Over de Oostvaardersplassen doen vele mythes de ronde. Maar ook nu de ergste dierenmishandeling eindelijk wordt aangepakt, blijken diverse mythes nog steeds springlevend.

De laatste dagen is het volop in het nieuws. Edelherten die in de Oostvaardersplassen worden afgeschoten omdat er veel te veel grote grazers lopen in het gebied. Nu eindigen ze als vleespakketten bij de poelier of wildslager. Dit is het verslag van hoe het zover heeft kunnen komen. Over wie het op zijn geweten heeft. En of dat lekkere edelhert-stooflapje dat nu te koop is, wel echt zo “wild” is ….

Natuurbeheerder Staatsbosbeheer heeft van Provinciale Staten Flevoland opdracht gekregen, om het aantal grazers in de Oostvaardersplassen drastisch te verminderen. Het natuurgebied dreigt namelijk te bezwijken onder de exploderende kuddes konikpaarden, Heckrunderen en edelherten. Dit is het gevolg van 23 jaar “Natuurlijke Processen”-beleid van ecoloog Frans Vera, dat voorschrijft dat de kuddes grazers niet beheerd mogen worden. Dit werd enthousiast gesteund door onder andere. Staatsbosbeheer, Partij voor de Dieren, GroenLinks en allerlei aan die partijen hangende radicale natuurclubjes.

De begraasbare vlakte is door dit wanbeheer kaalgevreten, en heeft volgens landschapecoloog prof.dr. Frank Berendse “geen natuurwaarde” meer. De populatie broedvogels, waar de Oostvaardersplassen onder andere hun subsidies voor krijgen, loopt schrikbarend terug.

Alles moest volgens die theorie van ecoloog Frans Vera “natuurlijk” gaan in de Oostvaardersplassen … de aantallen grazers zouden “vanzelf gereguleerd worden door voedselaanbod” – lees verhongering!  Dan zou er een schitterende “oertijdweide” met weelderige natuur, runderen en paarden ontstaan. Dat mislukte volkomen. Het door mensenhand gemaakte gebied is ecologisch zelfs geruïneerd. In de praktijk betekende het iedere winter massaal verhongeren voor de grazers. Want de rijke zeekleibodem zorgt er voor dat er ’s zomers voldoende voedsel is, en er daarom ieder voorjaar weer een massa jonge dieren wordt geboren. Waar dan in de winter weer geen voedsel voor is. Enzovoorts, enzovoorts. Een door eco-fanaten ontworpen ellendecarrousel.

In het najaar van 2017 waren de kuddes in de Oostvaardersplassen ontploft tot rampzalige grootte: er liepen maar liefst 5600 konikpaarden, edelherten en Heckrunderen rond. In de strenge winterperiode van 2017/2018 verhongerden 3300 van deze dieren jammerlijk. Het leidde tot grote publieke verontwaardiging, en een aanstellerige zenuwoorlog van Staatsbosbeheer tegen bezorgde burgers die hooi kwamen brengen.

Op 11 juli 2018 vond Provinciale Staten Flevoland het, na 23 jaar wanbeheer en miljoenen euro’s opslokkende pogingen tot bijsturen, eindelijk welletjes. Er werd tot nieuw beleid besloten. Geen eco-luchtfietserij meer, maar normaal wildbeheer. En véél, véél minder grazers op dat lapje poldergrond.

Veel Heckrunderen zijn er niet meer over; daar hoefde niets aan te gebeuren. 160 Konikpaarden zullen uitgezet worden naar andere natuurgebieden. Maar voor de edelherten zag gedeputeerde Harold Hofstra geen andere oplossing dan afschot. Volgens hem is het namelijk niet mogelijk om de edelherten te vervoeren, of met moderne anticonceptie tot een redelijk aantal terug te brengen. Hij baseert zich daarbij op adviezen die hij aan deskundigen gevraagd heeft. Ik ben echter van mening, dat gedeputeerde Hofstra rechtstreeks op het door hem gewenste afschot heeft aangestuurd, door zeer sturende onderzoeksvragen aan de adviseurs te stellen. Was het praten over de moderne, humane beheersmethode van anticonceptie voor wilde dieren (PZP), dan niets anders dan  “het kanaliseren van de emoties onder het publiek”?

In december 2018 ging het afschot van de edelherten van start. Zo traag dat de verdenking van opzettelijke sabotage door Staatsbosbeheer zich opdringt. Want beheerder Staatsbosbeheer is dikke vrienden met de “crepeer-ecoloog” Frans Vera. Al 20 jaar verzet Staatsbosbeheer zich passief-agressief tegen iedere poging van hun politieke meerderen om tot normaal beleid te komen, dat een einde maakt aan het geforceerde verhongeren.

Maar nu hangen de eerste slachtoffers van het jarenlange wanbeheer in de Oostvaardersplassen bij de poelier. Duur spul, 25 euro de kilo! Een klein deel ervan gaat naar de voedselbank, maar een goed deel van de opbrengst houdt Staatsbosbeheer gewoon zelf.

Over het verschijnen van edelhertenvlees uit de Oostvaardersplassen in winkels wordt opmerkelijk intensief bericht door de MSM. Zeer gedetailleerd, met foto’s van karkassen aan vleeshaken. Mensen die Staatsbosbeheer en hun radicalistische vega-vriendjes goed kennen weten dat dit geen toeval is. Staatsbosbeheer bereidt hun passief-agressieve campagnes tegen politieke bevelen in altijd nauwkeurig voor. Dit keer:eerst door beelden van lieve edelhertjes te laten zien in de media. Dan door het afknallen van edelhertjes in de media te tonen. Gevolgd door de media opgehangen, bloederige karkassen van edelhertjes in ogenschouw te laten nemen. Nauwkeurig gepland, en begeleid door treurige gezichten van “deskundige boswachters”. Dat alles kennelijk om u, de kiezer, een afkeer van het nieuwe beleid te laten krijgen. In de hoop dat ooit het door Staatsbosbeheer zo geliefde crepeerbeheer van ecoloog-bullebak Frans Vera weer snel terugkomt…

Toppunt: twee boswachters van Staatsbosbeheer Oostvaardersplassen lieten zich overplaatsen, omdat zij “principieel tegen afschot van de edelherten zijn”. Deze twee boswachters hebben beiden een jachtakte, en hebben voorjaar 2018 binnen een paar weken 98% van de 3300 verhongerde grazers een (veel te laat!) genadeschot gegeven. Deze boswachters zijn niet tegen afschot …. zij lijken eerder tegen het nieuwe, humanere beheer.

Is er soms tegen Staatsbosbeheer gezegd: “Na 23 jaar obstructie van democratisch besloten beleidsveranderingen, gaat dit beleid om de donder wél uitgevoerd worden. Wie het niet zint kan opkrassen”?

Het lijkt er wel degelijk op. Niet voor niets liet gedeputeerde Harold Hofstra, Staatsbosbeheer directeur Sylvo Thijsen nog eens apart een “convenant” ondertekenen waar de plicht tot uitvoering in werd gezet…Dat was voor Staatsbosbeheer kennelijk niet vanzelfsprekend.

Het vlees van de edelherten-slachtoffers van de losgeslagen ecogekte in de Oostvaardersplassen wordt nu in de winkels duur verkocht, en aangeprezen als  “een eerlijk stukje wild”. Maar in hoeverre is dat waar?  Ik zet het even op een rijtje.

1. 1. De edelherten uit de Oostvaardersplassen werden in 1994 uitgezet, en zijn afkomstig van onder andere Franse en Schotse hertenfarms. “Wild”? Wild zijn deze dieren nooit geweest.
   2. Er werden in 1994 ongeveer 44 dieren uitgezet. Alle duizenden herten die sindsdien in de Oostvaarderplassen geboren werden en weer crepeerden, zijn hun inteeltnakomelingen. Dit zou in de natuur nooit voorkomen.
   3. In 2018 liepen er 5600 dieren in de Oostvaarderplassen rond. Dat is 261 grote grazers per km². Intensieve melkveehouderij is 100-150 grote grazers per km².

In de Oostvaardersplassen werd het maximum voor intensieve veeteelt dus bijna met een factor 2 overschreden. De Oostvaardersplassen zijn geen “natuur” met “wilde dieren”. De Oostvaardersplassen zijn een ultra-intensief, schandalig verwaarloosd megaveeteeltbedrijf.

Eet u smakelijk van dat “eerlijke hertenvlees uit de Oostvaardersplassen”.

Maarre: past u wel een beetje op? In deze WOB-aanvraag inzake de gezondheid van de grazers in de Oostvaardersplassen, kunt u sectierapporten vinden met allerlei afwijkingen, parasieten en infecties, waar de edelherten van de Oostvaardersplassen als gevolg van hun schandalige verwaarlozing en dankzij het jarenlange wanbeheer onder te lijden hadden.

 

---

Meer berichten over de onterende omstandigheden voor de dieren van de Oostvaardersplassen vind u hier op Veren of Lood.