De Russische luchtaanvallen op doelen in Syrië laten weinigen in het MO onberoerd.De Turkse president Erdogan wordt er zelfs uitgesproken beroerd van.

De Russische interventie in Syrië doet het conflict escaleren, aldus een zegsman van het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken, die samen met de door de USA geleide coalitie is opgesteld. Typische Koude Oorlog propaganda, noemde Arnold Karskens dergelijke berichtgeving gisteren (op twitter). Moeilijk daar iets tegenin te brengen. Onze nationale media geven berichten door die lijken alsof we in oorlog zijn, zo gestroomlijnd is de berichtgeving met wat de NATO wenselijk acht. Of men niet beter weet, of niet beter wenst te weten laten we voor het gemak maar in het midden (over partijdigheid etcetra, zie hier).

Lachwekkend
Het is een tamelijk lachwekkende verklaring die Turkije hier uitgeeft. Zeker als we zien wie tekenden, en wat men precies wil. Bovendien hebben we dit liedje al eerder gehoord. Volgens De Telegraaf:

Het Turkse departement formuleerde de verklaring samen met de VS, Groot-Brittannië, Duitsland, Frankrijk en de Golfstaten. Rusland wordt opgeroepen direct te stoppen met de aanvallen op de rebellen en zich louter te richten op IS.

Rusland mag dus wel IS aanvallen (wat de coalitie al jaren bijzonder ineffectief doet, terwijl men het zich nog zó had voorgenomen), maar niet schieten op de rebellen die het Assad lastig maken (waarvan het grootste deel zich heeft aangesloten, of tenminste geaffilieerd is met *tromgeroffel* IS). Daarmee toont men zich medeplichtig te maken aan een ellenlange en moorddadige oorlog die overduidelijk een paar honderdduizend doden kosten mag – zolang Assad maar verdwijnt. Pijnlijk, pijnlijk, want daarmee zijn wij er als Nederlanders (coalitiegenoot) allen medeplichtig aan. Al zal onze regering dat vanzelfsprekend in alle toonaarden ontkennen. Overigens stelt Rusland wel degelijk ook IS aan te vallen, al lijken er definitieverschillen met de Amerikanen te bestaan wie je wel of niet tot IS mag rekenen.

De Russische aanpak
Overtuigend lijkt het wel te zijn, die Russische aanpak. Gisteren maakte Rusland bekend dat men binnen 3 a 4 maanden denkt de zaak zover onder controle te hebben dat Russische bemoeienis dan niet langer benodigd is. Een pijnlijke draai om de oren van de ‘coalitie geleid door de USA’ die al jaren bezig is, doch maar niet lijkt te kunnen komen.

Wat niet onvermeld mag blijven, is dat diverse analisten met een zekere zelfvoldaanheid nu hun gelijk halen over de zwakte van de aanpak tot nog toe.

Deels wordt dat door goede bronnen toegeschreven aan de contacten die de islamitische rebellen hadden met Amerikaanse inlichtingendiensten, die via satellietwaarneming doorgaven waar en wanneer luchtaanvallen werden verwacht. Daarmee is men recent gestopt, toen bleek dat de ‘prowesterse jihadisten’ deze informatie acuut doorgaven aan *alweer tromgeroffel* IS (alweer, idd). Het is dan ook geen wonder dat het allemaal niet zoveel hielp, tot nog toe.

‘Pro-westerse jihadisten’
En dat de Russen weinig onderscheid maken tussen allerlei groepen islamitische jihadisten? Dat lijkt verstandig, want de westerse inlichtingendiensten hebben daar in twee jaar nog weinig helderheid in gekregen. Het is ook de vraag of die helderheid er voor die groepen zelf wel is. Hoogstvermoedelijk kan het ze niet schelen ook: men strijdt voor een Islamitische Staat, en als die komt ziet men wel weer.

Het is een bekend islamitisch paradigma, dat wie wint, gelijk had. Dus beschouwen ze de precieze affiliatie als een zorg voor later. Precies hoe de Russen er mee om gaan. De Amerikanen zouden daarvan wat op kunnen steken – al lijkt dat voor Obama ruimschoots te laat te komen.

————————————————————————————————————-

Volg ook ons Dossier Wereldpolitiek USA en Dossier Syrië