De EC is ontevreden over het verloop van de evacuatie uit Afghanistan, en nu weet Brussel zeker dat men een eigen EU-leger wil.

Een sentiment dat braaf door de EU-laven wordt geëchood:

De Europese Commissie heeft grote plannen voor een Europese defensiemacht. Dat meldde de Hoge Vertegenwoordiger voor buitenlands beleid en veiligheid Josep Borrell afgelopen weekend tegenover persbureau AFP. Hij ziet de huidige situatie in Afghanistan als wake-up call voor de Europese Unie en wil een expeditieleger van 50.000 manschappen.

50.000 man? Waarom ze niet beginnen met een erewacht voor eigen gebruik van 25 Oekraïners? Vermoedelijk omdat het dan iedereen duidelijk wordt dat een modern soort fascisme is wat hen drijft.

Plannen voor een Europees leger doen al langer de ronde in Brussel, maar zijn altijd omstreden. Er bestaat al een Europese troepenmacht, maar het commando daarover is in handen van de lidstaten in wisselende samenstelling. Veel lidstaten zijn van mening dat nationale staten moeten beslissen over de inzet van defensie, en niet de EU. Borrel zegt hierover: “De Europeanen hebben geen keus. We moeten ons organiseren om te kunnen omgaan met de wereld zoals die is en niet met de wereld waar we van dromen.”

Maar Brussel werkt hard aan de wereld waarvan zij droomt. en wereld waarin de EU van belang is, en men is er nu achter dat men daarvoor een leger nodig heeft, en niet alleen grote zakken met geld. Sommige EU-lidstaten denken er de verwerkelijking van traditionele ambities in terug te kunnen vinden:

De twee grootste EU-landen, Frankrijk en Duitsland, pleiten al sinds 2018 voor een Europese defensiemacht. Nederland is vooralsnog wel voor meer militaire samenwerking, maar niet voor een staand EU-leger. Op dit moment werkt de Europese Commissie aan een nieuwe defensiestrategie. De uitwerking van deze plannen staat op de agenda voor de EU-top van november. Dan zal Borrel met de regeringsleiders in gesprek gaan over zijn plannen.

Hoe Nederland daar op reageren gaat? Dat is niet moeilijk te voorspellen. Ten eerste is ons leger al sinds enige tijd in het Duitse geïntegreerd (vandaar dat we ministers van defensie hebben die niets kunnen – meer dan een staatssecretariaat van de Duitse minister van Defensie is die post niet langer). In Den Haag denkt men altijd opnieuw dat het leger een sluitpost van de begroting is, en bovendien onterecht dat groter goedkoper is. De geschiedenis van de Nederlandse defensie is er dan ook een van bezuinigingen tot de boel instort.

Dat legers machtsmiddelen zijn is in de Nederlandse context nooit goed begrepen (ons land is van oudsher ook van de zakken geld om problemen af te kopen), dus kunnen we er vanuit gaan dat Nederland relatief meegaand zal reageren. Dat de geschiedenis ook leert dat dat niet verstandig is? Dat willen we eenvoudig niet weten.