Volgend jaar zijn er presidentsverkiezingen in Frankrijk, maar dat Macron herkozen wordt tijdens France2022 is allerminst een uitgemaakte zaak.

Voorgaande presidenten hebben het vaak niet makkelijk gehad te wordn herkozen, met als uitzondering Jacques Chirac, die het in 2002 onverwacht tegen Jean-marie Le Pen moest opnemen in de tweede ronde. Vijf jaar geleden zag François Hollande zelfs af van een poging herkozen te worden. Recent heeft ook Nicolas Sarkozy aangekondigd niet opnieuw te zullen proberen president te worden. Na zijn nederlaag tegen Hollande in 2012 werd hij uiteindelijk onherroepelijk veroordeeld, en hij heeft het bijltje er bij neergegooid.

Dat Macron zal pogen herkozen te worden wordt niet betwijfeld, en dat Marine Le Pen opnieuw hoge ogen gaat gooien als zijn tegenstandster is al even zeker. Maar geen van beiden vertegenwoordigen zij de klassieke Franse partijstromingen waaruit eerder de presidenten voortkwamen. Wie zullen uit die kringen nog een kansje wagen? In het Franse parlement bestaan ze nog, maar aansprekende figuren heeft de Parti Socialiste niet langer. Er lopen nog wat partijolifanten rond, maar dat zijn meer levende fossielen uit een sterk vergrijzend verleden, dan dat het serieuze kandidaten zijn.

Bij de vroegere gaullisten ligt dat anders. Niet alleen hebben zij in de vroegere Macron-premier Philippe een tijdens zijn premierschap (2017-2020) populaire kandidaat, maar naar verluidt loopt ook de Franse EU-onderhandelaar tijdens Brexit – Michel Barnier – zich warm.

Pour la première fois depuis la fin de sa mission européenne, Michel Barnier, dont le nom est cité parmi les candidats potentiels de la droite en 2022, doit prendre la parole lors d’une conférence sur le Brexit, vendredi au Touquet. Daniel Fasquelle, le maire de la charmante cité balnéaire qui fut aussi celle d’un traité franco-britannique sur les contrôles frontaliers, est ravi de recevoir le chef opérationnel de la sortie du Royaume-Uni. C’est une occasion rêvée pour interroger les conséquences de ce virage, vécu comme un «constat d’échec» par l’Union européenne alors que la ratification se fait attendre.

Barnier is ongetwijfeld een bekend gezicht geworden in Frankrijk, en de Franse vissers die zich met Brexit sterk door Brussel bekocht voelden zullen in hem een verwant zien. Maar of hij verder een voldoende stevige basis heeft? De voorverkiezingen binnen de Republicains zullen dat moeten uitwijzen. Dat de Republicains met Macron geregeerd hebben kan zowel voor als tegen hen spreken bij France2022; de president is weinig populair, en zijn gedrag sinds 2017 heeft veel Fransen van hem afgekeerd. Hoe meer men hem met Corona blijft associëren, des te lager zou ik zijn kansen aan willen slaan.

---

Meer over Frankrijk vindt u hier.