Druk Italië op EU is wat je krijgt als de EU voorzichtig moppert over de door ItaIië ingediende begroting, die men niet direct afwijzen durft. Althans, die conclusie moet je voorlopig trekken uit wat zichtbaar wordt.

Het was wederom geen goed weekend voor de EU. Het referendum over de nieuwe naam voor Macedonië haalde te weinig stemmen om geldig te zijn (al lijkt Brussel dat nu plotseling te willen negeren, EU en referenda, jaja), waarmee de toegang tot de EU voor het land weer even geblokkeerd lijkt omdat Griekenland anders hysterisch wordt.

Ernstiger zijn echter de randvoorwaarden van de begroting waarover de regering in Italië het vrijdag eens werd. Die zijn ruimer dan de Italiaanse minister van Financiën Tria wenste (2,4% tegen 1,6% tekort), en ook hoger dan wat de EU had aangegeven dat wenselijk was (maximaal 1,8% tekort).Tria goot zondag wat olie op de golven:

Tria zei dat het nu beoogde begrotingstekort van 2,4 procent van het bruto binnenlands product is voortgekomen uit gewone politieke onderhandelingen. Tria zou in de onderhandelingen 1,6 procent als maximum hebben gezien. De EC heeft eerder aangedrongen op hooguit 1,8 procent.

Maar de internationale beurzen trokken zich daar niets van aan, en bereiden zich voor op een confrontatie tussen Italië en Brussel, nadat EC-vicevoorzitter Valdis Dombrovskis  commentaar leverde in de Corriere della Sera. Deze betoogde dat de nieuwe begroting indruist tegen Europese regels en afspraken. De EC verwacht voor 15 oktober de nieuwe Italiaanse begroting te ontvangen.

Of niet. Italië is dit jaar al rijkelijk laat met het indienen van die voorstellen – die Brussel moet ‘goedkeuren’ – maar zij heeft het excuus dat de formatie van de regering lang geduurd heeft.

“Headlines suggesting the EU will look to reject the budget all but places the populist coalition and the EU on a potential collision course,” said Rabobank’s Matthew Cairns “That is feeding straight into BTP levels this morning.”
(..)
Any rejection by the EU could cause rifts between Italy’s euroskeptics and the trade bloc, creating further market volatility.

Dat de obligatiemarkten er niet gerust op zijn ziet u hier:

Nu geldt vooral de vraag hoe de EU hierop reageert en of zij het belangrijker vindt te proberen de populisten in Italië terug in lijn te brengen, of wil riskeren een nieuwe Griekse crisis te creëren. Maar dan op een schaal die niet beheerst kan worden:

“A wave of negative rating actions would have far greater implications than a simple sell-off of Italian assets, one would assume that the Italian government would end buckling under the pressure,” wrote strategists led by Cyril Regnat. “If both Moody’s and S&P decide to downgrade Italy and maintain a negative outlook on the debt, this would pave the way for significantly wider spreads, possibly around 400 basis points.”

In Brussel breekt men zich nu het hoofd over de vraag of een partijtje staren tegen Salvini & co kan worden gewonnen zonder de eurozone op te breken.

Fait vos jeux.