Gisteren kwam ik op de website van het blad De Tijd een aardige column tegen over het opereren van de gouverneur van de centrale bank van België.

Nu was ik niet bekend met de heer Pierre Wunsch, en ook niet specifiek bekend met zijn standing in België. Maar in deze korte column kregen we een heel aardige inkijk in de manier waarop politici opereren. En dat de heer Wunsch zich al snel begon te realiseren dat de plannen waarmee de Belgische regering de economie wil heropenen op hun best gezegd wat optimistisch zijn. Plus, dat je politici niet met geld vertrouwen kunt – ze geven het al weg eer ze het in handen hebben.

Hetgeen een beginnersfout suggereert, want nieuws kun je dit niet noemen. En inderdaad:

De Corona-crisis leek wel een godsgeschenk voor de Belgische politici. Eindelijk konden ze nog eens voluit geld uitgeven. Mét de zegen van economen en internationale organisaties als de Europese Commissie, de OESO en het IMF. Die zeiden unisono dat de begrotingsdiscipline moest wijken voor de noodzaak om de Corona-crisis, die een nooit geziene economische krimp veroorzaakt, te bestrijden.

En tezamen daarmee kwam ook de beginnersfout:

‘Vergeet wat ik vroeger zei over saneren, nu is actie nodig’, zei ook Pierre Wunsch, gouverneur van de Nationale Bank, in maart, toen de Corona-crisis kwam aandenderen.

Kuch. Want wat gebeurde?

En ze hebben ervan geprofiteerd, onze beleidsmakers. Een voorbeeld kregen we zaterdag nog gepresenteerd, toen tien politieke partijen in de superkern afspraken treinkaarten en horecacheques uit te delen. Leuke cadeautjes. Maar economisch weinig zinvol. En tamelijk duur. Het budgettaire plaatje, daar maalde niemand om.

Daarop was Pierre Wunsch niet op bedacht geweest. Zodat hij nu volledig aangegord voor de strijd het tegendeel aan de mens probeert te brengen.

Wunsch doet het nu wel. Om te vermijden dat het helemaal uit de hand loopt. In de Wetstraat worden plannen gesmeed om nog eens tientallen miljarden euro uit te trekken voor een relanceplan. Wunsch twijfelt eraan of zo’n relanceplan economisch wel zin heeft. En vooral ziet hij hoe dat de Belgische overheidsfinanciën verder zal ontwrichten.

De Belgische financiën zijn er slecht aan toe, benadrukt Wunsch thans. Hij heeft het terecht over diefstal van komende generaties. Dat klopt, allemaal. België staat er slecht voor, maar niet volstrekt hopeloos. Nog een laatste citaat:

Een grootscheeps relanceprogramma is een luxe die we ons niet kunnen veroorloven. Omdat we de Corona-crisis ingegaan zijn met een bijzonder ongunstige uitgangspositie: een begroting die we maar niet in evenwicht konden of wilden brengen, en een overheidsschuld van meer dan 100 procent van het bbp. Dat we geen buffers hebben aangelegd in onze overheidsfinanciën breekt ons nu zuur op.

Als we dat vergelijken met Nederland dan staan wij er beter voor. Daar staat dan weer tegenover dat in ons land sinds een jaar wordt gewerkt aan dat volkomen geschifte energietransitieakkoord, waardoor we mogelijk in de toekomst bij België zullen moeten bedelen. Als de situatie in België iets laat zien, is dat je dergelijke zaken niet aan politici over moer laten. Ze hebben het nog niet door, die Belgische Regenten in Brussel, maar ze mogen heel gelukkig prijzen dat ze nu het geld niet hebben om ook in die klimaathoax te struinen. Dat laat men aan de EU over.

Dat de EU ook schulden namens België aan gaat schijnt niet doorgedrongen, of men hoopt dat Nederland en de andere sterke landen zich er in verslikken.

Maar opnieuw zien we de wankele basis van veel kletsverhalen die de EU verzint. Want het aantal miljarden die de EU naar Zuid-Europa wil groeien lijkt oneindig, en neemt nog steeds in aantal toe. Als die stapel geld nog iets groter wordt dan kan ook België meedelen.

Zou het in de zuidelijke EU-lidstaten ooit beter zijn gegaan? Dàt kunt u echt beter vergeten. Wat je je wel afvraagt is hoe een gouverneur van een zuidelijke centrale bank zich bij zoiets als dit voelt. Maar tegen dat je dat hoort zit er al een ander. Ook dat is Zuid-Europa.

Hoe dit voor België aflopen gaat? U begrijpt nu waarom het land voorstander van Eurobonds is om Zuid-Europa bij te staan – dan hoeft het het geld niet eerst zelf te lenen…

---

Over België leest u hier meer. Eurobonds en een stukje van de voorgeschiedenis vindt u hier.