Het verdrag begint in zijn Engelse tekst als volgt.

 

TAKING ACCOUNT of the close historical relationship and progressively closer links between the Parties as well as their desire to strengthen and widen relations in an ambitious and innovative way;

COMMITTED to a close and lasting relationship that is based on common values, namely respect for democratic principles, the rule of law, good governance, human rights and fundamental freedoms, including the rights of persons belonging to national minorities, non-discrimination of persons belonging to minorities and respect for diversity, human dignity and commitment to the principles of a free market economy, which would facilitate the participation of Ukraine in European policies;

RECOGNISING that Ukraine as a European country shares a common history and common values with the Member States of the European Union (EU) and is committed to promoting those values; etc. etc.

Dat zou je zo kunnen vertalen:

In aanmerking nemend de nauwe historische verbondenheid en de steeds enger wordende banden tussen de partijen, zowel als met hun verlangen om de betrekkingen te versterken en uit te breiden op een ambitieuze en vernieuwende manier;

zich verbindend tot een nauwe en duurzame relatie die gebaseerd zal zijn op gemeenschappelijke waarden, te weten de eerbiediging van democratische uitgangspunten, de rechtsstaat, goed bestuur, de mensenrechten en fundamentele vrijheden, daar onder begrepen de rechten van personen die deel uit maken van minderheden, de non-discriminatie van personen die behoren tot deze minderheden, respect voor diversiteit en voor de menselijke waardigheid en gehechtheid aan de beginselen van een vrije markteconomie, die het voor Oekraïne gemakkelijker zou moeten maken om deel te nemen aan het Europees politieke leven,

zich ervan bewust dat Oekraïne als Europees land een gezamenlijke geschiedenis en gemeenschappelijke waarden deelt met de lidstaten van de Europese Unie en zich gebonden heeft deze waarden te bevorderen; enz. enz.

Dit stuk tekst is zo duidelijk een leugen dat het eigenlijk komisch wordt, maar ook de discussies rond het referendum hebben hun amusementswaarde. Ik zag bij het ochtendnieuws een gesprek met de politieke leider van D66, Alexander Pechtold. Hij was als D66’ er tegen het referendum en verwachtte ook niet dat de regering zich er iets van aan ging trekken, ook al zouden de nee-stemmers het winnen.

Het leek hem evident dat het associatieverdrag met een echt Europees land als Oekraïne in het belang was van alle betrokken partijen en tegelijk begreep hij niet waar de tegenstanders zich zo druk over maakten want we hebben associatieverdragen met zo veel verschillende landen, onder andere ook met Israël.

Op de vraag van de ankerdame wat nu precies het nut van dit verdrag voor Europa zou kunnen zijn, kwam geen duidelijk antwoord, maar aan te nemen valt dat hij en veel andere politici Oekraïne als een buffer zien tegen Rusland en dat het verdrag dus vooral strategische betekenis heeft.

Ook die betekenis is in mijn ogen negatief, want als de Russisch sprekende grote minderheid in Oekraïne door hun westers georiënteerde landgenoten slecht behandeld worden krijgt ook de EU vervolgens problemen met Rusland. Het enig nut dat ik er in zie is dat het de Europese landen zou moeten dwingen hun militaire paraatheid te vergroten, maar ik twijfel of we dat mee gaan maken.

Op 1 maart 1998 is er al een Partnerschap- en Samenwerking overeenkomst gesloten tussen Oekraïne en de EU. Deze overeenkomst legde de juridische basis voor de betrekkingen tussen de EU en Oekraïne en het schiep al samenwerking op verschillende gebieden zoals: politiek, handel, economisch beleid, energie, justitie en binnenlandse zaken. Grensoverschrijdende samenwerking o.a. op het gebied van wetenschap, technologie en de ruimteonderzoek werden ook al door eerdere verdragen geregeld. Op al deze terreinen was het nieuwe associatieverdrag dus overbodig. Het gaat daarbij alleen om de belofte die het inhoudt voor een toekomstig lidmaatschap van de EU.

Zoals U weet heeft de EU in Kopenhagen een aantal criteria geformuleerd die later in Madrid nog wat zijn aangevuld; criteria waaraan nieuwe leden moeten voldoen voor er sprake kan zijn van lidmaatschap of een vooruitzicht daarop. Dat zijn:

• het beschikken over stabiele instellingen
• het respecteren van de democratische principes
• het respecteren van de mensenrechten
• een Europees land zijn
• het hebben van een functionerende markteconomie, die bestand is tegen de concurrentie van de interne markt

Dat zijn de eisen die volgens de overeenkomst van Kopenhagen vooraf gesteld worden. Daarna komt nog een eis waaraan voldaan moet worden bij de toetreding. Dan moet het Gemeenschapsrecht van de Europese Unie worden overgenomen en toegepast.

Zoals U ziet zijn dat min of meer de eisen die aan Oekraïne nu worden gesteld in het associatieverdrag, aangevuld met een paar bijzondere eisen die betrekking hebben op de Russisch sprekende minderheid in het land en die tot strekking hebben de burgeroorlog die daar woedt tot een goed einde te brengen.

De bedoeling van de afspraken van Kopenhagen was dat we geen landen binnen de gemeenschap zouden halen die qua cultuur te ver van ons afstonden en geen landen die ons in conflict zouden kunnen brengen met andere landen binnen of buiten Europa.

Oekraïne voldoet heel nauwkeurig niet aan alle voorwaarden die we voor een lidmaatschap hebben gesteld, op één na. Het beschikt niet over stabiele instellingen, het respecteert de democratische principes en de mensenrechten niet, het heeft geen functionerende markteconomie die in de verte de concurrentie aan zou kunnen op de gemeenschappelijke markt van de EU. Het is een Europees land. Dat is alles. En dat is alleen een geografische afspraak, want waar je de grens tussen Europa en Azië trekt is nogal willekeurig. Adenauer vond dat de grens van Polen met Oekraïne eigenlijk de grens met Azië was en daar zit veel in.

Oekraïne gaat als lid van de EU een enorm blok aan het been worden en het zou in zijn eentje gemakkelijk alle fondsen kunnen opslurpen die de Unie beschikbaar houdt voor nieuwe lidstaten, die op economisch of sociaal terrein wat achter lopen bij de rest.

Als je zou kunnen vaststellen dat het land al bezig was om in snel tempo Europees te worden in culturele zin, zodat toetreding als het ware het laatste zetje zou zijn, dan zou je misschien wat soepeler om kunnen gaan met de voorwaarden, maar dat vooruitzicht is er niet. Er is een groep jongeren die internationaal nogal wat publiciteit heeft gekregen die zich tot Europa aangetrokken voelt, maar die heeft het in het land niet voor het zeggen. Het is zelfs de vraag of ze een meerderheid vormen onder hun leeftijdgenoten.

Er is geen sprake van dat de corruptie minder geworden is sinds de regime wijziging. Alle gebreken die er waren onder het oude regime van de Russisch gezinde president Janoekovitsj zijn er nog steeds. Hoe de Oekraïense samenleving zich als een soort baron Von Münchhausen bij zijn eigen laarsriemen uit het moeras zou moeten trekken blijft een raadsel.

Het plan van Brussel om Oekraïne bij de EU te halen is met andere woorden een domme vergissing en de Nederlandse regering die met steun van het parlement het associatieverdrag geratificeerd heeft, tegen de zin van de bevolking, gedraagt zich ondemocratisch.

Rutte heeft al gezegd dat het niet de uitslag van het referendum maar het niveau van de voorafgaande discussie zal zijn waar hij zich mogelijk iets van aan zal trekken. In dat verband was de discussie tussen Pechtold en een volkomen onwetende Nederlander die nog geen idee had wat ze ging stemmen, een mooi voorbeeld.
Rutte doet maar. Volgend jaar zijn er Tweede Kamer verkiezingen en daar zal niet alleen dit referendum een rol spelen maar ook de manier waarop de politieke partijen met de uitslag zijn omgegaan.

Wilders zit intussen te wachten tot hij de meerderheid in zijn nepparlement in de schoot geworpen krijgt.

————————————————————————–

Dit artikel verscheen vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp