Brexit – na 1 juli serieus, of zonder handelsverdrag?
Over een handelsverdrag russen UK en EU werd na de formele Brexit-datum van 1 februari al vier rondes onderhandeld. Zonder succes. En dat is volstrekt logisch.
Dat gebrek aan succes was niet vreemd. Al tijdens de laatste fases voor de formele beëindiging van het lidmaatschap van het UK van de EU werd gezegd dat het proces rond het sluiten van een handelsverdrag wel twee jaar in beslag zou nemen.
Ernstiger echter is dat de EU nooit belang had bij vooruitgang in de onderhandelingen zolang er nog een spoor van kans was dat het UK voor enige tijd af zou zien van een volledig doorsnijden van de banden met Brussel. Dat was zo tijdens de onderhandelingen voor en leidend tot het vertrek op 1 februari, en dat is nu weer zo omdat de EU poogde de Britten zo ver te krijgen dat het doorsnijden van de verdragsverplichtingen per 31 december met enige jaren zou worden uitgesteld. Pas bij het verstrijken van de definitieve kans daarop (deze week) lijkt het besef aan EU-zijde ingedaald dat het nu of nooit wordt.
Kwade trouw van de EU? Absoluut. Al moet worden aangetekend dat een erg veel succesvoller UK buiten de EU-sfeer wel eens de doodsklap voor de Unie van Brussel kan betekenen. Die angst doordesemd alle onderhandelingen, en dan hebben we het nog niet gehad over de Franse belangen ten aanzien van de visrechten in Britse wateren, die per 31 december van dit jaar eveneens komen te vervallen.
Onderhandelaar Barnier zou om die reden alleen al lang geleden terzijde geschoven hebben moeten worden, maar de EU is een verlengstuk van de Franse belangenbehartiging, en wie dat nooit eerder zo zag hoeft alleen ons archief van die jarenlange lijdensweg door te nemen om het te begrijpen (zie daarvoor ook onder dit artikel). Ten overvloede berichtten de EU-laven over de laatste video-bijeenkomst, waarvan de samenvatting alles bevestigt dat ik hierboven uiteenzette:
Ondanks de Corona-crisis zijn er vier onderhandelingsrondes voltooid over de toekomstige relatie tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk. Maar een “nieuw momentum” is nu nodig, stellen de Britse premier Boris Johnson, EU-president Charles Michel, Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen en EU parlementsvoorzitter David Sassoli in een gezamenlijke verklaring na afloop van topoverleg per video over de stand van zaken.
Dat overleg duurde amper een uur.
Amper een uur. Is het niet lief? Dat houdt in dat nauwelijks iedereen aan het woord is geweest. Nog meer bevestiging?
Vrijdag deelde Londen mee definitief geen verlenging van de onderhandelingen te zullen vragen. Daarvan heeft Brussel “nota genomen”, staat in de verklaring. De Britten zijn per 1 februari uit de EU gestapt maar volgen tijdens een overgangsperiode tot en met 31 december nog EU-wetgeving. Ze onderhandelen sindsdien met Brussel over een toekomstige handelsrelatie maar die gesprekken zitten muurvast.
De EU vindt het niet erg (meer) dat het Britse lidmaatschap is opgeheven, maar dan moet Londen wèl blijven doen wat Brussel wil:
De EU is bereid Londen tarief- en quotavrij toegang te geven tot de Europese interne markt, maar dan moeten de Britten zich wel houden aan de normen en eisen van de EU over bijvoorbeeld milieu en arbeidsomstandigheden. Londen wil juist af van de Brusselse bepalingen.
Niet ingewikkeld,maar voor Brussel moeilijk verteerbaar. Hetgeen de smoesjes die men het EUP vertelt ietwat lachwekkend maakt:
Het werk van de Britse en EU-onderhandelaars om een handelsakkoord te sluiten is nog niet eens halverwege. Niemand kan met zekerheid zeggen hoe het er eind dit jaar uitziet, maar “wij zullen alles doen wat in ons vermogen ligt”. Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, zei dat woensdag in het Europees Parlement.
Dat EUP kon vervolgens weer op de bekende EU-wijze aandringen op de vaste jengelpunten die geen verstandig land zou moeten accepteren:
Volgens Kati Piri (PvdA), een van de Brexit-rapporteurs van het parlement, lijkt het erop dat er een patstelling is. Voor een ambitieus handelsakkoord – in het belang van beide partijen – is volgens haar een nieuwe dynamiek nodig.
Gaap. In het EUP en in het Berlaymont (de EC-zetel) wordt het “het belang van beide partijen” strijk en zet vertaald met het EU-belang en wat een ander er ook aan baat bij hebben kan. De Britse bevolking en regering kijken daar doorheen, en zolang men in Brussel niet realistischer wordt, komt er nooit iets van terecht.
Meer over EU en Brexit op Veren of Lood vindt u hier.
Het VK heeft allang aangegeven dat ze compleet souverein uit de EU gaan en geen enkele vorm van beslissingrwcht Van de EU te accepteren. De EU heeft het steeds over een level playingfield, wat niet meer inhoud dat EU wetgeving alles bepalend is voor iedereen, wanneer men het oneens is zal recht moeten worden gehaald bij EU instanties, al deze zaken gaan nooit gebeuren, de EU blijft er nog steeds op aandringen, omdat er anders geen verdrag kan zijn. Het VK heeft al aangegeven dat er dan geen verdrag komt en ze op WTO basis handel gaan drijven. Ondertussen is bekend dat het VK al drie grote handelaverdragen zo goed als rond heeft een daarvan werd gisteren bekend is met Australië, een land waar de EU altijd jaren mee onderhandelt over een verdrag. Maar het VK is ook in onderhandeling met arme landen, het VK wil volledig stoppen met ontwikkelingshulp en wil nu ontwiikkeling bewerkstelligen door handel te drijven. Het VK word het voorbeeld van geweldige economische groei buiten de EUSSR. Ook het vertrek van Unileverland miet in dat licht worden gezien, meet economische vrijheid en heel veelinder reguleringen en politieke overheersing. Vele bedrijven zullen volgen. En met handelaverdragen met arme landen zullen we veel van die bedrijven hun productie zien gaan overhevelen naar die landen.
Gezien de EU zich geen Brexit succes kan permitteren is die enkel uit op een deal die de Britse economie zo veel mogelijk schade toebrengt, en zijn de Britten dus gewoon het beste af met een no-deal Brexit.
Waarna de Britse economie dan explosief gaat groeien, en het hopelijk eindelijk tot het EU stemvee doordringt dat de EU enkel een gigantische molensteen om ons aller nek is.
Voor ons -door het Vierde Rijk gegijzelden- wordt het belangrijk dat het VK een enorm succes wordt buiten dat Vierde Rijk. Proletariers aller EUssr landen!? Koopt Britse waar!
De EU is een verlengstuk van de franse belangenbehartiging, heel juist!!
@ Kees
De Fransen hebben de EU opgericht nadat WW2 voor eens en altijd duidelijk had gemaakt dat een militair afgedwongen Franse overheersing van Europa er niet meer in zat.
Het is dus weinig verbazingwekkend dat die EU een verlengstuk voor de Franse belangenbehartiging is.
Wel verbazingwekkend is hoe bedroevend weinig mensen dit in de gaten hebben…