Zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten wil een oud Nederlands spreekwoord. De EU heeft er zojuist een treffend voorbeeld van in gebruik genomen.

Gisteren meldde Elsevier dat er een nieuw gebouw tegen het oprukkend populisme is geopend:

De Europese Unie wil ‘vreugde’ brengen ‘in een tijd van populisme’. In Brussel worden deze ‘woede en euroscepsis’ aangepakt met een gloednieuw hoofdkwartier

Ter waarde van €320 miljoen. Geen idee hoeveel vreugde het afbranden van het Europees Parlement in deze tijden van populisme, ‘woede en euroscepsis’ ons brengen zou, maar dat ik er uren naar zou kunnen kijken weet ik nu al. Maar laat ik geen mensen op ongezonde ideeën brengen en me beperken tot het ongenoegen dat dit nieuwe gebouw me geeft.

In het nieuwe gebouw moeten crises worden besproken. Het gaat om een ‘futuristisch’ hoofdkwartier met een groot rond kantoor, een ‘space egg’ genaamd. Het gebouw is milieuvriendelijk, en is volgens de Belgische architect Philippe Samyn een symbool voor de unie die het continent moet blijven verenigen.

Ach heden toch.

Met het gebouw hoopt de EU vrolijkheid naar voren te brengen, als ‘reactie op de toenemende populistische woede jegens Brussel’. Volgens de architect moet het pand ook de transparantie van Brussel weerspiegelen. Maar de unie heeft juist veel kritiek gekregen op de bouw van het peperdure hoofdkantoor, ten tijde van grote economische problemen in een aantal lidstaten.

Tja, dat verwacht je niet, zo’n directe uiting van ‘populisme, woede en euroscepsis’ op zo’n goedbedoeld initiatief. Terwijl het zo ontzettend fraai uitstraalt waarvoor de EU staat, en wat zij kan bijdragen aan de sociale vrede en vooruitgang binnen het eigen grondgebied: nada.
En als je het van de architect moet hebben om uit te leggen hoe het allemaal werken gaat, dan ben je erg in paniek. En aangezien ik in Delft al veertig jaar (aspirant-)architecten hoor neuzelen over hun geestelijke liefdesbabies, weet ik hoe erg dat is en zal blijven. En ziet:

In een grote glazen ruimte staat een space egg, volgens de architect gebaseerd op een lampenkap, waarin vergaderingen van de Europese Raad en de Raad van de Europese Unie zullen worden gehouden. Voorheen werd het Justus Lipsiusgebouw in Brussel gebruikt, maar dat was in eerste instantie niet bedoeld voor vergaderingen, dus werd een nieuw gebouw aangelegd.
Willam Shapcott, directeur van de Raad van de Europese Unie, heeft aangegeven dat Brussel verwacht ‘slechts een paar procent’ meer dan het budget uit te geven aan het project. ‘Het is niet zo, zoals in een aantal andere gevallen, dat we 50 tot 100 procent meer zullen uitgeven aan het gebouw dan gepland.’

Heb ik er nog iets positiefs over te melden? Nou, dat is een kwestie van perspectief:

Het gebouw heeft in totaal 3.750 ramen, en de grote ruimtes moeten volgens de architect zorgen voor een ‘vrolijke ontmoetingsplek voor mensen met een groot aantal problemen, zodat ze een rustplek hebben’.

Een mooie plek, een rustplek, is precies waaraan de Eurocraten enorm behoefte hebben. Maar persoonlijk blijf ik van mening dat Rottummeroog daarvoor een geschiktere plek biedt.