De Raad van State vindt het allemaal niet zoo heel belangrijk, zo’n referendumwet. Dat ze er niet blij mee is is evident, en dan rek je je mogelijkheden tot traineren zo ver op als je kunt, blijkbaar.

Dat de Raad van State uit de aard van haar naam al niet al te democratisch gezind is, is een publiek geheim. Het is een regentenkliek die op velerlei juridisch gebied in Nederland het laatste woord heeft. Maar soms ook voorstander is van een uitgesteld laatste woord. Zoals over het GeenPeil-referendum op 6 april. De uitslag er van was binnen 24 uur bekend, maar of de regering er binnen 24 weken over zal kunnen besluiten wat er mee te doen is twijfelachtig.

De kans dat de regering probeert het over de verkiezingen in maart heen te schuiven zou denkbaar zijn, ware het niet dat het die verkiezingen dan ook weer beïnvloeden gaat. Zoals men bang was dat een rottige, EU-geïnspireerde aanpak het Britse referendum negatief zou kunnen beïnvloeden. Alsof de EU dat zelf niet kan.

In de 16e eeuw stelde de verre voorloper van de EU-kliek in Brussel, de hertog van Alva (ja die, dus) een Raad van Beroerten in. Ik heb nu al hoofdpijn, maar voorlopig is het Rutte die oeverloos uit zijn mondhoek zwetst.