DE WERELD NU

Buitenlandse adopties beëindigen? Goed plan!

adoptie, Buitenlandse adopties

Het is een gezond voorstel van een overheidscommissie om de buitenlandse adopties te staken. Dat had men wel eerder kunnen bedenken, zeg ik dan met de kennis van achteraf.

De NOS schrijft:

Het kabinet moet de adopties van kinderen uit het buitenland voorlopig helemaal stopzetten. Dat is de conclusie van een nog te verschijnen rapport van de commissie-Joustra, bevestigen ingewijden een bericht daarover uit het AD.

Buitenlandse adopties

De krant heeft het over een “snoeihard oordeel” over de Nederlandse adoptiecultuur en de rol van de overheid daarbij. Er was volgens de commissie sprake van ernstige misstanden bij adopties van kinderen uit Bangladesh, Brazilië, Colombia, Indonesië en Sri Lanka tussen 1967 en 1997.

Dat veel er niet aan deugt wisten we al, eigenlijk, Maar Madonna nadoen blijk moeilijker uit het hoofd van mensen te krijgen dan je mocht hopen. En dat het geen rozengeur en maneschijn is voor de betrokken kinderen dringt niet direct door. Ze hebben het hier toch beter dan in dat land va herkomst ooit zou kunnen? hoor je dan. Een stuitend materialistische redenatie, als je er even over nadenkt. Geld maakt niet gelukkig, immers? De adoptie obsessie lijkt daar tegen in te bewegen. Veel aspirant-ouders hebben geen idee waaraan ze beginnen, maar mijn advies zou zijn: ga eerst eens door een falen met een huisdier dat niet aan je verwachtingen wil voldoen, dan heb je alvast een eerste idee,

Wie zou concluderen dat het de schuld van het huisdier zelf was, heeft alvast een eerste idee hoe moeilijk het is kinderen op te voeden.

De drang kinderen van het andere einde van de wereld te halen heb ik sowieso al nooit begrepen. Het doet me altijd denken aan wat Wim Kieft ooit eens op TV vertelde. Diens vrouw is van Indische afkomst (geloof ik) en hun kinderen zijn dus ietwat gekleurd. Hem werd wel gevraagd waarom ook hij was gaan adopteren? Daarover was hij beledigd, en dat kan ik me uitstekend voorstellen.

Wat je ook wel hoort is vrouwen die angst hebben voor de bevalling, en er zo onderuit denken te komen. Zou  zo iemand een goede moeder zijn? Ik kan me dat slecht voorstellen. En zo zij er meer elementen in het adoptieproces die me weinig aanstaan. Waarom geen Nederlandse kinderen geadopteerd? Die zijn er eveneens, en het is en probleemgroep die men maar moeilijk aan de mens weet te brengen, heb ik ooit eens ergens gelezen. Het gaat dan  om kinderen die plotseling wees zijn geworden, en door de staat worden opgevoed. Maar hé, dan zijn het plotseling geen speeltjes meer voor iemand die een onbeschreven blad gaat vullen. Komt het dan te dichtbij? Kennelijk.

Dat de overheid nu een einde maakt aan die kinderhandel lijkt me een prima stap.

11 reacties

  1. Grapjas schreef:

    En adopteer Nederlandse kinderen indien adoptie gewenst is. Vrj racistisch dat Blabken vaak een zwart kind kiezen- en de Blanke kinderen hier in tehuizen en pleeggezinnen rondgaan.
    Eigen kinderen eerst!

  2. Bert schreef:

    Grapjas, dat wou ik net opschrijven.
    Zolang er hier nog kinderen in een weeshuis hopeloos moet wachten op adoptie, geen enkel kind uit het buitenland.
    Of zal het dan toch om het kleurtje gaan.
    Die zullen er inmiddels hier ook wel te vinden zijn met wat er hier jaarlijks binnen wandelen..

  3. scherpschutter1943 schreef:

    Adoptie van kinderen zou altijd verboden moeten worden. Alleen eigen kinderen is o.k. en verder niet. Ook een kinderverbod voor homos en lesbiennes,. Een kind hoort een vader en een moeder te hebben die hem/haar heeft verwekt. Stellen die geen kin deren kunnen krijgen, daar is wat mee. De natuur slaat ze niet voor niets over. Die stellen kunnen hun ouderliefde kwijt aan pleegkinderen.

  4. Jane schreef:

    Het adopteren van Nederlandse kinderen is vele malen moeilijker dan van buitenlandse kinderen. Er zijn er overigens ook veel minder. En de aanname dat vrouwen bang zijn voor de bevalling en daarom maar gaan adopteren is gewoon lachwekkend. Er zijn helaas heel veel vrouwen waarbij het niet lukt om zwanger te raken, ondanks jarenlange pogingen. Wat moet je dan, als je toch graag kinderen wilt? Je gaat dan toch op zoek naar een alternatief? En pleegkinderen is niet zo makkelijk als het klinkt. Ze kunnen nl ook weer bij je weggehaald worden, denk je eens in wat dat met je doet. Of agressief blijken en de hele boel slopen. Succes ermee. Ik lees VoL graag, maar dit is een van DD domste, meest kortzichtige en slechtste stukken die ik hier ooit heb gelezen.

  5. Mike Brandenburg schreef:

    Beste @Jasne. zolang kinderen in Nederland zonder ouders opgroeien, zijn er te veel Nederlandse kinderen beschikbaar voor adoptie, het adopteren van buitenlandse kinderen zou ook enkel mogelijk moeten zijn wanneer er in Nederland geen ouderloze kinderen meer zijn, dan gaan we kijken of het probleem elders kunnen verhelpen. Dat van niet willen bevallen is inderdaad keiharde onzin. Daarbij is biureaucratie en de bemoeienis van ambtenaren te vaak het probleem. Ik heb kennissen die een kindje wilden, natturlijk ging het niet, dus dan maar adopteren, na 7 jaar te hebben gewacht om in aanmerking te komen en procedures af te ronden ging men voor een kindje uit het buitenland. Uiteindelijk heeft mijn vriend het hele gedoe afgeblazen, ze waren bezig met de procedure en toen hij voor ene gesprek moest komen werd hem geadviseerd een pak te dragen… Om zo een goede indruk te maken. Dat ging hem te ver, zoveel jaar wachten op een Nederlands kindje en je dan vervolgens anders moeten voorstellen dan je bent om in aanmerking te komen, mensen die op datr moment al 8 jaatr bezig zijn elke formaliteit al hebben gehad dwingen zih anders voor te doen dan ze zijn omdat ze anders geen kansmaken is belachelijk.

    Daarnaast ben ik het met de autuer eens, het materialistische gedeelte is wel zeker van belang, immer het helpt mee aan een gezonder leven, niet voor niets worden wij hier vaak ouder en zeker in het verleden waren wij vele malen beter opgeleid wat onze toekomst enkel maar ten goede kwam. 30 jaar links onderwijs heeft dat totaal vergalt, maar het speelt nog steeds tot op zekere hoogte, het materialistische in het verdomhoekje zetten is dan ook lachwekkend. We zijn niet allemaal Madonna die in Malawi eenkindje koopt. Maar dioen alsof het nietszeggend is is belachelijk.

  6. M. de Jong schreef:

    Ik denk dat het een hype is,een soort statussymbool, hebbedingetje om een kind met een kleurtje te adopteren……net als veel mensen die een hond willen,voor een rashond kiezen, terwijl er duizenden leuke honden in de Nederlandse dierenasielen zitten te verrotten.

  7. Von schreef:

    Het blijft bevreemdend om als blanke Westerling een kindje uit een Derdewereldland te halen die helemaal niets genetisch van je heeft (met name een Afrikaans kindje), is het om te deugen?

  8. Realist1966 schreef:

    Het verlangen naar een kind is iets gevoelsmatigs, niet iets rationeels. Iedereen heeft wensen en hoopt deze ooit te realiseren. Blijkt een hartewens, een kind krijgen niet mogelijk, dan is het opnemen van een ‘zielig’ kind ‘in nood’ best begrijpelijk. Desondanks ben ik op het adopteren van buitenlandse kinderen tegen. Een goede en materialistisch gezien betere toekomst lijkt nobel, maar misstanden liggen op de loer. Bij vraag ontstaat ook aanbod, met als gebleken gevolgen ontvoering en kinderhandel. Voor de kinderen zelf is het ook traumatisch, zelfs al krijgen ze van adoptieouders alles qua liefde en aandacht, ze voelen zich er toch vaak niet bijhoren, zullen zich altijd afvragen hoe hun leven anders was verlopen, waar hun roots liggen en willen op zoek naar familieleden. Religie is vaak ook een probleem. Adoptiefouders hebben aan dit alles doorgaans ook een flinke kluif en raken teleurgesteld en vaak ook beschadigd. Al hun goede bedoelingen en inspanningen worden in twijfel getrokken of er worden hen zelfs verwijten gemaakt. Zelfs als het kind al niet is beschadigd voordat het bij hen kwam en soms op wat latere leeftijd niet in het gezin te handhaven is en dan in instellingen of internaten terechtkomt.
    Dit alles levert veel problemen en ongelukkige mensen op, geen win-win situatie dus.

  9. Baytep schreef:

    Deel van het artikel en de reacties is wel erg kort door de bocht.
    Realist verwoordt het mooi.
    Daarnaast leven we in een samenleving. Als mensen dan kinderen van ver weg gaan adopteren terwijl in Nederland geschikte kandidaten zijn is er van dat “samen” weinig meer over.

  10. Henz schreef:

    Een kind adopteren kost per kind tot wel 40.000 euro. Met dat geld kun je een compleet Afrikaans weeshuis van een goed leven voorzien. Het is dus niet nodig, in die zin dan. Het gaat vaak om onvervulde moeder wensen. En dat is een egoïstisch motief.

  11. Anonymous schreef:

    Was even bang dat we, als maatschappij, geen “kinderen”, met geboortejaar 1-1-2014 en een volle baard na een paar dagen niet scheren, mogen adopteren, maar gelukkig is dat niet het geval. Zal wel komen omdat daar geen sprake is van “ernstige misstanden”.

    Mijn vermoeden is dat de koehandel van adoptie van buitenlandse kinderen niet meer zo lucratief is als dat het geweest is, dus ja, dan moet het getorpedeerd worden. Gelukkig blijft Nederland de nummer 1 pedo hub van de wereld (we hebben dan ook een prima IT infrastructuur), kan Jeugdzorg nog steeds levenslange verwoestingen in talloze gezinnen in gang zetten, zijn er steeds meer dakloze kinderen, zijn er steeds meer kinderen die in armoede leven, en wordt de ene jeugdige levenslang gestraft met een strafblad voor een kleine misstap, terwijl andere zwaar recidive jeugdigen telkens na een “goed gesprek” weggestuurd worden. Zo begaan is Nederland werkelijk met het lot van kinderen.

    Overigens ken ik een aantal mensen die vanuit het buitenland geadopteerd zijn. Allen zijn alleenstaand en hebben een lange reeks van mislukte relaties achter de rug. Verder prima mensen, uitstekend geintegreerd, goede opleiding vaak, prima baan ook, zeer interessante gesprekken, maar ergens botert het niet, en vallen ze toch, op een of andere manier, buiten de boot. Eentje zei zelf: natuurlijk heb ik het hier beter dan als ik daar was gebleven, maar of ik gelukkiger ben dan als ik daar was gebleven, ook al was dat leven korter geweest, dat weet ik niet. Ook weet ze niet of ze destijds daadwerkelijk vrijwillig is afgestaan door haar biologische ouders, of dat dat onder dwang is geweest, of uit wanhoop vanwege omstandigheden (waar de wereld nauwelijks iets aan gedaan heeft), bijvoorbeeld verkocht is daarom, of zelfs dat ze ontvoerd is geweest. Ze hoopt ontvoerd te zijn geweest, zodat ze in ieder geval geliefd en gewild was/is door haar biologische ouders. De waarheid zal ze nooit te weten komen, alle sporen zijn gewist.