Eergisteren schoof in de marge van de verkiezingsheisa een verontrustend berichtje voorbij, dat door de MSM leek te worden toegejuicht. Nederland heeft het minste aantal mensen in de gevangenis.

Zalig zijn de onnozelen van geest, was mijn eerste gedachte. Kunst, ze vangen ook niemand was de tweede. De vierde was niet voor publicatie geschikt, omdat de derde een herinnering was die wonderwel samenviel met het bericht, en daar een onheilspellend duo mee bleek te vormen. Die herinnering betrof het in de verkiezingsdebatten algemeen gehanteerde cijfer van een gevangenispopulatie met 60% allochtonen. Even voor de mensen die niet bekend zijn met de werkwijze waarop allochtonen op een bepaald moment geen allochtonen meer zijn: dit zijn alleen eerste en tweede generatie allochtonen (zijn mensen met een niet-westerse achtergrond). Een heel voorzichtige schatting zegt dat circa de helft van die als autochtoon geregistreerde gevangenen (20%) van de derde generatie zal zijn. Dat maakt 80% van het totaal, maar zoiets klinkt te onvriendelijk, vandaar die kunstgrepen.

20% van de gevangenen in Nederland is dus puur autochtoon in de zin dat hun grootouders dat óók al waren. Wie blijven er dan nog over om gevangen te zitten? De mensen die hun verkeersboetes niet konden betalen, een paar losse moordenaars, en de Holleeders van ons land. Zoals u weet is die laatste groep per saldo van een te verwaarlozen omvang, maar justitie maakt zich er zelf graag druk over: dat geeft een goede pers.

Maar in Nederland zitten dus maar 53 per 100.000 inwoners in de gevangenis, wat neer zou komen op ongeveer 8500 bajesklanten, waarvan als je de bovenstaande berekening volgt dus circa 1700 autochtonen. Wat zouden we een braaf land kunnen zijn zonder al die import!! Een ware verrijking verarming. Rusland, zo meldde de NOS, heeft wel 439 gevangenen per 100.000 inwoners, wat naar schatting een half miljoen mensen behelzen zal. Heel onrustbarend allemaal. Het kan erger:

In Nederland zitten volgens de cijfers relatief veel mensen vast zonder een definitieve uitspraak van een rechter. 43,4 procent van de gevangenen moet zijn straf nog horen, tegen een Europees gemiddelde van 25,4 procent.

Tegen dat je veroordeelt wordt is je straf meestal niet hoger dan het voorarrest, en dat alleen nog omdat het justitie anders geld kost (onschuldig of te lang in de bak zitten moet in Nederland financieel worden gecompenseerd). En wat krijg je dan? Dit:

Het aantal mensen in de gevangenis in Nederland neemt al jaren af. In de periode 2006 tot 2015 was het zelfs de sterkste daling in Europa, met 44 procent.

Ze lijken dit bij de media totaal niet te begrijpen, maar de criminaliteit neemt alleen maar af in de statistieken. Dat het aantal gevangenen ook afneemt is daarom logisch, maar waar gaat dit naar toe? Een maatschappij waarin het niet langer nodig is te straffen is een paradijs, en daar wordt dan ook driftig naar gestreefd. Maar een maatschappij waar de straftoemeting is afgeschaft zonder dat de criminaliteit onder controle is gebracht is een jungle waar uiteindelijk het recht van de sterkste geldt. Dat dit volkomen genegeerd wordt is een schandalig probleem. Opnieuw laat de overheid het zitten bij een cruciale rechtvaardiging van haar bestaan.