DE WERELD NU

De Turkse connectie – de uitverkoopruil

Sombere verwachtingen

De paniek in Brussel en Berlijn neemt epische vormen aan, nu Frans Timmermans volledig heeft gecapituleerd voor de eisen van de Turkse islamist Erdogan. Gisteravond werd een principeakkoord gesloten, dat Turkije het lidmaatschap van de EU garandeert, een visumloze toegang van haar inwoners tot de Schengen-zone met een zak geld van 3 miljard euro er bovenop.

De EU hoopt dat Turkije in staat zal zijn de migratiestroom te stoppen. Maar het afschaffen van een visumplicht betekent niets anders dan dat de grenzen nu definitief open worden gezet. Want als Turkije Schengen wordt binnengehaald zou de buitengrens van deze zone samenvallen met de Turkse oostgrens.

Knettergek. Want hierdoor zou iedereen die zich thans in Turkije bevindt vrije toegang krijgen tot de Schengenzone.

Wat de EU graag wenst te vergeten, is dat Turkije bewust op deze crisis heeft aangestuurd. Het land heeft de asielmigratie doelbewust aangewakkerd door de asielzoekers binnen haar grenzen de weg naar Europa op te sturen. Dat nu belonen met het inwilligen van alle eisen die Turkije stelt is een volmondige erkenning van het falen der EU met haar Brusselse instituties, en de extreme zwakte van haar leidinggevenden. Zondag schijnt Angela Merkel formeel eer te gaan bewijzen aan Erdogan de Grote.

Want de EU is er van overtuigd deze crisis niet te kunnen oplossen zonder medewerking van Turkije. Met andere woorden, aangezien we zelf niet het hart hebben instromende profiteurs er met harde hand direct weer uit te werken, hopen we dat Turkije die mensen met harde hand aan haar grenzen tegenhoudt. En maar jammeren dat het zachtaardiger zou moeten natuurlijk, en hoe betreurenswaardig het allemaal is als de Turken er op gaan slaan.

Nou. Hoe!

Ongetwijfeld gaat Angela op haar knieën bibberend haar excuses maken, met een niqaab aan. Of zoiets. De publicatie van het jaarlijkse evaluatierapport over kandidaat-lidstaten wordt een week verschoven – en zal dus hoogstwaarschijnlijk begraven worden.

Het schijnt namelijk erg kritisch over Turkije te zijn.

Dat er ook nog 3 miljard euro extra wordt uitgetrokken waarmee de Turken dan de Syriërs in veilige kampen zullen gaan onderbrengen kun je niet anders beschouwen dan als een kluchtige grap. Eigenlijk wil Turkije dat die Syriërs worden ondergebracht in ‘veilige zones’ in Noord-Syrië. Maar aangezien kameraad Putin dat niet schijnt te willen, zal het wel duurder uitpakken. Wat die geldstroom betreft kun je dus nu al zeggen: wordt vervolgd.

“Anonieme EU-diplomaten hebben hun zorgen over de betrokkenheid van Turkije geuit” meldt Elsevier.

‘We snappen de toegevoegde waarde van Turkije, maar we kunnen het land geen carte blanche geven’

Dat haalt je de koekoek. Dit is immers juist wat Erdogan eist: het omzeilen van de Europese apparatsjiks en hun geneuzel over mensenrechten. Het is het enige waarover ze zich in Brussel echt zorgen maken: iemand die niet zomaar aan de regels en kleine lettertjes van de EU zal willen voldoen. Het zou Erdogan nog bijna sympathiek maken.

De enige positieve kant is, dat de Oost-Europese staten dit niet zullen accepteren. Als werkelijk doorgaat wat nu op stapel lijkt te staan, zie ik Oost-Europa zich binnen zes weken los maken van de EU. In de Visengrad-groep zitten niet van die slappelingen als waarmee de West-Europese staten blijken te zijn behept.

Gisteravond was op BBC-Question Time onder andere columnist van The Spectator en The Sun Rod Liddle te zien (geheel rechts). Desgevraagd zei hij over een Brexit-referendum, dat het heel goed mogelijk is dat de EU tegen de tijd dat dat gehouden zal worden in stof en as is opgegaan. Geen gekke analyse, alle voorwaarden er voor zijn ondertussen aanwezig.

Laten we daar dan maar op hopen.

Want op een referendum over de Turkse toetreding hoeft U vanzelfsprekend ècht niet te rekenen. Op zijn best wordt ons door de tirannen in Brussel verteld dat voor zoiets onbelangrijks eigenlijk geen verdragswijziging is benodigd.