In de Volkskrant beklaagde zich een groep Marokkanen – in casu min of meer bekende Nederlanders van Marokkaanse afkomst – over de uitspraken over Marokkanen die door Geert Wilders en zijn aanhang waren gedaan en riepen ze de minister- president op om dat niet zomaar te laten passeren.

De minister-president had er al iets aan gedaan, te weten zijn afkeuring uitgesproken en politieke samenwerking met de PVV uitgesloten zolang ze dit soort opvattingen bleven verkondigen. Veel effect zou de oproep dus niet meer kunnen hebben. Het is, voor zover ik weet, wel de eerste keer dat de Marokkanen als zodanig zich, middels een delegatie, in het openbaar verzetten tegen de opstelling van Wilders en zijn aanhang onder de autochtone Nederlandse bevolking. Daar zal de hype, die na de onsmakelijke vertoning bij de PVV op de avond van de verkiezingen ontstond, wel een rol hebben gespeeld. Marokkanen hebben er in het algemeen geen behoefte aan om tegenstellingen aan te wakkeren, maar deze gelegenheid, nu heel Nederland zo eensgezind leek te zijn, wilde men kennelijk niet voorbij laten gaan.

Persoonlijk deel ik mening van Wilders dat hoe minder Marokkanen we in Nederland hebben hoe beter. Eigenlijk vind ik dat we er helemaal geen zouden moeten hebben. Niet omdat ze het land uit worden gezet maar omdat het intussen allemaal Nederlanders zouden zijn geworden die, op hun eigen manier, deel uit maken van een gemeenschappelijke Nederlandse samenleving. Dat betekent dat ze niet meer in aparte wijken wonen, geen Arabisch maar Nederlands spreken en een bijdrage leveren aan iets wat wij allemaal gemeenschappelijk hebben. Dat hun jonge jongens dan ook een minder prominente rol zullen gaan spelen in de misdaad statistieken is dan een te verwachten gevolg.

De brief aan de minister president was zo Nederlands als maar kon. Deze schrijvers kan men daarom als geïntegreerd beschouwen. Maar dat geldt niet voor alle Marokkanen en misschien zelfs niet voor een meerderheid. Zolang dat het geval is heeft een politicus als Wilders het recht om op verdere integratie aan te dringen en is de volkswoede, die door boosaardige politieke leiders als D66 leider Pechtold wordt uitgelokt, te veroordelen.

Iedere politicus, ook Pechtold en ook Wilders, heeft de plicht om tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen te verminderen en te doen wat ze kunnen om hun integratie te bevorderen. Alles bij elkaar vind ik dat in dit opzicht Pechtold ernstiger te kort schiet dan Wilders.

---

Dit artikel over het Lucia de Berk verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.