Oekraïne en Turkije horen geen van beide in Europa thuis. Erdogan is een boef en een bedreiging voor al zijn buren. Oekraïne is door en door corrupt.

Dat ze in Kiev liever met Europa dan met Rusland van doen hebben is te begrijpen. Van Rusland hebben ze niets te verwachten en van Europa wel. Maar wat we omgekeerd hier in Europa aan Oekraïne zouden kunnen hebben blijft een onbeantwoorde raag. Er wonen daar mensen die er hun leven voor over gehad hebben om bij Europa te mogen horen, is het antwoord, dat je krijgt. Jawel, als de afkeer van Rusland maar groot genoeg is dan krijg je overal zulke mensen.

Wat gaat Europa erop vooruit door Oekraïne binnen te laten? Dat blijft de vraag die je jezelf moet stellen op 6 april en liefst nog even wat eerder. En het antwoord is duidelijk: helemaal niets. Het is een groot land met veel inwoners dat in een klap alle steunfondsen die er in de EU te vinden zijn kan opslokken ten laste van andere nieuwe leden, waar er toch ook nog wel een paar tussen zitten die de steun goed kunnen gebruiken.

Maar behalve dat Oekraïne in economisch opzicht niets bijdraagt hoort het ook cultureel helemaal niet bij ons. Het land is vanouds een onderdeel van Rusland en het moet maar zien hoe het er met Poetin uit kan komen.
Aan Polen hebben we voorlopig genoeg als groot nieuw land uit Oost Europa.

Dat men serieus denkt over toetreding van Turkije is eigenlijk te gek voor woorden. Turkije is vooral het anti- Europa. Het bezit een klein stukje Europees grondgebied aan de Bosporus. Maar de hoofdmoot bestaat uit Klein Azië. De cultuur is er Aziatisch en niet humanistisch. Het heeft een Aziatisch-Afrikaans soort godsdienst en voldoet in economisch opzicht niet aan de Europese normen.

Er is werkelijk niets te bedenken waarom Europa zich met Turkije zou encanailleren, met name ook niet vanwege het vluchtelingen probleem. Dat probleem is door Turkije gecreëerd en in plaats van dat land een ultimatum te sturen dat ze daar mee op zouden moeten houden, hebben we ons laten verleiden om de Turken af te kopen. Zes miljard wordt er betaald en de Turken mogen ons evenveel vluchtelingen sturen uit eigen voorraad als ze terug nemen. Ik moet toegeven dat er een ingenieuze gedachte achter dat plan zit omdat, als de vluchtelingen het begrijpen en ze zich bovendien zo zouden gedragen als de onderhandelaars hebben bedoeld, degenen die toch naar Europa blijven trekken daar geen plek mee zullen vinden. Maar te vrezen valt dat er nieuwe wegen gevonden zullen worden om naar Europa te gaan en dat het enige wat er dan van dat verdrag in Brussel overblijft dan die zes miljard zal zijn en de hernieuwde toetredingsonderhandelingen met Turkije.

——————————————————————————–

Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp