Antidemocratische en anti-rechtsstatelijke krachten zijn ook aanwezig in de Tweede Kamer, haalde Johan Remkes de AIVD aan in zijn presentatie van het rapport  Lage Drempels, Hoge Dijken van de parlementaire staatscommissie die moest kijken naar eventuele wenselijke staatsrechtelijke herzieningen.

Zoals u uit bovenstaande woordkeus al destilleren kunt, ben ik weinig overtuigd van de kans die wenselijke staatsrechtelijke herzieningen zullen hebben de komende jaren. Met een Regentenpartij die steeds verder afkalft mogen we hopen dat de rust enigszins bewaard zal blijven, maar al het andere zal ijdel blijken vrees ik. Maar deze opmerking van Remkes, waarvan hij de elaboratie over laat aan een Kamerdebat (over te bewaren rust gesproken!), geeft desondanks veel stof tot reflectie. Ook, nu we het er toch over hebben, over wat de AIVD nog aan krediet heeft bij moderne rechtsstatelijke krachten, die maar al te vaak andere prioriteiten blijken te hebben dan die rechtsstatelijkheid.

Want wie vormen die antidemocratische en anti-rechtsstatelijke krachten in de Tweede Kamer? In het Kamerdebat dat hierover ontsporen gaat zal ongetwijfeld worden begonnen met te wijzen naar de eeuwige suspects; de rechtse partijen. Wat de AIVD daarover in recente jaren te melden heeft gehad zou niemand mogen verontrusten, maat politieke verontrusting is ook een verdienmodel, dus is het ijdele hoop te verwachten dat men deze tussenstap over zal slaan. eens te meer daar een definiëring van antidemocratisch en anti-rechtsstatelijk in het geheel niet meevalt.

Als er wordt bedoeld dat partijen de rechtsstaat af wijzen dan is dat vrij specifiek, en zijn de kandidaten daarvoor in de Tweede Kamer en kom je niet verder dan DENK en delen van GroenLinks of de SP met hun nadruk op buitenparlementaire actie als onlosmakelijk onderdeel van hun bestaan.

Als je duiden wilt op basis van wat partijen graag in de rechtsstaat anders geregeld zouden zien (let wel, dit is een democratisch recht, en de basis van onze democratie) dan vallen zowel het FvD, de PVV, de PvdD, de SGP, ChristenUnie en zelfs PvdA en de regerende VVD binnen die definitie. Met antidemocratische krachten kun je D66 en CDA met hun afschaffing van het raadgevend referendum dan ook niet buiten beschouwing laten, en de gehele groep partijen die we hier vaak aanduiden met de Regentenpartij , zijn uit de aard van hun attitude over wie men moet rekruteren voor het openbaar bestuur al meer dan een beetje suspect.

Ben ik dan nog iemand vergeten? PvdD en 50Plus, waarbij de eerste zeker wensen heeft zaken anders in te richten, en de alleen laatste als partij van al deze smetten vrij zou kunnen zijn. Met zijn opmerking over antidemocratische en anti-rechtsstatelijke krachten in de Tweede Kamer heeft Remkes het debat dat over het werk van zijn commissie moet worden gehouden reeds tevoren nodeloos verhypothekeerd.Ik heb dan ook weinig hoop dat men in het te verwachten gekrakeel zelfs maar aan een inhoudelijke behandeling van de voorstellen toe zal komen. In tijden van veel ophef is dat overigens altijd vrijwel onmogelijk, zodat ook het werk van Remkes cs weinig meer zal blijken dan een perfect excuus voor de regering om naar te wijzen als reden voor afwachten als staatkundige hervormingen ter tafel dreigen te komen.

Voor betekenisvolle staatkundige hervormingen zijn in Nederland twee dingen nodig die elkaar uitsluiten: consensus onder een overgrote meerderheid van gelijkgestemden, of een pistool tegen de slaap van het parlement. En inderdaad, dat laatste is zowel antidemocratisch als anti-rechtsstatelijk.