Hoe belangrijk is een papieren teken kwestie op een bankbiljet? De pretenties van de EU kwamen recent weer eens naar buiten, en werden prompt opgemerkt.

Nu kun je daar lacherig over doen, maar papieren tekeningen op staatsuitingen ondersteunen de pretenties van staten meer dan u beseft. Houd voor dergelijke claims ook de atlassen in de gaten die in respectievelijk elanden worden uitgegeven. Nederland en Groot-Brittannië gaven jarenlang atlassen uit waarin de grens tussen Suriname en Brits Guyana bepaald niet identiek liep De vraag was welke bovenloop van hun gezamenlijke grensrivier gevolgd moest worden om tot de juiste afbakening te komen. Daarover was een conflict dat niemand de moeite vond het uit te zoeken, en of men er ooit uitgekomen is is me onbekend. En dan is het UK nog een bondgenoot waarmee we op heel goede voet staan.

Op het nieuwe 20 euro biljet heeft de EU de oostgrens 500 km verplaatst, zodat niet alleen de Russische Krim, maar ook Moskou en Moermansk zijn ingelijfd. Ook Wit-Rusland is de klos.

Hoe zouden wij in Nederland reageren als onze oosterburen landkaarten zouden maken waarop hun westgrens over Utrecht loopt?

Opvallend is evenwel dat volgens dat kaartje slechts twee van de nieuwe associatielanden namelijk de Oekraïne en Moldavië ook werden ‘geannexeerd’, maar dat Georgië kennelijk niet meer mee mag doen.

De gouverneur van de Belgische Nationale Bank, Jan Smets, reageerde 04 december 2015 desgevraagd nogal laconiek, niet op de hoogte te zijn van de ‘annexatie’-landkaart, en dat zo’n tekening slechts een onbelangrijke schets is. (Laten we maar hopen dat Rusland die mening deelt, NG).

Intussen zijn er al meer nieuwe biljetten van de bekende denominaties in omloop. Allemaal met hetzelfde al geschetste beeld op de achterzijde.

Verder zei de heer Smets dat het principe van de landencode (bijvoorbeeld Nederland P, Griekenland Y) op de biljetten niet is afgeschaft, doch kennelijk vervangen door twee letters. (de landencode kan van belang zijn als een land wegens faillissement de Euro-zone dreigt te verlaten.) Zo weet u direct zeker of het een oud of een nieuw biljet  betreft.

De waarde van de munt als propagandamiddel was al in de Oudheid bekend. Islamitische pretendenten in het Mogolrijk India lieten de Koran lezen uit hun naam om hun usurpatie te bevestigen, maar in het westen was het laten slaan van munten met de eigen beeltenis de gebruikelijke aanpak die opstandigheid formaliseerde. Wie over een eigen munt beschikte was een heerser die via zijn munten bekend kon maken wat hij meende te zijn en wat zijn pretenties waren.

Dat weet Rusland, dat weet de EU. Onnozelheid is voor de bühne.

---

Dit artikel verscheen eerder op Polderland