Bestaat landverraad als je land niet meer bestaat? Dat klinkt als sofistiek, maar deze situatie begint zich te ontwikkelen.

Dit stukje is ongewild het vervolg op wat ik gisteren schreef over ons wrakkige staatsbestel, dat kwaadwillenden op hoog niveau in staat stelt maling te hebben aan iedereen, als het hen niet uitkomt te doen alsof we hier een democratie hebben. En hey, presto! Als het hen niet uitkomt blijken we die democratie inderdaad niet te hebben. Want democratie is niet alleen regeren met de helft plus één, maar ook rekening houden met het nut voor het algemeen. Dat laatste is voor het zittende kabinet geen sine qua non. Maar blijkt het voor haar voorgangers ook al niet te zijn geweest. Nu de desintegratie van het politieke stelsel in West-Europa met grote snelheid nadert en een stabiele meerderheid niet langer kan worden gegarandeerd middels verkiezingen, moet er uit een ander vaatje worden getapt. Tot die tijd moeten we het schijnbaar doen met de schuimkraag van de droesem die nog uit het oude vaatje resteert.

Gisteren liet ik zien hoe ons staatsbestel misbruikt kan worden – en daarom ook wordt. De kwaadwillenden die menen de wereld te zullen verbeteren met plannen voor ons die ons moreel zullen redden. Zij beschouwen ons – de ongelovigen in hun wereldideaal – als Deplorables. Wie dat niet bekend in de oren klinkt kan het hier opzoeken.

Maar toch  – en dat klinkt hoe dan ook al veel bekender – moeten en zullen ze ons ´redden´. Van onszelf. En ook de wereld moet van ons worden gered. Daartoe is veel geoorloofd, en misleiding is al helemaal geen morele hindernis. Het hogere doel roept.

In deze optiek bestaat landverraad niet. In deze optiek bestaat ons land namelijk al niet meer. En zijn wij nog slechts een lastige hindernis met illusies over onze individuele rechten die mettertijd vanzelf oplost. Omdat we geen keus zullen hebben. Aanpassen of ondergaan, andere opties zullen er niet zijn.

Tijdelijk. Want aanpassen zal ook ondergaan betekenen. Gisteren schreef ik:

.. Nederland voornemens is tijdens een volgende intergouvernementele bijeenkomst op 11 december in Marrakesh (Marokko) een verregaande verklaring te ondertekenen die heet ‘Mondiaal pact voor veilige, ordelijke en reguliere migratie’.

En dat een ruime meerderheid in de Kamer weigert daarover een openbaar debat te houden – de meeste van die 150 schapen (minus PVV, FvD en SGP) zien er het belang niet van.

Gisteren dacht ik nog dat het een dwaas VN-initiatief was (wat het in context niet minder erg maakt), maar vandaag weet ik beter. Het‘Mondiaal pact voor veilige, ordelijke en reguliere migratie’  is een al maanden geleden mede door de EU voorgekookt verdrag (zie ook onder dit artikel) dat al in maart werd goedgekeurd in Brussel. Alles is al geregeld. Alleen moet er op 10 en 11 december in Marrakesh formeel nog getekend worden. Daarover is geen discussie meer mogelijk. De premier zal in Brussel zijn woord al wel gegeven hebben (en dat het moeilijk is deze laatste zin te lezen als anders dan zwaar ironisch is op zichzelf al ironie). Sleutelpassage:

In een sterk vervlochten wereld kan migratie alleen doeltreffend worden aangepakt door de internationale gemeenschap in haar geheel. Migratie is een wereldwijd fenomeen dat om mondiale oplossingen vraagt die gebaseerd zijn op de beginselen van solidariteit en gedeelde verantwoordelijkheid.

Als we van de EU iets weten, is dat men daar nooit op gezette schreden terugkeert, tenzij geconfronteerd met het grove geweld dat democratie heet. Brexit en zo. Voor het gros van de machthebbers in Den Haag bestaat ons land al niet meer. Voor wie het nog wel bestaat, is Nexit uit de EU nu de enige uitweg. Want al het andere is collaboratie, of landverraad.

Ergo, immigratie is iets waarover ‘landen’ en hun ‘bevolkingen’ niets meer te zeggen mogen hebben. Uiteindelijk komt op een dag een meute mensen aan en die moeten wij dan faciliteren. En zo’n besluit neemt de VN voortaan.

Salvini sta ons bij. Want nog nooit was de immigratie zo hoog als nu.

En het enige waar de beveiliging beter wordt is in gemeentehuizen. Zodat ‘het gezag’ zich verschansen kan.