Dat in Brussel de EU-vlag in top blijft lijkt duidelijk, maar welke lading zal de vlag in de Corona-vrije toekomst nog dekken?

Politieke publicatie foreignpolicy.com bericht dat er in Brussel intern wordt gebakkeleid over toekomstige financiële soliditeit. De briefjes van staatsschulden puilen de schatkisten uit, maar er wordt al gekonkeld de rijkere landen een poot uit te draaien – want dat werkte vorig jaar tijdens het gekonkel rond de EU-begroting ook. Al die gratis miljarden met als smoes dat ze een zetje nodig hadden vanwege Corona smaakten naar meer. Zodat nu:

Europe Is Fighting Over Its Fiscal Future

France and Italy want to fend off the frugals and make COVID-19-era budget flexibility a feature, not a bug.

Want lekker ouderwets met geld smijten voelde erg prettig, merkten ze in de Zuidelijke lidstaten.

As the Corona-virus is largely brought under control in Europe and battered economies finally start to rebound, a major political battle is looming over what a post-pandemic European Union should look like.
A heated debate is getting underway within the bloc on whether the spending and debt restrictions on member states—suspended in March 2020 due to the COVID-19 crisis—should be brought back or substantially loosened for the long haul. At stake is a battle for Europe’s financial soul between fiscally conservative northern countries like Germany and the Netherlands and southern European countries like Spain, France, and Italy that have long demanded more spending flexibility.

De afgelopen anderhalf jaar was dat ook een succes van jewelste – voor de spenders. De groei van de respectievelijke staatsschulden vertelt een pijnlijk verhaal.

During the pandemic, as governments increased their borrowing to keep workers and businesses afloat, public debt skyrocketed across the union. By the first quarter of 2021, average EU public debt had grown by 14 percent compared to one year earlier. Germany’s debt topped 70 percent of its GDP while France’s reached 118 percent, Italy’s nearly 160 percent, and Greece’s an eye-watering 200 percent.

De Nederlandse staatsschuld als deel van het BBP steeg minder dan een procent. Van de eurozone was dat ongeveer 2,5%, Duitsland bijna 1,5% terwijl Denemarken en Litouwen hun posities zelfs bleken te hebben verbeterd.

Wat was ook alweer de afspraak over het fiscale beleid?

The eurozone has long been premised—at least on paper—on a desire to keep member states’ fiscal houses in order. The EU’s stability and growth pact aims to cap countries’ annual budget deficits at 3 percent of their GDPs and their public debt at 60 percent of their GDPs. Countries with more debt are meant to reduce it by 5 percent of the excess every year.

Dat hiermee al vaker de hand is gelicht is een publiek geheim, maar de zuidelijke lidstaten wensen nu meer dan dat. In tijden van crisis kan zo’n afspraak heel knellend werken, zo zeggen zij nu. Anders gezegd: toenames van staatsschulden die in tijden van problemen werden gerealiseerd mogen daarna nooit meer een rol spelen?

De EC lijkt genegen er aan te gaan werken:

The EU economic affairs commissioner, Italian Paolo Gentiloni, is calling for loosening public spending restrictions for good. Even the much more hawkish Valdis Dombrovskis of Latvia, the EU trade commissioner, conceded earlier this month that the EU needs “a debt reduction path that is realistic for all member states,” code for a straitjacket with a lot more wiggle room. The European Commission is expected to start formulating reform proposals over the coming weeks and months.

Nu de nieuwe Duitse kanselier iemand is die voorheen minister van Financiën was, bestaat de mogelijkheid dat het land inderdaad dwars zal gaan liggen. Maar hoe lang? Formeel lag Nederland vorig jaar tijdens de EU-begroting onderhandelingen ook dwars, maar nadat Rutte toegaf de schatkist te openen voor de zuidelijke lidstaten werd in Zuid-Europa prompt een volksfeest opgetuigd, dat in zijn lompheid nogal deed denken aan islamitisch gejuich volgend op de aanslagen van 9/11.

Dat Corona een smoes was om de noordelijke lidstaten te melken wisten we ook toen al – zodat ook Rutte er van op de hoogte was. Dat maakt het niet zo waarschijnlijk dat men er ditmaal zal proberen voor te gaan liggen.

Het is daarentegen voor Nederland de hoogste tijd de Club van Brussel aan zichzelf over te laten. Nexit wordt een steeds dringender stap.

---

Meer over het miezemauzen vorig jaar rond de EU-begroting vindt u hier.