die volgens jou zódanig neutraal-objectief-wetenschappelijk-rustig probeert te schrijven dat de zelfs de ideologische vijand er welwillend kennis van neemt. En dat vind jij winst. Ik niet: maakt mij niks uit of “Indymedia” het boek leest en wat ze ervan vinden. Kees meldt dat ze het daar een mooi boek vinden. En als Kees de moeite had genomen even een linkje erbij te geven, had ik zelfs de moeite genomen om erop te klikken en de Indymedia-mening te gaan lezen. Maar ik ga het zelf niet opzoeken.
Jij vindt het verlies, Peter, dat zelfs de medestrijders afhaken en het boek niet lezen. Ik niet. In dat boek is niets te vinden wat iemand met enige kennis van de geschiedenis van Israël en de Palmaffia’s niet weet. En een medestrijders die er erg weinig van weet, zou nog wel eens op het verkeerde been gezet kunnen worden doordat Kees op verschillende plaatsen de mening van het NPK kritiekloos citeert en er in mee lijkt te gaan.
Wat iemand met veel of weinig kennis van de geschiedenis, iedereen dus, in dit boek kan vinden is veel namen en rugnummers in veel paragrafen. En de wetenschap dat de NPK-leden toch wel de neiging hadden het Palmaffia-geweld goed te praten. Tsjonge. Dat hadden we niet vermoed.
Ik heb desondanks mijn best gedaan de positieve gedeeltes van het boek te omschrijven. Ga maar eens lezen https://bit.ly/2qB2VXp vanaf de zin : “Oh ja: die verdienste van het boek”.
Ik reken het zélfs tot de verdiensten dat Broer een póging heeft gedaan om met de ouder geworden NPK-ers in gesprek te komen. Want dáárin zou een écht boek hebben gezeten, namelijk een dat het niveau ontstijgt van namen en rugnummers en van en-toen-en-toen-en-toen. Maar zoals het echte links-regressieve idioten betaamt, weigerden ze dat en ontzegden Kees zelfs de verdere toegang tot hun archief toen ze via die interview-aanvragen in de gaten kregen dat er een boek zat aan te komen. En ik moet het interessant vinden dat de vrienden van die links-regressieve weiger-idioten bij Indymedia het boek van Kees . . . . eh . . . . interessant vinden?
Martien, aan jouw kennis van die geschiedenis kunnen echt maar heel weinig ‘medestrijders’ tippen. Elk boek dat door een ‘medestrijder’ ter hand wordt genomen is winst, lijkt mij. Maar niet volgens jou. Jij vreest ervoor dat lezers van DIT boek weleens op verkeerde ideeën gebracht kunnen worden, omdat “Kees op verschillende plaatsen de mening van het NKP kritiekloos citeert en er in mee lijkt te gaan”. Wat je hier doet is het zelfde als wat ‘we’ elke dag weer anderen verwijten: Dat ze ons negatief framen door ons selectief te citeren. In feite heb jij daar ook een handje van. Houd me te goede, ik lees je altijd en ben erg blij met je scherpe en goed verwoorde observaties. Ze helpen me zeer. Maar je bent er ook een meester in een enkele negatieve zin uit andermans uitspraken/schrijfsels te verheffen tot hoofdzonde van die persoon. Het leidt ertoe dat velen jouw schrijfsels allang links laten liggen, zeker nadat je hen persoonlijk op de korrel nam. Zo overspeel je geregeld je hand.
Het boek van Kees is blijkbaar aan jou niet besteed. Je bent niet geïnteresseerd in die namen en rugnummers. Toch tekent het de intellectueel dat die wèl geïnteresseerd is in de namen en rugnummers. In debatten komen die namelijk goed van pas. Dat weet je zelf ook wel, want je maakt er heel veel gebruik van.
Er zijn veel mensen die jou hoog hebben zitten. Daaronder zijn ook sommigen die het schrijven van een boek overwegen, of die artikelen schrijven op een blog, of die de opiniepagina’s zoeken. Jouw kritische woorden moeten geen verlammende uitwerking hebben op hen. En dat hebben ze wel, vrees ik nu.
@ pvanlenth 9 december 2019 om 13:17.
Wat mij betreft laten we het verder rusten, Peter.
Is goed, Martien. De posities zijn voldoende belicht. 😉
Ik wil mijn recensie hier plaatsen met daar bij de kanttekening dat ik geen discussie aanga. Dit is mijn visie en die wil ik slechts hier plaatsen als reactie op het boek van Kees Broer.
Recensie “Vijftig Jaar Palestina Komitee, ontkennen, goedpraten en meedoen”
De haat tegen Israël wil nog niet stoppen.
Van alle landen comités uit de jaren zeventig is het Palestina Komitee alleen overgebleven.Het Palestina Komitee, dat vliegtuigkapingen en andere terreurdaden ondersteunt.
Het boek “Vijftig Jaar Palestina Komitee, ontkennen, goedpraten en meedoen” is niet op een zaterdagmiddag geschreven. Kees Broer loopt al mee sinds 1976, een periode waar hij voor het eerste deelnam aan de discussie over ‘Palestina’.
Hij deed negen jaar onderzoek naar het Palestina Komitee, op basis van eigen aannemingen, onderzoeken, krantenartikelen en archieven.
Datzelfde comité dat vliegtuigkapingen en andere terreurdaden ondersteunt.
Daar heeft Kees Broer (Keesjemaduraatje) nu een boek over geschreven: de terreurconnecties van het Palestina Komitee.
Ik ken Broer als iemand die onvermoeibaar voortdurend ‘discussieforums’en demonstraties van de pro-Palestijnse actievoerders bezoekt en daardoor een grote kennis over de Abou-Eenarmen, de Frank van der Lindes en de Anja Meulenbelts van deze wereld heeft verzameld. Gedurende dit onderzoek naar Palestijnse terreur heeft hij al vaak tegenwerking ondervonden. Zo werd hij geweigerd bij een HAMAS bijeenkomst in de Amsterdamse Spaarndammerbuurt en werd hij tijdens een demonstratie op de Dam omvergegooid. De tegenwerking bij het schrijven van dit boek tart echter iedere verbeelding.
De begeleider van het onderzoek op de UVA, Meindert Fennema, werd door het Palestina Komitee opgebeld, waarbij werd medegedeeld, dat Kees Broer een Mossad agent is. Vervolgens werd het archief van het Palestina Komitee in het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis, een overheidsinstelling, voor hem gesloten. Leden van het Palestina Komitee wilden niet met Kees Broer praten en de oprichter van het Komitee, Bertus Hendriks liet zelfs weten, dat hij met alle Joodse organisaties en met allerlei mensen wilde praten, maar niet met Kees Broer.
Zelfs na het publiceren van het boek ging de tegenwerking door, toen de schrijver in een brief aan de UVA achteréénvolgens voor dief, AIVD-agent en ‘niet integer’ werd uitgemaakt. Tel daar de moeizame relatie met uitgevers bij op en je begrijpt dat het niet gemakkelijk is geweest dit boek uit te geven. De titel van dit boek “Vijftig Jaar Palestina Komitee, ontkennen, goedpraten, meedoen” helpt ook niet erg. De zionistische Facebook-gebruikers begrijpen de titel niet en ageren door te schrijven ”Palestina Bestaat niet” en andere opmerkingen die de inhoud van het boek helemaal geen recht doen.
Kees Broer kreeg in 2012 vanuit de extremistische linkse beweging een tip, dat het Palestina Komitee niet alleen probeert op een democratische manier te demonstreren en de politiek te beïnvloeden, maar dat leden van het Komitee daadwerkelijk aan de gewapende strijd hadden deelgenomen. Om er achter te komen of daar bewijs voor was, heeft Kees Broer dagenlang het archief van het Palestina Komitee doorzocht. Tweeduizend foto’s van notulen, pamfletten en actieverslagen leverde dat onderzoek op. Toen in 2016 het archief voor Kees gesloten werd, kon hij op grond van foto’s toch verder onderzoeken.
In het boek wordt een gedetailleerde opsomming van de betrokkenheid van het Palestina Komitee bij de gewapende strijd van Fatah en PFLP gegeven. Niet alleen vergoelijken de activisten de aanslagen op Israëlische sporters en andere burgers, ze leveren soms ook een daadwerkelijke bijdrage aan de terreur, door het vervoeren van een bouwtekening voor een bom. Met voetnoten en andere bewijzen uit het archief kan Kees Broer aantonen dat bestuursleden van het Palestina Komitee hierbij betrokken zijn geweest. Uiteindelijk worden de aanhangers van de Rote Armee Fraktion in het Palestina Komitee er in 1978 uitgegooid. Na die tijd wordt het geweld van de PLO tegen Israël door het Palestina Komitee vooral goedgepraat. Tot op de huidige dag wensen de bestuursleden van het Komitee geen afstand te nemen van zelfmoordaanslagen. In de geschriften wordt het bestaansrecht van Israël zelfs ter discussie gesteld.
Hilarisch wordt het verhaal als blijkt dat bij belangrijke bijeenkomsten zoals het bezoek van Yasser Arafat aan Amsterdam of eerder bezoeken aan de vertegenwoordiging van de PLO in Parijs, de activisten van het Palestina Komitee niet eens uitgenodigd worden. Vijftig Jaar strijd tegen Israël heeft verrassend weinig opgeleverd. De oprichter van het Komitee, Bertus Hendriks heeft er wel een goede baan bij Clingendael aan overgehouden. Andere activisten konden op de universiteiten terecht. Maar Nederland heeft nog steeds handelsrelaties met Israël en de koning gaat zelfs in 2020 op bezoek in Israël.
Van alle landencomités uit de jaren zeventig is het Palestina Komitee alleen overgebleven. De haat tegen Israël wil nog niet stoppen.
Voor info en verkoop “Vijftig Jaar Palestina Komitee, ontkennen, goedpraten en meedoen”,
EAN: 9789402199017, zie https://www.bol.com/nl/p/vijftig-jaar-palestina-komitee/9200000123368261/?bltgh=orgOQhOvFirKbDHMSipP3A.1_4.5.ProductPage#product_specifications
Aanrader!
Dank, Mathilde, voor je recensie. Die bevat trouwens relevante extra info.
Nu ik het boek uit heb, zal ik zelf ook een poging gaan doen. Dat komt dan wel, in eerste instantie, op mijn eigen website.