Bob is niet boos. Bob is dood.
Steven Crowder daarentegen, leeft nog. Dat stemt hoopvol!
Pas deze week ontdekte ik de clip Painting Muhammad with Bob Ross. Hij duurt slechts vijf en een halve minuut. Bijna 5 minuten daarvan is schilder Bob aan het woord. Eén ding is duidelijk: Bob let op zijn toon. Toon, toon, toon. Hij zegt netjes Peace Be Upon Him na het uitspreken van de naam van de “heiligste der profeten“. Hij herinnert eraan dat Mohammed in tijden van oorlog ervoor waarschuwde dat de bomen er niet onder mochten lijden. En wanneer hij het heeft over Mo’s houding tegenover Joden en christenen spreekt hij niet over moord of doodslag, maar drukt hij zich genuanceerd uit: “Didn’t like Jews“. Dat werk.
Bob Ross is natuurlijk een archetypische schoft. Zo zijn er veel, maar weinigen beseffen hun eigen schofterigheid. Op een toon waar dus als het ware niets op aan te merken valt, maakt hij terloops volop melding van wat minder welkome waarheden. Waarheden van het type dat ik in mijn brief aan Donald Trump groepeer onder het kopje “Painful truths”. In mijn brief aan de volgende president van de Verenigde Staten, klinkt het zowel harder als saaier dan in Crowders video:
The most incriminating evidence against behavior and ideas of Muhammad is not presented by his opponents but by his most fanatical supporters. The accusation that he had sex with Aïsha when she was 9 years old, for instance, is countered most seriously by Ahmediyya. The most fanatical supporters do not counter the accusation but embrace the claim and consider Mohammed as a role model for practicing pedophilia.
Het lijkt erop of de maat van Crowder, op de afbeelding hierboven, denkt dat na deze clip verdere wedstrijden of tentoonstellingen onder het motto “Teken Mohammed”, overbodig zijn. Ik ben geneigd hem daarin gelijk te geven.
Je zou je kunnen afvragen of we Steven Crowder daardoor meer in gevaar brengen. In mijn ogen past zo’n soort vraag bij mensen voor wie lafheid geldt als leidraad in het leven. Crowder heeft, volgens een commentaar onder de clip, “balls bigger than Jupiter“.
Wie mij een beetje volgt, hier op Veren of Lood, weet misschien nog dat ik enige tijd geleden schreef dat ik in mijn stukken en stukjes eigenlijk een wat minder centrale plaats wilde geven aan de leer van Mohammed. Ik schreef over mijn omdraaiing van de bekendste uitspraak van Clausewitz: “Wie weigert politiek en ideologisch de strijd aan te gaan met een vijandig gedachtegoed, verhoogt de kans op (burger)oorlog“, en dat die dus niet of nauwelijks gevoerd dient te worden in (onze) nationale politiek, omdat die strijd vooral een mondiale en lokale aangelegenheid is. Wijzig ik nu van koers door met een stukje als dit te komen?
In zekere zin wel. Maar dan wel een die – zoals het hoort – gebaseerd is op groeiend inzicht en veranderende omstandigheden. In dit geval vooral het laatste: een verandering in negatieve en een in positieve richting. Ik schreef dat ik nog wel mijn kennis over de leer van Mohammed wil overdragen en in discussie wilde met wie dat aan zou durven. Ik heb geen signalen opgevangen over mensen die dat zowel zouden willen als durven. Voor wat betreft dat kennis overdragen nam ik contact op met het Forum voor Democratie. Ik bood aan om enkele colleges te verzorgen voor hun ‘Academy‘, over het thema: ‘De (on)mogelijkheid van hervorming van de islam’. Dit gaat werkelijkheid worden wanneer meer dan een handvol mensen daarvoor interesse heeft. Voldoende mensen meldden zich aan, doch helaas de hele ‘Academy‘ is intussen geruisloos in slaapstand gegaan.
U snapt dat dit de negatieve verandering was.
De positieve verandering betreft de dramatische ontwikkelingen rond de verkiezing van de volgende president van de VS. De kans dat Trump niet die volgende president wordt, is inmiddels nogal klein geworden. Zijn verkiezing op 8 november, zal niet alleen effect hebben op de VS en haar buurlanden. Zelfs zijn kandidatuur heeft al veel veranderingen teweeg gebracht. Trump heeft – nog net op tijd – een vernietigende klap uitgedeeld richting de politieke correctheid. Dit stukje sluit ik af met de alinea’s waarmee ik mijn brief aan hem afsloot:
Across a very broad front, we have to fight a tough ideological struggle against those who seek the elimination of values, virility, rationality and common sense. For those who dare to observe all the relevant facts, the specific clash with the Mohammedan civilization in a sense is secondary to this greater struggle.
Western Europe is in worse shape regarding both struggles.
That is why I do not send this letter to European politicians but to you as leader of the free world and terminator of political correctness.
“Bob Ross is natuurlijk een archetypische schoft.” De auteur weet dat dit een (recent opgenomen) parodie is. Dan kan je dat zo niet neerschrijven. Het zou moeten zijn: “Bob Ross” is een schoft.