Vrijdag kwam er nog zo’n berichtje langs dat je in het geweld van de aanstaande oorlog tussen USA en Rusland geneigd ben even te parkeren. De Nederlandse export zou in geval van een oorlog als dreigde wel zo’n ontzettende klap krijgen dat alles wat je er over schreef ijdelheid zou zijn. Maar we zijn drie dagen verder, en het leven blijkt door te gaan.

Waar het om gaat is dat de Nederlandse export naar de rest van de wereld veel sneller groeit dan die naar de EU. Niet dat de EU niet belangrijk zou zijn – 71% van onze export gaat naar de landen van de EU. Dat is ook niet vreemd voor een strategisch gelegen land als Nederland, aan de belangrijkste doorvoerroute voor Duitse producten. Maar dat was tien jaar geleden nog 76,5%, en de groei van onze export naar landen buiten de EU is al jaren hoger dan die naar de EU.

Een deel van deze export is wederexport (kwam binnen, ging anders verpakt maar ongebruikt weer weg) – vooral naar Rusland. De grootste klap werd gegeven door Zuid-Korea (+53%), maar ook de Nederlandse export naar Saoedi-Arabië, Israël, Mexico, Maleisië, China, Portugal en India is in dezelfde periode met ongeveer een vijfde gegroeid. Portugal is in de lijst snelle groeiers het enige EU-land.

Opvallend feit: de export naar vier middelgrote tot grote exportbestemmingen is vorig jaar afgenomen. Het gaat om de Kaaimaneilanden, Brazilië, Egypte en Marokko. De export naar 41 andere landen waar Nederland in 2016 voor minimaal 1 miljard euro aan goederen exporteerde, is vorig jaar wel toegenomen. Niet dat ik wist dat we veel naar Marokko exporteerden – behalve geld. Maar nogal opvallend is de export naar de Caymans. Deze nietige eilandengroep in de Caraïben is dus een middelgrote exportbestemming? Het is natuurlijk wel één van de belangrijkste belastingparadijzen op aarde, waar bij wijze van spreken de hagelwitte dollarbounties van de bomen vallen.

Dat het hier gaat om export die bestemd is voor de wederexport behoeft geen betoog – grotendeels is het onderdeel van een beweging waarbij goederen worden gekocht door een ‘bedrijfje’ op de Caymans, en direct doorverkocht naar bijvoorbeeld de USA. Het ‘gearrangeerde prijsverschil’ is onbelast vanwege het belastingregime, en de goederen zullen op de Caymans nooit voet aan wal hebben gezet. Toch leuk te zien dat dit in de Nederlandse exportcijfers zo groot en duidelijk aanwezig is dat men er bij Nu.nl niet over nadacht. Dat de Caymans een natuurlijke middelgrote exportbestemming zouden zijn is echt te lachwekkend voor woorden.

Ander opvallend feit: die export naar Rusland groeit ondanks de sancties die nu al een paar jaar gelden. Dat betekent dat we ons met die sancties ontzettend in onze eigen vingers snijden, niet in het minst omdat al lang duidelijk is dat ze geenszins helpen en alleen geld kosten. Nederlandse landbouwproducten zijn getroffen door wedersancties van Rusland, en die kosten ons veel meer dan dat we enig effect bemerken van wat wij proberen de Russen aan te doen. Dart exportsaldo had nog stukken groter kunnen zijn, en zou de Nederlandse regering eens te deken moeten geven over haar prioriteiten. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de aanstaande noodzaak Russisch gas te importeren, want daar komen we echt niet onder uit.